จริงอยู่ ... ที่ฉันรักเธอมากมาย แต่ไม่แปลว่า ฉันขาดเธอไม่ได้ ... ถูกไหม ความรักอาจบังตาใครหลายคนจนขาดใจ แต่กับฉันนั้นไม่ใช่ ... ไม่มีทาง เมื่อมาถึงตอนจบของรักเรา และฉันก็คงต้องเศร้า ... ต้องอ้างว้าง คนเคยใกล้มาจากไกลมาเหินห่าง ก็คงมีบ้างที่ต้องเสียใจ ก็ในเมื่อมันคือความจริง แล้วฉันจะวิ่งหนีไปไหนได้ จบก็คือจบ ... ก็คงต้องทนรับสภาพกันไป ให้กอดขาเธอแล้วร้องไห้ ... ทำไม่เป็น
20 เมษายน 2547 18:45 น. - comment id 250846
เข้มแข็งมากค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่า
20 เมษายน 2547 22:35 น. - comment id 251019
โอ้เด็ดเดี่ยวนักรักมากยังหักได้ คงเป็นไปเพราะทำให้ช้ำเหลือ เขาจะไปหรือมาเธอไม่จุนเจือ สงสัยเหลือหากเขาอ้อนวอนกลับมา. แก้วประเสริฐ......อิอิ
20 เมษายน 2547 23:39 น. - comment id 251092
เยี่ยม... ตอนนี้ก็ว่างแล้วจิจบกับเขาแล้วนี่ เรามาต่อหางแถวแล้วนะ อิอิ
22 เมษายน 2547 00:39 น. - comment id 251869
หยิ่งมั่ก