ใจเจือจางจางเจือเหลือเลือนลาง ด้วยเรือนร้างลารักหักคำมั่น ทิ้งเพียงซากแผลเก่าเนาผูกพัน ถ้อยจำนรรจ์อันสถิตถูกปลิดลง จากวันนี้หวังไว้ให้เตือนจิต ย้ำความคิดคะนึงรำพึงหลง กับราวรสพจนารถร้อยประจง จะมั่นคงคงมั่นนั้นไม่มี หากแต่ยังสงสัยในบางสื่ง ว่าที่จริงพิสูจน์ได้อย่างไรนี่ ฤาจะหมดหนทางประการนี้ ทุกวิถีพึงพบแต่คำลวง ฝากจากใจถึงใจในกาลเจ็บ ทนกล้ำเก็บความรู้สึกในทุกห้วง ความหนาวเหน็บกัดกินจนสิ้นทรวง น้ำตาร่วงห่วงถวิลระรินลา
17 เมษายน 2547 14:24 น. - comment id 248412
เศร้าเหลือเกิน ... คิดถึงคุณจัง แว่นดอย ... หายไปไหนตั้งนานคะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_51286.php ฝากให้ไปอ่านด้วยนะคะ ไปละ ไว้จะมาใหม่นะ บ๊ายบายค่ะ
17 เมษายน 2547 14:35 น. - comment id 248424
,มาอ่านแว่นดอยด้วยยินดี มาครั้งนี้อะไรอะไรแปลกใหม่กว่า กระดานเก่าคว่ำไปไม่จบตา เดินหมากว่าว่างเปล่าเอาความกลอน มีอะไรมาเขียนไปเรื่อยเปื่อยไปวันวัน แก้ความเครียดความทุกข์ในใจกันนะคะ อย่าเอาเป็นอารมณ์ หรือถือสาหาความอะไรกัน นะคะ ขอให้แว่นดอยมีความสุขที่ได้มาอ่านงานและ เขียนงานดีๆให้อ่านอีกค่ะ ยินดีที่ได้มาอ่าน
17 เมษายน 2547 17:07 น. - comment id 248550
ใจเจือจางจางเจือเหลือเลือนลาง ด้วยเรือนร้างลารักหักคำมั่น ++ชอบท่อนนี้ค่ะ มันดูเศร้ามากๆ++
18 เมษายน 2547 00:09 น. - comment id 248858
ถึง.....Completely ยินดีเสมอที่คุณมาเยี่ยมนะ .....ข้าพเจ้าไม่หายไปไหนหรอกจ้ะ....ยังอยู่ใกล้ใกล้เมื่อคุณคิดถึง......ตอบอย่างนี้จะหวานเกินไปไหมนี่ ......เอาเป็นว่าไม่หายไปไหนหรอกจ้ะยังคงแวะเวียนมาเขียนกลอนเสมอ.... .....ได้อ่านงานของคุณแล้วหล่ะ .......เขียนได้ดีมากเลยจ้ะ....ชื่นชมจากใจ คิดถึงคุณเช่นกันจ้ะ....
18 เมษายน 2547 00:17 น. - comment id 248866
ถึง..ิคุณทิกิ ข้าพเจ้าก็เขียนไปอย่างที่คุณทิกิว่าเหมือนกันจ้ะ ....มีความสุขที่ได้เขียนและได้อ่านงานของหลายคน ก็มีความสุขและอบอุ่นใจดีจ้ะ.....ขอบคุณ..คุณทิกิที่มาทักทายกันให้อุ่นใจนะจ้ะ.. ....ข้าพเจ้าก็ชื่นชมกลอนของคุณจ้ะ ........มีความคิดสร้างสรรค์เขียนงานได้หลากหลายดีมากเลย ชื่นชม...จากใจ
18 เมษายน 2547 00:26 น. - comment id 248870
ถึง...นางฟ้าซาตาน ยินดีที่มาทักทายกันนะจ้ะ .....ข้าพเจ้าอ่านก็ดูเศร้ากว่าความเป็นจริงที่เป็นซะอีก.....ไม่รู้เหมือนกันว่าเขียนไปได้ยังไง แต่ยังไงก็ขอบคุณที่คุณชอบนะจ้ะ..นางฟ้า อือ....นางฟ้าเสกให้ข้าพเจ้าหายเศร้าซะทีซิจะขอบพระคุณอย่างมากเลย
27 เมษายน 2547 13:25 น. - comment id 255237
ฝากแผลเก่าในใจในวันก่อน วันที่เธอตัดรอนตอนห่างหาย มีคนใหม่ใกล้ชิดสนิทกาย ทิ้งเราได้เหลือไว้ใกล้น้ำตา มีแต่เจ็บกับแผลเก่าที่เขาสร้าง มีแต่ความหมองหมางสร้างปัญหา มีแต่ความทุกข์เศร้าเหงาอุรา มีแต่รอยน้ำตาเป็นอาจิณ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
5 พฤษภาคม 2547 10:40 น. - comment id 260960
ถึง...ผู้หญิงไร้เงา ข้าพเจ้าคิดถึงผู้หญิงไร้เงาจัง ....ขอบคุณนะจ้ะที่มาทักทายกัน กลอนที่คุณฝากไว้ถูกใจดีจัง....ชอบจ้ะ .....ขอบคุณจากใจ
22 มิถุนายน 2547 14:52 น. - comment id 282872
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ เขียนเศร้าจังนะคะ
23 มิถุนายน 2547 15:03 น. - comment id 282909
ขอบคุณกำลังใจอันงดงามค่ะ