ทีละใบ สองใบ.. พอลมไหวก็หล่น ก็หลุดร่วง ฉันไม่มีคำสัญญามาถามทวง ไม่มีสิทธิ์จะทักท้วง หรือไถ่ถาม ทีละใบ สองใบ.. ได้แต่รอคอยไปทุกย่ำยาม ดังหย่อมหญ้าคอยฝน เพื่อฉ่ำน้ำ ดังฟ้าครามรอเมฆมาทักทาย ร่วงหล่น กรอบแห้ง.. ใบไม้ร่วงในลมแล้งแลหลากหลาย ค่อยทับถมผุสิ้นเป็นดินทราย แทนเป็นคำความหมาย ว่ารอคอย ทีละใบ สองใบ.. ที่ร่วง ที่หล่นไป ไม่ใช่น้อย แม้เหือดแห้งแล้งฝนละอองปรอย แต่เพราะคิดถึงอยู่บ่อยบ่อย จึงคอยรอ
16 เมษายน 2547 17:41 น. - comment id 247956
ทีละใบสองใบลมไกวหล่น กองท่วมท้นทับถมถ่มวิถี ใบไม้ร่วงควงหล่นกล่นทุกที กว่าถมที่ทุกหย่อมย่อมนานเกิน
16 เมษายน 2547 17:48 น. - comment id 247965
แล้วเธอยังนั่งรอง้อฉันหรือ แม้ใครลือร่ำกันฉันห่างเหิน คบคนใหม่ใสยิ่งทั้งหยิ่งเมิน ใยเธอเพลินเพียรคอยไม่น้อยใจ
16 เมษายน 2547 17:59 น. - comment id 247972
ทีละใบสองใบลมไกวร่วง ใบไม้ควงเคลื่อนแจ้งแถลงไข กว่าหมดต้นล้นดินทุกถิ่นไป อายุไขของเธออย่าเผลอรอ
16 เมษายน 2547 18:12 น. - comment id 247983
ฉันนั้นเป็นเช่นใช่ใบไม้ร่วง ยังลอยควงเคว้งคว้างกลางห้องหอ ที่เราสองปองสู่อยู่เคลียคลอ แต่ฉันท้อทนใครไม่ได้นาน
16 เมษายน 2547 18:17 น. - comment id 247986
:)
17 เมษายน 2547 00:00 น. - comment id 248218
ใบไม้โรยร่วงแรงลม ลอยลงซบซม ดินซึมซับน้ำกร่ำไอ หมอกม่านครอบคลุมกลุ่มใบ นิ่งหยุดกวัดไกว เหมือนไม้ใกล้ม้วยด้วยลม วันคืนเคยชื่นเคยชม เคยดอมเคยดม กลับต้องอำลาอาลัย....... สรรพสิ่งทั้งหลาย ไม่จีรัง...
17 เมษายน 2547 17:49 น. - comment id 248567
..ใบละทีมีไหมอยู่ไหนหนอ หรือเพียงขอใบระกาหน้าโบสถ์ใส ใบละคนปนกันมันวุ่นไป คนละใบใจคนมิจนทาง
19 เมษายน 2547 10:18 น. - comment id 249704
ขอบคุณมากครับ ฤกษ์ + 007 ที่มาต่อกลอน มาทักทาย.. ขอบคุณอย่างยิ่งกับนกตะวัน ที่อุตส่าห์มาต่อไว้เสียหลายบท.. ขอบคุณกับรอยยิ้ม ของ- ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม.. ขอบคุณครับ.. :)