@.*:-.,_, คือฉัน..วัน ...ฝันถึงเธอ--:*``*:-@

tiki

    
 @.*:-.,_, คือฉัน...วัน ...ฝันถึงเธอ--:*``*:-@
ฝันถึงเธอ  เธอถึงฝัน...ครวญวันหา
ครวญวันหา   หาวันครวญ...รวนน้ำตา
รวนน้ำตา...ตาน้ำรวน.....ปั่นป่วนใจ-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.
-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-  
ทิกิ_tiki 
   
    
          เพื่อระลึกคืนวัน
ซึ่งบทกลอนเหล่านี้นั้นได้สรรค์สร้าง
ออกจากใจอันแสนเศร้าและอ้างว้าง
อยู่ระหว่างคืนเศร้ากำสรดใจ
          ....ในระหว่างคืนจันทร์อันเยี่ยมหน้า
และนภาดูเปลี่ยวเปล่าเศร้าไฉน
ใจของฉันเคยมีสัสันอันอำไพ
บัดนี้ไร้วี่แววแห่งแก้วตา...........
           ฝากไว้ในคืนอันไร้ดาว
ฝากในคืนลมร้อนผ่าวและฝันปร่า
ฝากในคืนไร้เธอก่อนนิทรา
ฝากนภาให้มาเยือน....ปีกเพื่อนใจ..
........ทิกิ_tiki........
  @.*:-.,_, จารไว้ หลังจากที่ไปตอบบทกลอนเพื่อนๆ
ในหน้ารวมกลอนมาทุกคนในราตรีนี้
คงถึงเวลาที่จะจารให้ตนเองสักเรื่อง
ในบรรยากาศเพลงบรรเลงของ George Benson
 พร้อมเสียงนุ่มๆของสาวแจ๊ซซ์นั้น
The  Day  of Wine and Roses.,_,.-:*``*:-@.
4:37
Nite of  April 8  to the dawn of April 9th 2004
Bkk.
           แล้วเวลา 6: 10 นาฬิกาก็มาสู เมื่อดวงอาทิตย์ สีส้มสุกกำลัง
เคลื่อนขึ้นมาจากฉากบังสีเทาแนวขาว 
       ฉับพลันรวีโรจน์ก็โผดโผนจนต้องหรี่สายตา
ด้วยมิกล้าประทะแรงจ้าแห่งพลังมหาศาล
         หนึ่งราตรีก็สงบลง อย่างเนิ่นนาน
ด้วยทิวาจะมาผ่านอย่างเบิกบานแห่งรุ่งอุทัย
........ชีวิตก็ได้เริ่มต้นขึ้นใหม่อีกหนึ่ง..ทิวากาล........
                ทิกิ_tiki...........