หน้าส่วนตัว
@..ปานแก้ว..ร่วง....สลาย..กราว..@
๏ น้ำตารินหยดท้น..................ราวธาร
ดวงจิตขมเข็ญผ่าน.........................ทุกข์ข้อน
เหน็บร้าวดั่งทรมาณ.........................เจ็บขื่น....ขมเฮย
ใจดั่งเพลิงสุมซ้อน..........................อกข้าฟกตรม. ๚
๏ เงียบสนิทดิ่งก้ม...............สุดลึก
ใจมิอาจอยากนึก............................ปวดร้าว
ฤารักจักตกผลึก.............................หนักแน่น.....ไฉน
นัยน์หลั่งชลเรียมกร้าว...................เกลือกกลิ้งตกตรม ๚
๏ ใส..น้ำตาหยดร้อย..............รอยแก้ม
เศร้า..สะเทือนเดือนแรม...............มืดคล้าย
ใจ.เจ้าใช่สิ่งแซม...........................ชิงแข่ง....แก้วดวง
บางสิ่งในโลก..สลาย.......................ยากแท้กลับทวน ๚
๏ รักข้าฯเอ๋ยล่วงล้ำ..................เลยลึก
ใจจิตคิดตกดึก................................ชอกช้ำ
ดวงใจคร่ำระทึก...............................ปานร่วง...สลายกราว
มนะเสียดเพียงพล้ำ...........................เพลี่ยงแพ้รอยกรรม ๚ะ
ทิกิ_tiki
จารเมื่อ ๘:๐๐ นาฬิกา
พุธ ๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๗
@..ปานแก้ว..ร่วง....สลาย..กราว..@
๏ เรียมร่ำกำสรดไห้...............ขื่นขม
ไม่เท่าจิตระทม...................ดึกช้ำ
ใจกอปรป่วนไห้ห่ม.............ใดข่ม...ตาวัน
ใจจักหากทิ่มซ้ำ.................สิร้อยพันตาย.,_,๚ะ๛
.-:
.,_,.-:_@,.-:
ทิกิ_tiki
14:35
พุธ ๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
tiki 7 เม.ย. 2547 09:10 น. - ID 50499 
658
18
0
7 เมษายน 2547 09:12 น. - comment id 242667
ชื่อเพลง/Title : อย่าให้ถึงวันนั้นเลย อัลบัม/Album : เพลงประกอบภาพยนตร์ กุมภาพันธ์ ศิลปิน/Artist : ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์ -------------------------------------------------------------------------------- เนื้อร้อง คืนนั้น คืนที่นอนฝัน ว่ามันถึงวันสุดท้าย มองเห็น เราต้องลากันไป ใจทั้งใจมันสั่น ตื่นขึ้นมา น้ำตายังคลอตา ขออย่าให้เหมือนในฝัน มันไม่จริง มันไม่จริง เราไม่เป็นอย่างนั้น คืนนั้น เป็นแค่เพียงฝัน ยังรับมันไม่ไหว ความฝัน มันจะจริงวันใด ในหัวใจยังหวั่น * อยากวิงวอนขอเธอ ด้วยดวงใจ ขออย่าใจร้าย กับฉัน มีอะไร ให้อภัย มีจิตใจต่อกัน อย่าให้ถึงวันนั้นเลย แค่เพียงแต่คิด หัวใจก็เจียนสลาย วันแห่งความปวดร้าว วันที่เจ็บ ช้ำใจ อย่าให้ถึงวันนั้นเลย อย่าให้มันต้องกลายเป็นจริง อย่าให้ถึงวันนั้นเลย อย่าให้มันต้องกลายเป็นจริง สิ่งใดใดที่มี เทียบไม่ได้กับเธอ โลกยังดีเสมอ ถ้าเธอยังอยู่ (*) อย่าให้ถึงวันนั้นเลย อย่าให้มันต้องกลายเป็นจริง อย่าให้ถึงวันนั้นเลย อย่าให้มันต้องกลายเป็นจริง อย่าให้ถึงวันนั้นเลย อย่าให้มันต้องกลายเป็นจริง อย่าให้ถึงวันนั้นเลย http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=131
7 เมษายน 2547 12:53 น. - comment id 242733
ice...but sad indeed...yaya cry again now.
7 เมษายน 2547 13:25 น. - comment id 242752
ice...but sad indeed...yaya cry again now. จาก : yaya รหัส - วัน เวลา : 246828 - 07 เม.ย. 47 - 12:53 -ขอบคุณ ยายา มาตอบจริงๆตามสัญญา ยอมรับว่า อารมณ์เศร้านี้เขียนงานได้ เจ็บดีจริง
7 เมษายน 2547 13:40 น. - comment id 242770
แปลความหมายไม่ค่อยออก แต่พอรู้สึกได้ว่าไพเราะเหลือเกิน.. คำมันหรูเกินเซอร์แมนอย่างผมจะอ่านแล้วเพ่ *-* อิอิ *-*
7 เมษายน 2547 13:41 น. - comment id 242771
เหะๆ เศร้าๆรึป่าวเจ๊ ..... เวลามีความรู้สึกอะไรเกิดกับตัวเรานี่ เขียนออกมามันจะได้อารมณ์เจงๆแฮะ
7 เมษายน 2547 13:48 น. - comment id 242780
^_^........เศร้ามาแต่ไหน อย่าเป็นบ่อยนะ....
7 เมษายน 2547 14:35 น. - comment id 242805
^_^........เศร้ามาแต่ไหน อย่าเป็นบ่อยนะ.... จาก : toneliu รหัส - วัน เวลา : 246875 - 07 เม.ย. 47 - 13:48 ตอบ ต้นหลิวก่อน สองคนกะยายา เขียนไปเขียนมา คุยไปคุยมา แล้วมันน้อยใจชีวิตไงไม่รู้ หลุดมาได้ เศร้าเหลือเกินค่ะ มันเศร้าจริงๆตอนเขียนนะคะ ตอนนี้มาเปิดเพลงยิ่งเศร้าใหญ่ค่ะ ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 242820
๏ น้ำตารินหยดท้น..................ราวธาร
ดวงจิตขมเข็ญผ่าน.........................ทุกข์ข้อน
เหน็บร้าวดั่งทรมาณ.........................เจ็บขื่น....ขมเฮย
ใจดั่งเพลิงสุมซ้อน..........................อกข้าฟกตรม. ๚
น้ำตานี้รินหยดท้นไหลราวลำธาร
ดวงใจเล่า ด้วยความทุกข์เข็ญภายใน ก็เจ็บขมเข็ญ ให้รู้สึกได้มากเหลือเกิน
ความขมขื่นนี้มันกลายเป็นความเจ็บร้าวทรมาณอันเหลือที่ใดจะเทียบ
ใจเร่าร้อนระอุประดุจไฟที่สุมขอนซ้อนซ่อนอยู่ภายในทรวงให้รู้สึกฟกตรมเหลือประมาณ
๏ เงียบสนิทดิ่งก้ม...............สุดลึก
ใจมิอาจอยากนึก............................ปวดร้าว
ฤารักจักตกผลึก.............................หนักแน่น.....ไฉน
นัยน์หลั่งชลเรียมกร้าว...................เกลือกกลิ้งตกตรม ๚
....ความทุกข์นี้ทำให้ใจใคร่อยากจะดิ่งลึกดังจมอยู่ในความมืดแห่งจิตที่ก้นบึ้งลำธารที่เย็นเยียบสุดห้วง(เพื่อจะได้ไม่รู้สึกในโลกเบื้องบนปัจจุบัน)
......ด้วยใจไม่ปราถนาจะสัมผัสความรู้สึกปวดร้าวกระนี้เลย
.........หรือว่าความรักลงไปตกผลึกหนักแน่นเป็นก้อนใหญ่จับแน่นภายในใจจนอยากจะสลายธาตุผลึกนั้นหรือไร....
........ดวงตาก็หลั่งน้ำแห่งใจมามิขาดสาย ยิ่งทำให้ข้าฯ นี้ กร้าวในความเจ็บร้าว คือเพิ่มความร้าว
มากยิ่งขึ้น ราวกับเกลือกกลิ้งอยู่ในตรมแห่งน้ำตาทุกข์ระทม
๏ ใส..น้ำตาหยดร้อย..............รอยแก้ม
เศร้า..สะเทือนเดือนแรม...............มืดคล้าย
ใจ.เจ้าใช่สิ่งแซม...........................ชิงแข่ง....แก้วดวง
บางสิ่งในโลก..สลาย.......................ยากแท้กลับทวน ๚
........น้ำตาใสๆหยดร้อยเรียงลงมาบนรอยแก้ม..
เศร้าสะเทือนใจราว ตกอยู่ในความทุกข์ข้างมืดเดือนแรมเช่นนั้น
....ในความรู้สึกของข้าฯ ผู้เขียน ผู้ถนอมใจเจ้าราวกับว่าเป็นดวงแก้วอันน่าทะนุถนอม มิเคยคิดนำมาโยนเล่นเพื่อให้ใครแย่งชิงเฉกนั้นเลย..(แต่เจ้าจะหาเข้าใจข้าฯ ก็หาไม่ ..)..คือมิคิดจะไปแย่งชิงอะไรมาด้วยสิซ้ำ...
.....แต่เมื่อใจข้าฯ (ซึ่งก็ราวกับแก้วเช่นเดียวกับใจเจ้า) ได้เปรียบประดุจบางสิ่งบนโลกนี้เช่นเดียวกับเจ้า ได้ร้าวสลายไปเช่นนี้ จะให้ใจข้าฯ กลับไปดั่งเดิม ช่างยากเย็น...ทำให้ข้าฯร่ำไห้อยู่เช่นนี้...
มันช่างยากที่จะหวนให้คิดกลับไปเหมือนเดิมใช่ไหม...?
.......๏ รักข้าฯเอ๋ยล่วงล้ำ..................เลยลึก
ใจจิตคิดตกดึก................................ชอกช้ำ
ดวงใจคร่ำระทึก...............................ปานร่วง...สลายกราว
มนะเสียดเพียงพล้ำ...........................เพลี่ยงแพ้รอยกรรม ๚ะ๛
.....ช่างน่าสมเพชตัวข้าฯเองนักที่ปล่อยละเลยให้
ความรักในเจ้าแผ่เข้ามาในใจข้าฝังรากลงลึกจน
เกินกว่าจะหักห้ามเมื่อ รู้ว่า มันมิอาจเป็นจริงได้
ในโลกนี้
..ก็ต่อเมื่อข้าฯ ได้ฝังเจ้าเข้าไปในใจของข้าฯ
อย่างลึกล้ำจนเกินจะห้ามใจให้หยุดรักไปเสียแล้ว..
นะเจ้าเอ่ย......
.....ยิ่งตกดึกขึ้นมาเรื่อยๆในระหว่างข้าฯทำงานการ
อันใดของข้าฯ เกี่ยวแก่บทกวียามดึกของข้าฯ
ยิ่งตระหนักในใจอันชอกช้ำของข้าฯ ซึ่งเพิ่มมากขึ้นทุกทีทุกที
.......
......ดวงใจคร่ำระทึก...............................ปานร่วง...สลายกราว
.........ดวงใจของข้า ฯ ซึ่งครวญคร่ำ ร่ำไห้ระทึกอกระทกใจข้าฯ นั้น ก็ ประดุจปานได้แตกดับ
ร่วงกราวไปยังพื้น หล่นสลายไปต่อหน้าต่อตา
ราวเศษแก้วอันแหลกสลาย อันข้าฯ มิอาจจะเก็บ
ความเศร้าสลดลึกปานฉะนี้มาจรรโลงรักที่เคยมีต่อเจ้าได้อีกเลย.....
มนะเสียดเพียงพล้ำ...........................เพลี่ยงแพ้รอยกรรม ๚ะ๛
ใจอันได้แหลกสลายนั้นก็กลับมาทิ่มแทงเสียดแทงข้าฯ ผู้ได้เป็นเพียง ผู้เพลี่ยงพล้ำ ผู้พ่ายแพ้แก่ดวงใจซึ่งตกไปในบ่วงกรรมที่ได้หลงรักเจ้าจักว่าชีวาจะวายนั้น ฯ
คำแปลทั้งหมดนี้ค่ะ
ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 15:05 น. - comment id 242824
แปลความหมายไม่ค่อยออก แต่พอรู้สึกได้ว่าไพเราะเหลือเกิน.. คำมันหรูเกินเซอร์แมนอย่างผมจะอ่านแล้วเพ่ *-* อิอิ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง รหัส - วัน เวลา : 246865 - 07 เม.ย. 47 - 13:40 -ข้างบนนี้คือคำแปลบทต่อบท ค่ะ
7 เมษายน 2547 15:06 น. - comment id 242825
เหะๆ เศร้าๆรึป่าวเจ๊ ..... เวลามีความรู้สึกอะไรเกิดกับตัวเรานี่ เขียนออกมามันจะได้อารมณ์เจงๆแฮะ จาก : 4501 รหัส - วัน เวลา : 246866 - 07 เม.ย. 47 - 13:41 เช่นนั้นค่ะ มันหลั่งมาเป็นภาษานี้แหละใจ
7 เมษายน 2547 15:11 น. - comment id 242830
after reading the explaination...its even more sad....
7 เมษายน 2547 15:12 น. - comment id 242831
ไพเราะแฝงเร้นไปด้วยความหม่นเศร้า พี่ทิกิเป็นอะไรคะ...อยากเห็นยิ้มกว้างนะ ^___________________________^
7 เมษายน 2547 15:15 น. - comment id 242833
น้ำตาร่วงพราว หยั่งลึกลงสุดขั่วของใจ หลั่งรินออกมาเถิด หากเกิดมาจากภายใน เป็นห่วงนะคะ
7 เมษายน 2547 15:23 น. - comment id 242846
after reading the explaination...its even more sad.... จาก : yaya รหัส - วัน เวลา : 246928 - 07 เม.ย. 47 - 15:11 .ในความรู้สึกเดียวกัน เราก็เข้าใจที่จะถ่ายทอดใจกันออกมาได้ และก็ช่วยให้วันไม่ขมไปกว่ากลางคืนนะคะ ขอบคุณมากค่ะ yaya ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 15:45 น. - comment id 242877
ไพเราะแฝงเร้นไปด้วยความหม่นเศร้า พี่ทิกิเป็นอะไรคะ...อยากเห็นยิ้มกว้างนะ ^___________________________^ จาก : วาพราว รหัส - วัน เวลา : 246929 - 07 เม.ย. 47 - 15:12 ความคิดเห็น : น้ำตาร่วงพราว หยั่งลึกลงสุดขั่วของใจ หลั่งรินออกมาเถิด หากเกิดมาจากภายใน เป็นห่วงนะคะ จาก : วาพราว รหัส - วัน เวลา : 246931 - 07 เม.ย. 47 - 15:15 เรียมร่ำกำสรดไห้...............ขื่นขม ยังไม่เท่าระทม...................ชอกช้ำ ใจกอปรป่วนไห้ห่ม.............ข่มได้...ใดวัน ใจจักหากทิ่มซ้ำ.................สิร้อยพันตาย.,_,.-: .,_,.-:_@,.-: ทิกิ_tiki 14:35 พุธ ๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
7 เมษายน 2547 15:55 น. - comment id 242887
^________________^ อิอิ ดีจัง มีคำแปลด้วย เพราะค่ะพี่ทิกิ
7 เมษายน 2547 16:04 น. - comment id 242899
^________________^ อิอิ ดีจัง มีคำแปลด้วย เพราะค่ะพี่ทิกิ จาก : รหัสสมาชิก : 1390 - **พาฝัน** รหัส - วัน เวลา : 246988 - 07 เม.ย. 47 - 15:55
7 เมษายน 2547 16:16 น. - comment id 242917
ความคิดเห็น : น้ำตาร่วงพราว หยั่งลึกลงสุดขั่วของใจ หลั่งรินออกมาเถิด หากเกิดมาจากภายใน เป็นห่วงนะคะ จาก : วาพราว รหัส - วัน เวลา : 246931 - 07 เม.ย. 47 - 15:15 ๏ เรียมร่ำกำสรดไห้...............ขื่นขม ไม่เท่าจิตระทม...................ดึกช้ำ ใจกอปรป่วนไห้ห่ม.............ใดข่ม...ตาวัน ใจจักหากทิ่มซ้ำ.................สิร้อยพันตาย.,_,๚ะ๛ .,_,.-:_@,.-:
7 เมษายน 2547 16:28 น. - comment id 242929
๏ เรียมร่ำกำสรดไห้...............ขื่นขม ไม่เท่าจิตระทม...................ดึกช้ำ ใจกอปรป่วนไห้ห่ม.............ใดข่ม...ตาวัน ใจจักหากทิ่มซ้ำ.................สิร้อยพันตาย.,_,๚ะ๛ คำแปลเพิ่ม ที่ข้าฯ ได้ร่ำร้องห่มไห้มามากมายขนาดนั้นด้วยขื่นขมมากมาย แต่ก้ยังไม่เท่าความขมขื่นที่ผุดขึ้น ในจิตข้าฯในยามดึกนั้น เหตุนี้ข้าฯจึงพยายามยิ่งที่จะหักข่ม ไม่นำความร่ำไห้ระทมอัน ล้วนมาห้อมห่มตัวข้าฯในยามกลางวัน แต่กระนั้นก็ดี ใจอันแหลกสลายเหล่านั้น ยังหวนกลับมาทิ่มแทงข้าฯซ้ำๆซากๆให้เจ้บปวด ราวกับได้ตายซ้ำตายซากเป็นร้อยพันครั้ง กระนั้น ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 16:28 น. - comment id 242930
นี่แหละ ความเศร้าใจของนักกวีไง แม้หลายๆคนจะตีความไม่ออกกัน แต่น่ะจะเข้าใจความรู้สึกได้ดีนะ
7 เมษายน 2547 16:51 น. - comment id 242947
นี่แหละ ความเศร้าใจของนักกวีไง
แม้หลายๆคนจะตีความไม่ออกกัน
แต่น่ะจะเข้าใจความรู้สึกได้ดีนะ
จาก : spectaculous
รหัส - วัน เวลา : 247034 - 07 เม.ย. 47 - 16:28
วันนี้คนเขียนแผ่ใจให้ดูหมดด้วยคำแปลเต็ม
สมบูรณ์ไม่มีสักเสี้ยวซอกใจหลงเหลือให้
สงสัยวิจิกิจฉา
ว่ายามเศร้า สักครั้งมันสะทกสะเทือนใจขนาดไหน แม้นมันจะรจนาภาษาสวยมาได้ทุกครั้งแต่
มันไม่คุ้มกับตาช้ำๆกับใจที่ริบหรี่ลงไปแต่ละครั้ง
นั้น.....
ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 18:29 น. - comment id 242991
ผู้หญิงสีม่วงเคยเปรียบหัวใจที่ร้าวเพราะรัก ก็เหมือนแก้วที่ไร้แววใส.. แต่มีคนมาบอกว่า.. แก้วแตกยังหลอมใหม่ได้.. หัวใจคนที่แหลกสลายก็สมานให้หายได้ด้วยหัวใจอีกดวง.. มาตอนนี้..เจ้าของคำพูดนี้ กลับจะเป็นคนทุบแก้วใบเก่าที่เคยร้าว เคยหม่นให้แตกแหลกคามือซะเอง.. ไหนว่าจะใช้ใจรักษาใจให้กัน.. คิดแล้ว..เกลียดตัวเองจังที่โง่งม หลงลมปาก..ที่เปล่งออกมาของคนบางคน.. เจ็บจังค่ะ .................. T T
7 เมษายน 2547 18:59 น. - comment id 243003
ผู้หญิงสีม่วงเคยเปรียบหัวใจที่ร้าวเพราะรัก ก็เหมือนแก้วที่ไร้แววใส.. แต่มีคนมาบอกว่า.. แก้วแตกยังหลอมใหม่ได้.. หัวใจคนที่แหลกสลายก็สมานให้หายได้ด้วยหัวใจอีกดวง.. มาตอนนี้..เจ้าของคำพูดนี้ กลับจะเป็นคนทุบแก้วใบเก่าที่เคยร้าว เคยหม่นให้แตกแหลกคามือซะเอง.. ไหนว่าจะใช้ใจรักษาใจให้กัน.. คิดแล้ว..เกลียดตัวเองจังที่โง่งม หลงลมปาก..ที่เปล่งออกมาของคนบางคน.. เจ็บจังค่ะ .................. T T จาก : รหัสสมาชิก : 1766 - ผู้หญิงสีม่วง รหัส - วัน เวลา : 247096 - 07 เม.ย. 47 - 18:29 ในความเป็นจริง เมื่อใจเราชื่นชมใครไป ความชื่นชมนั้นยังคงอยู่นะคะ แต่...เมื่อใจเจ็บไปแล้ว ก็มีกำแพงผุดขึ้นมาคั่นระหว่างนั้นแล้ว มันเป็นไปตามกฎแห่งกรรม และการใช้ช่วงเวลานั้นใช้กรรมกันไป น่ะคะ ผู้หญิงสีม่วงคะ แต่ความทุกข์ในใจมันเป็นกระบวนการในใจ เป็นกระบวนความเศร้าสะเทือนใจของคน และ สัตว์ก็รู้สึกได้เช่นกันค่ะ .........กวีนิพนธ์ บทประพันธ์ ก็ช่วยเทล่างทุกข์ ในใจนั้นให้เราได้เป็นบางขณะ นะคะ ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 20:41 น. - comment id 243077
..เศร้ามาเลย..
อย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย...
รับไม่ไหวแน่แน่เลย..
อันความเศร้า..เอาไปเลย...
**--**
มาแปลกแฮะ...อิอิอิ
7 เมษายน 2547 20:46 น. - comment id 243080
..เศร้ามาเลย..
อย่าให้เป็นอย่างนั้นเลย...
รับไม่ไหวแน่แน่เลย..
อันความเศร้า..เอาไปเลย...
**--**
มาแปลกแฮะ...อิอิอิ
จาก : รหัสสมาชิก : 7052 - namsai
รหัส - วัน เวลา : 247185 - 07 เม.ย. 47 - 20:41
อารมณ์กวีก็งี้แหละ
ต้องปล่อยออกมามั่ง
เดี่ยวจะเครียดไม่ได้ปล่อย
สุนทรีย์ศาสตร์ภาษาสวยเค้า
อิอิ
ทิกิ จ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
