เพราะรัก เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ+กี้+บุรุษแห่งกาฬ+ธารเธียรเพียรทอง เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ตอนที่ 1 คนดี...คบกันมาเป็นสิบปี เมื่อไรจะขอฉันแต่งงานสักทีนะ... ก็ได้แต่รอ...รอ...รอ....มานาน... เฮ้ย ! เดี๋ยวก็แก่อีกปี.... ของขวัญวันเกิดก็คงไม่ได้... มีแต่งาน...กับงานซินะในสมองเธอ... งั้นก็แต่งกับงานก็แล้วกันนะ... ปล่อยให้ฉันรอ...รอ...รอ...อยู่แบบนี้ทั้งปี... วันนี้ครบยี่สิบสองปีแล้วนะ... จำได้ไหมว่าสัญญาอะไรกัน??? ให้เวลาอีกสิบนาที... ถ้าไม่มาตามนัดนะ...จะบอกเลิกแล้ว... Happy Birthday to you! Happy Birthday to you! สุขสันต์วันเกิดที่รัก! คงมาทันเวลานะ! นั่นดาวตกอธิษฐานซิ! ขอให้โลกสงบสุข! ลืมตาซิจ๊ะคนดี.... คือว่า...เราก็คบกันมาตั้งนานแล้ว... รู้จักเข้าใจกันดี...... แต่งงานกันนะ!...นี่คือความภาคภูมิใจจากหยาดเหงื่อแรงงาน... แหวนเพชรนี้สำหรับเธอ...รักที่สุดเลย! ฉันผวากอดเธอ... ขอบคุณมาก...ที่รัก! กี้ ตอนที่ 2 ฉันอยากแต่งงานกับคนที่ฉันรัก! ระหว่างชายในฝันผู้สง่างาม กับผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรดีนอกจากรักฉัน แล้วจะเลือกใคร? ก้ยังเป็นปริศนาในใจอยู่เหมือนเดิม. ฉันขอรักชายในฝันและอยู่กับปัจจุบันซึ่งมีคนที่รักฉัน มันจะผิดไหม? ทุกครั้งที่คิดถงชายในฝัน มันร้อนรุ่มเร่าร้อนในอารมณ์เหลือเกิน! แต่ถ้าคิดถึงคนที่รักฉัน มันรู้สึกเจ็บปวดกับความเป็นจริง กับความรู้สึกถูกทรยศ! เหมือนคนโง่! ที่ไม่ยอมเข้าใจอะไรเลย! ฉันจงเก็บชายในฝันไว้ในใจ! และอยู่กับปัจจุบันคนที่ฉันรักหมดหัวใจ! บุรุษแห่งกาฬ ตอนที่ 3 การตัดสินใจ เธอคงตัดสินใจลำบากมากซินะ! กับการเลือกใครสักคนเพื่ออยู่เคียงข้าง เป็นคู่ชีวิต! ลงทะเบียนเป็นเจ้าของกันและกัน! ฉันจะพยายามรับรู้และทำความเข้าใจ ถึงแม้เธอจะเลือกฉัน! เขาก็คงจะเจ็บปวดทรมาน หรือถ้าเธอตัดสินใจเลือกเขา! ฉันก็คงไม่ต่างจากซากศพที่ไร้วิญญาณ! ตอนนี้! ฉันขอตัดสินใจเอง! ไม่ให้เธอเลือกฉัน! ฉันก็ไม่เลือกเธอ! ยุติธรรมดีไหม? ฉันไม่อยากรอรอเหมือนข้าวรอนา! เหมือนปลารอน้ำ! รอเหมือนรอคำพิพากษาของศาล! มันทรมานที่สุด! ปล่อยให้ฉันมีอิสระปลดปล่อยฉัน! ให้พ้นจากพันธนาการที่ผูกมัด! จนไม่อาจกระดิกตัวไปไหนได้! ได้โปรด! เลิกจับปลาสองมือเสียที ธารเธียรเพียรทอง ตอนที่ 4 ขวัญกำลังใจ เมื่อฉันล้มเธอจะคอยยื่นมือมาสัมผัส และพยุงให้ฉันลุกและพูดปลอบโยน ให้กำลังใจเสมอ ฉันดีใจที่มีเธออยู่ใกล้ใกล้ ทุกทุกครั้งที่ฉันเศร้าใจเสียใจร้องไห้ ฉันได้เรียนรู้ว่าฉันจะมีเธออยู่กับฉัน เมื่อฉันโตเป็นผู้ใหญ่! ภาพของเธอยังอยู่ในความทรงจำเสมอ แม้จะไม่ได้พบกัน ฉันก็ยังคิดถึงเธอ! ฉันต้องเผชิญกับความทุกข์!เพียงลำพัง! บางครั้ง! ฉันปรารถนาที่จะได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง! เพราะความทรงจำของฉันมีแต่เธอ แล้ววันนี้! ความต้องการของฉันก็เป็นจริง! เธอกลับมาและเป็น ขวัญและกำลังใจ ให้ฉัน! ดังเดิม! ความสุขกลับมาอีกครั้ง! และเพิ่มมากขึ้นมากขึ้นทุกวินาที!
27 มีนาคม 2547 01:28 น. - comment id 237646
พยายามเป็นกำลังใจให้ตนเองค่ะ
27 มีนาคม 2547 01:37 น. - comment id 237647
แสนสุขใจเมื่อได้อ่าน เหมือนของหวานที่อร่อย อย่างนี้ต้องบ่อยบ่อย เพราะอร่อยเหลือเหลือเกิน *-*ยังไงก็จะติดตามตอนต่อไปนะค่ะ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ *-* แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
27 มีนาคม 2547 12:38 น. - comment id 237704
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนจ้า... ............. เมื่อคืนเน็ตตัดอ่า..แล้วก้อช่องสัญญาณไม่ว่าง เลยไม่ได้เข้ามาคุยกับกี้ต่ออ่ะจ้ะ.. ^_^
27 มีนาคม 2547 13:34 น. - comment id 237717
ก็เป็นการตัดสินใจที่ยาก ทำชายในฝัน ให้เข้าสู่โลกปัจจุบันเสียที เพื่อที่คนดีจะได้ตัดสินใจ
27 มีนาคม 2547 17:34 น. - comment id 237755
ใช่แล้วความจดจำในอดีตยิ่งวัยเด็กที่เราได้รับไว้จนซึ้งใจนั้นยากจะลืมเลือนได้ แม้กาลเวลาผ่านไปจนถึงช่วงปัจจุบันหากเราสงบจิตลงได้ความจดจำในอดีตจะพุ่งขึ้นมาให้นึกถึงเสมอ จึงไม่แปลกอะไรที่เราจะฝันได้เป็นเรื่องราวนะ แก้วประเสริฐ.
27 มีนาคม 2547 21:58 น. - comment id 237882
ถ้าเลือกเราแต่แรกก็คงไม่รอเก้อ
27 มีนาคม 2547 23:33 น. - comment id 237947
เราก็มาตั้งใจอ่าน...จนงง อิอิ
11 เมษายน 2547 20:03 น. - comment id 245488
พี่แวะมาตามอ่านงานเก่าๆ ของกี้น่ะค่ะ เผื่อจะได้รู้จักกี้มากขึ้นอีกนิด เป็นการนำเสนอที่แปลกดีนะคะ เข้าใจคิด