ในชีวิตยับยุ่ยริ้วขุยขาด มิอาจวาดสิ่งหวังสมดังหมาย ท้องยังหิวกิ่วขอดเจียนวอดวาย ซังกะตายสับสนอยู่วนเวียน เป็นสิ่งแปลกปลอมปนหมู่ชนชั้น กลางสายตาเหยียดหยันมิผันเปลี่ยน เฝ้าตั้งแง่รังเกียจแต่เบียดเบียน กุมบังเหียนเฆี่ยนด่าสารพัน ฟ้ายังปิดมิดเร้นไม่เห็นแสง ยังคลำทางกลางแหล่งที่แล้งฝัน ไร้ทั้งเดือนเรือนดาวพราวตะวัน มาลบรอยโศกศัลย์ทุกวันไป เมื่ออับโชคใครหรือยื่นมือปรับ มีแต่ทับถมซ้ำกระหน่ำใส่ ความเมตตาปรานีที่ห่างไกล สุดเอื้อมไขว่คว้าเอาบรรเทาทอน คงลำเค็ญตามทางอย่างก่อนเก่า ทนกับเหงาที่หน่ายเกินถ่ายถอน ไฟแห่งฝันอันชราสิ้นอาวร เหลือเพียงเถ้าอาทรซึ่งรอนรา...!!!
ผีขี้เมา 25 มี.ค. 2547 11:12 น. - ID 49533 
1357
11
0
25 มีนาคม 2547 11:51 น. - comment id 236697
หน้าส่วนตัว
ท้องฟ้าปิดมืดไปไม่เห็นแสง
ความแข็งแกร่งอ่อนล้าเริ่มถ่าโถม
ชีวิตที่เกลือกกลั่วความโสมม
ได้จบลง...เป็นเพียงซาก...ฝังฝากดิน....
*----*
แวะมาชมผลงานค๊า...หายหน้าไปนาน...เน้อ
25 มีนาคม 2547 13:26 น. - comment id 236778
อย่าชังโลกนักเลย พระอาทิตย์มีขึ้นมีตก โชคชะตาเป็นเรื่องสมมุติ กงล้อชีวิตย่อมหมุนไปมีทั้งสุขทุกข์ดีเลวคละเคล้ากัน อิอิ อยู่กับมันให้ได้ อิอิ
25 มีนาคม 2547 13:46 น. - comment id 236791
เห็นด้ววยกะคุณฤกษ์ค่ะ แต่อ่านๆไป ก้อได้เห็นว่า นี่แหละชีวิต เกิดมาใช้เวรเกิดมาใช้กรรม ^^
25 มีนาคม 2547 14:28 น. - comment id 236820
ฟ้ายังปิดมิดเร้นไม่เห็นแสง ทุกตำแหน่งที่ยืนอยู่มิรู้เห็น มีแต่ความเจ็บช้ำระกำเป็น เหมือนดั่งเช่นที่ผันผ่านเนินนานมา เมื่อไหร่หนอความท้อที่ชิดใกล้ จะเปลี่ยนไปเป็นสุขใจเหมือนใครหนา เราจะได้สมหวังดั่งอุรา ที่เฝ้ารอเพียรพร่ำทุกค่ำคืน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจริง ๆ เลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลย ชื่นชมในผลงานคุณเสมอนะค่ะ*-*
25 มีนาคม 2547 15:24 น. - comment id 236850
บนทางเดินแห่งหัวใจที่มีรัก ฉันจะเดินไม่หยุดพัก รัก อยู่ที่ไหน วันหนึ่งฉันจะพบเขาคนเข้าใจ คนที่เติมเต็มส่วนที่ขาดหายในวันวาน ** โตะจาย .. เห็นรูปแล้ว นึกว่าแอบถ่ายภาพเรามาลง ^-^ มาทักทายเจ้าค่ะ **
25 มีนาคม 2547 15:41 น. - comment id 236860
คุณน้ำใส.....ขอบคุณจ้า.... คุณฤกษ์.....จำใจทนทุกวัน...ขอบคุณครับ....แหะๆ คุณนางฟ้าฯ.....ก็นั่นละซี.. คุณผู้หญิงฯ...ขอบคุณจ้า คุณแก้มป่อง...อ้าวจำตัวเองไม่ได้หรือนี่..อิอิ
25 มีนาคม 2547 19:55 น. - comment id 236929
ทุกอย่างที่เห็น.....ทุกอย่างที่เป็น.....นั่นคือ....ความเป็นจริงของชีวิต....เป็นปัจจุบันที่จะต้องเผชิญ....ในทุกสถานะการณ์..... โลกภายนอก...วุ่นวายมาก...นั่นคือทุกข์... โลกภายใน....ทำอย่างไร?...จะไม่มีทุกข์..... ....ปรับที่ใจเรา...มีสติ..พิจารณา..ค่อยๆคิด..ค่อยๆทำ...ด้วยความใจเย็น....ปัญญา..จะเกิดขึ้น...และช่วยเราแก้ปัญหานั้นๆได้ค่ะ..... ขอเป็นกำลังใจ..ให้..ผีขี้เมา...ต่อสู้กับชีวิตต่อไปค่ะ...ด้วยความห่วงใย...เสมอมา....
25 มีนาคม 2547 20:30 น. - comment id 236937
..น้าผีคะ.. มัย? ..เขียนบทกวี อันนี้..เศร้าจัง..
..บางอย่าง..กับความในใจ..
สื่อไว้ ..ในบทกวี...
เศร้า ...เหงา.. ทุกข์ท้อ..วันนี้...
..เรนจัง..คนแสนดี..จะเป็นเพื่อน..น้าผีเอง...อิอิอิ..
..แบบ เรน..หัดแต่ง..นะคะ...
...
25 มีนาคม 2547 21:55 น. - comment id 236981
.ในความมืดยังมีดาวและหิ่งห้อย ในนภายังมีรอยเมฆประสาน ในสายน้ำยังมีปลาว่ายทวนธาร ในชีวิตเราเมื่อกร้านกล้าเชือดคม เป็นกำลังใจให้ลุกขึ้นฮึกเหิม อย่าซ้ำเติมตนค่ะ ไม่มีใครดีไปกว่าตัวเราที่ลุกขึ้นมาทำดี ปากคนอื่นไม่ได้ทำให้เราดีหรือชั่ว ทิกิ
25 มีนาคม 2547 23:50 น. - comment id 237061
ไฟแห่งฝัน นั้นมีเชื้อ หลงเหลืออยู่ ขอในสู้ ไฟอาจโหม ลุกมาใหม่ อย่าได้ท้อ ถอดถอน ถดถอยใจ ไม้ขีดไฟ ก้านเดียว ค่ามากมาย
2 เมษายน 2547 12:35 น. - comment id 240227
สวัสดี และขอบคุณทุกท่านนะครับ ขออภัยที่ไม่ได้มาตอบ เพราะติดขัดบางประการ....คิดถึงเสมอครับ
23 เมษายน 2547 10:48 น. - comment id 252655
เห็นหายไปนาน เลยแวะมาดูค่ะ คิดถึง
4 กันยายน 2547 13:03 น. - comment id 283305
อาผีไปอยู่ไหนคะ.....แวะมาเยี่ยมบ้านหลังนี้มั่ง คิดถึงค่ะ เลยมาอ่านกลอนเก่าๆ^_^...แวะมานะคะ.......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
