แก้วน้ำ..สองใบ ถูกใช้ ในวันที่ไม่มีอะไร เหมือนเก่า นอกระเบียง ที่เราเคยนั่งเคียง กันดูดาว เหลือเพียงฉัน กับโต๊ะตัวยาว.. ไม่มีใคร ที่ของเธอ ยังว่างเปล่า อากาศหนาว จนมองเห็นดวงดาว ร้าวไหว ฉันยังอยู่ที่นี่ กับความทรงจำสุดท้ายที่ เคยอุ่นใจ เสียงความรักเงียบไป ..จะซับน้ำตาดาวอย่างไร..ฉันไม่ชิน