จะหลอกกันอีกนานไหม กล้ำกลืนฝืนใจ ... บอกรักกันอย่างนี้ โกหกกันต่อหน้า ... หันมาสบตาตาฉันที ทำไมหลบตากันแบบนี้ ... ถามทั้งที่รู้ดี ... เธอไม่เคยรักกัน ถนอมความรู้สึกกันทำไม ถ้าสิ่งที่เธอมีให้ ... มันหลอกลวงทั้งนั้น เห็นฉันเป็นอะไร ... หรือคิดว่าฉันไม่รู้ทัน ที่เธอบอกว่ารักฉัน ... มันไม่เคยจริง จะไปเดี๋ยวนี้เลยก็ได้ ฉันไม่ mind ... กับการถูกทิ้ง ขอให้โชคดี ... มีคนที่เธอรักจริง นี่คงเป็นสิ่ง ... สิ่งเดียว ... ที่ฉันสามารถให้เธอ บัดนี้ ... เธอเป็นอิสระ แต่รู้ไว้นะ ... ว่ารักเธอเสมอ ลาก่อน ... นี่คงเป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เจอ ฉันรักเธอ ... รักเธอ ... รักเธอ ... จำไว้ให้ดี ...
Completely 22 มี.ค. 2547 11:45 น. - ID 49276 
790
7
0
22 มีนาคม 2547 15:15 น. - comment id 234965
อย่าไปไหน จะไปไหน อย่าไปนะ
22 มีนาคม 2547 15:33 น. - comment id 234986
แม้เราจะจากกันแสนไกล แต่เธอรู้ไหมในใจฉัน ยังมั่นคงซื่อตรงอยู่ทุกวัน ยังรักยังผูกพันทุกวันเวลา *-*กลอนน่ารักจัง*-*
22 มีนาคม 2547 15:55 น. - comment id 235005
หน้าส่วนตัว
อันความรักเปรียบน้ำผึ้งเจือยาพิษ
รักสนิทพิษยิ่งมากเพราะใหลหลง
รักน้อยไปเขาหาว่าเราไม่ใฝ่พะวง
หากลุ่มหลงย่อมเสียใจไปอีกนาน.
แก้วประเสริฐ.
ทำใจเถิดครับ เห็นใจมากเขียนได้ดีจังเลย.
22 มีนาคม 2547 16:20 น. - comment id 235019
อย่าแน่ใจในรัก หากไม่พบ อย่าไปคบ คนไม่รัก หักใจไว้ อย่าไปฝืนไปรักให้ช้ำใจ อย่าหมดใจไปกับรักกักน้ำตา
22 มีนาคม 2547 16:37 น. - comment id 235036
คุณ tiki ...
3 ประโยคของคุณ ... บาดใจของฉันมาก ... จะมีคำวิงวอนใดที่สะเทือนใจมากกว่านี้ ... ประโยคที่เรา ... ผู้หญิงธรรมดา ใช้พูดกันเวลาคนที่รักกำลงจะไป ...
.......................................................................
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ...
ดีใจที่เธอไม่ลืมฉัน
ปลื้มใจที่ความผูกพันไม่จางหาย
ซึ้งใจที่รักเรามิคลาย
สุดท้าย ... รักใครได้ นอกจาก ... เธอ
.......................................................................
คุณ แก้วประเสริฐ
หากความรักดุจน้ำผึ้งเจือยาพิษ
ทั้งชีวิตฉันก็คงยอมเจ็บช้ำ
หวานลิ้นลวงให้ใจระกำ
จะยอมกล้ำกลืนความเศร้าไว้ข้างใน
ความรักใช่เพียงแค่ยาพิษ
ฉันเสพย์ติดความรักเลิกไม่ได้
แม้ชาตินี้ชาติหน้าหรือชาติใด
หัวใจตกเป็นทาส ... รัก ... ปักกมล
.......................................................................
คุณ สิดามัน ...
แม้ในใจไม่แน่และหวั่นไหว
ไม่เชื่อใจตัวเขาเราเศร้าหนา
แม้จะฝืนกลืนกล้ำช้ำน้ำตา
รู้ไร้ค่าแต่ก็ยอมตรอมหัวใจ
อันความรักไม่มีที่เริ่มต้น
จะหวาดกลัวตัวเศร้าเราทุกข์ไหม
ยังไม่เริ่มจะสุดสิ้นได้หรือไร
ถ้ารักใครควรลองรักดูสักครา
.......................................................................
ขอบคุณทุกคนที่ให้เกียรติเข้ามาอ่าน และต่อกลอนนะคะ
22 มีนาคม 2547 18:17 น. - comment id 235072
ถ้ารังนี้ยังมีความอบอุ่น นกคงไปมีแรงพอที่จะกางปีกบินหนีไปหรอกครับ
23 มีนาคม 2547 15:35 น. - comment id 235545
เพราจังเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
