เวลาที่บอกคนอื่นว่าฉันชอบขีดเขียนๆ มีแต่คนหัวเราขำว่าคนอย่างฉันทำได้หรือ เวลาที่ฉันบอกว่าฉันชอบทำกับข้าว เขาก็ถามฉันว่าฉันทำเป็นด้วยหรือ ไม่มีใครเชื่อเลยว่าฉันจะทำเป็น เวลาอยู่นอกบ้านฉันออกจะห้าว ก็คนอย่างฉันเป็นอย่างนั้น ฉันไม่เคยเสแสร้งอะไรเลย แต่มันคือตัวตนที่แท้จริงของฉัน ฉันชอบเล่นคีย์บอรด์ฉันชอบร้องเพล ง เข้าครัวทำกับข้าวชอบจัดบ้าน ชอบอ่านหนังสือมากกว่าดูหนัง แต่ตอนนี้ฉันติดคอมอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ฉันชอบทะเลแค่ได้มองเห็นมัน ฉันก็มีความสุขมากมาย ในบ้านฉันมีแต่รูปทะเลเต็มไปหมด แม้แต่บนเดส์ทอบก็เป็นรูปทะเล เวลามีความทุกข์ที่ที่ฉันอยากไปก็คือทะเล เวลามีความสุขที่ฉันอยากไปก็ทะเล ทำไมฉันไม่เกิดอยู่ติดทะเลเสียเลยไม่รู้ ฉันชอบไปเดินริมทะเลในตอนเย็นและตอนเช้า มองดูร่องรอยของคลื่นที่ซัดทราย มองไปกลางทะเลไกลลิบๆ ฉันอยากไปไกลๆเหลือเกิน ฉันอยากมีชีวิตอยู่ติดทะเล ฉันไม่เสียดายเลยถ้าฉันไม่ได้อยู่ในตัวเมือง
12 มีนาคม 2547 20:25 น. - comment id 229894
เนื้อหาดีซึ้งกินใจ
12 มีนาคม 2547 22:38 น. - comment id 229995
:)
12 มีนาคม 2547 22:55 น. - comment id 230010
ฉันก็ชอบทะเล และชอบเรือตังเกที่ออกทะเลด้วย ถึงแม้ว่าเรือจะไม่สวย แต่ก็มีความงามมากเลยด้วยทางจิตใจ *-*เป็นอะไรที่คู่กันมั้งค่ะ ผู้หญิงไร้เงาเลยชอบดู อิอิ*-*
19 มีนาคม 2547 13:34 น. - comment id 233323
พุดพัดชารักคุณและเข้าใจค่ะ กลับมาตามอ่านทุกความรู้สึก ด้วยซึ้งใจและอยากจะปลอบประโลมใจว่า ให้รักธรรมะธรรมชาติมากๆนะคะ แทนที่คน.. ที่มักจะวนเวียนวงกรรมและทำให้ใจเราแสนเศร้าค่ะ เรียนรู้การใช้ชีวิตลำพังกับธรรมชาติ และสร้างพลังใจด้วยความคิดว่า* *หากเรารักใครและใจเขารักเรา* คือความสุขคือความงามตราบนานนิรันดร์แล้วค่ะ พุดพัดชาคิดว่า..คุณ.น่ารักและคงคิดอะไรได้งามกว่า แต่ด้วยรักเข้าใจจริงๆจึงหวังให้คุณมีความสุข มากๆขึ้นนะคะ รักจริงใจ.. งานต่อไปจะคอมเมนท์นิดเดียวนะคะแค่ว่ารักเข้าใจค่ะ ด้วยเข้าใจลูกผู้หยิงด้วยกันค่ะ ความรักอันงามใสไร้