เธออาจเรียกมันว่าความโชคร้าย กับเรื่องราวมากมายที่ทำฉันเจ็บช้ำ เรียกว่าความเสียใจ ที่คิดว่าใคร ไม่อยากจำ และคิดว่าทุกอย่างจะย้ำ จนฉันช้ำ เกินเยียวยา แต่ฉันเรียกมันว่า ความโชคดี กับหนึ่งชีวิตนี้ ที่ทำให้ฉันรู้คุณค่า รู้จักรอยยิ้มอย่างจริงใจ รู้จักหวั่นไหว รู้จักน้ำตา รู้จักรอเพื่อผ่านวันหนักหนา ให้เหตุผลกับเวลา เข้ารักษาใจ และที่สุดของความโชคดีที่ฉันได้รับ คือการผ่านจิตใจที่เยินยับ ซึ่งเคยหวั่นไหว ใจที่ฝากความสุข-ความเศร้า ดีใจ-ปวดร้าว ด้วยมือของใคร มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ด้วยการวางทุกข์-สุขไว้ ที่ใจตัวเอง
9 มีนาคม 2547 22:52 น. - comment id 228000
เป็นกลอมที่ให้กำลังใจกับผมมากที่สุด
9 มีนาคม 2547 23:07 น. - comment id 228017
ก็ไม่แน่นะครับ คนที่เคยเคราะห์ร้าย อาจจะโชคดีได้โชคถึงสองชั้นก็เป็นได้ ขอให้จิตใจเหมือนดังชื่อที่ตั้งไว้นะครับ
9 มีนาคม 2547 23:15 น. - comment id 228024
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วค่ะ
9 มีนาคม 2547 23:16 น. - comment id 228027
อะ หูยยย นานๆๆๆๆ จะเห็นละองน้ำคนสวยเขียนกลอนแบบนี้นะขอรับ อิอิ ...ทุกทีมาเป็นปรัชญาชีวิต สงสับท่าจะบรรลุแหละ ... อิอิ ......... บทกลอนไปไพเราะมากขอรับ ^^
9 มีนาคม 2547 23:21 น. - comment id 228030
ขอโชค A แล้วกัน อิ อิ
9 มีนาคม 2547 23:25 น. - comment id 228032
ผมก็เห็นด้วยกับคุณ นิติ นะครับ กลอนเพราะดี---เป็นกำลังใจให้ครับ---
10 มีนาคม 2547 00:36 น. - comment id 228055
เป็นบทกลอนที่ดีมากเลยนะ ถ้าทุกคนคิดได้อย่างนี้ ก็ดีสิ ^-^
10 มีนาคม 2547 02:07 น. - comment id 228109
เยี่ยมค่ะ สรุปได้ดีมาก
10 มีนาคม 2547 08:33 น. - comment id 228181
ไม่ว่าร้ายหรือดี....ก็ยิ้มเข้าไว้
10 มีนาคม 2547 12:28 น. - comment id 228266
ค่ะ โชคร้าย และโชคดี ของชีวิต ในคราวเดียวกัน ทุกอย่างมีสองด้านเสมอ กลอนเพราะค่ะ
10 มีนาคม 2547 12:49 น. - comment id 228305
อ่านแล้วคิดได้ กลอนนี้ทั้งเพราะทั้งดีมากมาย มาทักทายน๊าคร่า
10 มีนาคม 2547 12:56 น. - comment id 228317
เรื่องราวที่ผ่านมา ฉันจะถือเสียว่าฉันโชคดี ที่เธอมาช่วยสอนฉันคนนี้ ให้พบเรื่องมามีและมากมาย ทั้งสุขเศร้าเคล้าน้ำตา และรู้ว่าเวลาใครแหนงหน่าย จะมีเรื่องเศร้าที่เข้ามาชิดกาย และต้องเจ็บปวดมากมายมันเป็นอย่างไร *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
10 มีนาคม 2547 14:25 น. - comment id 228395
^*^ ^*^ ^*^.....วางทุกข์ - สุข ไว้ที่ใจตนเอง....^*^ ใช่เลยจ้า ...มองชีวิตอย่างเข้าใจจริงๆ ^*^..................^____^......................^*^
10 มีนาคม 2547 14:32 น. - comment id 228399
เพราะดีครับ ทักทาย...
12 มีนาคม 2547 00:56 น. - comment id 229357
คนที่ผ่านความทุกข์มามากย่อมรู้จักเวลาคุณค่า น้ำตาหยดหนึ่งยังสร้างวิมานฉิมพลีได้ อะไรนับประสาความทุกข์ผ่านโรยรา ความสุขย่อมตามมาอย่าเริงใจ ควรถือเป็นบทเรียนอันล้ำค่าปล่อยเวลาผ่านไป ชีวิตไซร้คล้ายละครบทบาทมีทั้งซึ้งและน้ำตา แก้วประเสริฐ