อาจมีพิรุณโปรย และก็โรยก็ลาไป หรือเมฆคืนใน จรมาก็แค่คืน เจอลมก็ปลิวหนี ฤจะมีจะรื้อฟื้น กลับหายสิเป็นอื่น มิสถิตสถาพร วันคืนจะผ่านเลย และมิเคยจะกลับย้อน ติดตรึงมิสั่นคลอน และประทับอุรานาน ว่ารักมิใช่รัก สุขนักสิขมหวาน วันวารพ้นผ่าน จิตซึ้งสิเข้าใจ ใต้รุกขชาติน้อย ตรุด้อย ณ ก้านใบ ร่มเงามิเท่าไร เพราะมิสูงจะเพียงตฤณ แต่รากสิหยั่งลึก ดุจนึกมโนดิน บันทึกสิหลั่งริน ระกะล้นตลอดมา
11 9 มี.ค. 2547 02:50 น. - ID 48306 
1290
6
0
9 มีนาคม 2547 03:36 น. - comment id 227461
หัดแต่งอะไร ฝีมือดีแล้วนะ แต่ต้องแต่งไปเรื่อย ๆ ฝีมือจะได้ไม่ตก อิอิ
9 มีนาคม 2547 10:35 น. - comment id 227522
แบบนี้ไม่ใหม่แล้วค่ะ แต่งได้ดีทีเดียว มาชื่นชมผลงานค่ะ
9 มีนาคม 2547 12:42 น. - comment id 227606
หืม...เขียนได้ดีทีเดียว ทีแรกนึกๆอยู่ว่าจะเขียนออกมายังไง
9 มีนาคม 2547 13:34 น. - comment id 227663
**ที่จริงชอบเพลงนี้มาก ๆ ... พอมาอ่านแล้วยิ่งชอบเข้าไปใหญ่เลย... แต่งดีมาก ๆ เลยค่ะ**
9 มีนาคม 2547 15:12 น. - comment id 227724
แต่งได้ดีมากมายเลยค่ะ
30 เมษายน 2547 22:39 น. - comment id 257727
พยายามอีกนิดสิ เชื่อเรา อ่านะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
