ตื่นขึ้นมายามเช้ายินเจ้าเหมียว ร้องเมี๊ยวเมี๊ยวเจี๊ยวจ๊าวเจ้าคงหิว ลงบันใดเปิดบ้านตัวแทบปลิว วิ่งตรงลิ่วเคล้าขาน่าชุลมุน จึงได้อุ้มเจ้าขึ้นมาในอ้อมกอด ได้สวมสอดกอดไว้ให้ไออุ่น คงรำคาญเพราะหิวแล้วน่ะแม่คุณ ดิ้นและดุนดันตัวไปให้ไกลตัว.. พอลงพื้นยืนมองและร้องอีก พอจะหลีกก็มาเคล้าเราปวดหัว จะเอาไงน่ะแม่คุณวุ่นวายตัว เดินไปทั่วที่ชามข้าว..อ้าว! หิวจริง จึงไปเปิดตู้กับข้าวคลุกข้าวให้ ปลาทูไงเบื่อหรือยังแม่ยอดหญิง มาแล้วจ้าอาหาร..สำราญจริง อิ่มแล้วหยิ่งทิ้งเจ้าของ..โอ้! น้องแมว...
5 มีนาคม 2547 22:36 น. - comment id 225759
เจ้าแมวเหมียว เจ้าแมวเหมียวแสนสน เจ้าชอบค้นเซาะหา เจ้าช่างพูดช่างจา ต่อวาจาด้วยท่าที เจ้าแมวเหมียวต้วน้อย จะกระจ้อยแต่แสนดี เจ้าซุกซนชอบวิ่งหนี แต่ข้าก็จับเจ้าได้ทุกที...เจ้าแมวเหมียว *-*กลอนไพเราะ และน่ารักๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชื่นชมมากๆๆเลยค่ะ*-*
5 มีนาคม 2547 22:58 น. - comment id 225767
คุณผู้หญิงไร้เงา... เจ้าแมวเหมียวตัวน้อย กระจ้อยร่อยค่อยพาที ชูหางวางท่าที เชิดซะไม่มี..ได้จับหนู.. ...เหมียวก็เขินเป็นน่ะค่ะ...
5 มีนาคม 2547 23:15 น. - comment id 225774
เดิมที ที่บ้านจะมีแมวชื่อเจ้าขาว เป็นแมวเก้าแต้ม .. เวลาอัลมิตรากลับจากโรงเรียน เขาจะมานอนที่กระโปรง(ตอนอัลมิตรานั่งทำการบ้านกับโต๊ะเตี้ยๆ) .. จะลุก ก็เกรงใจเขา กลัวเขาจะตื่น .. ชอบเกาคางให้เขา .. แม่ให้เขากินปลาทู(ตัวใหญ่) ส่วนอัลมิตรากินปลาแมว (ปลาทูที่เล็กจัง) .. เจ้าขาว โดนคนข้างบ้าน วางยาเบื่อ ร้องไห้ไปตั้งหลายวัน โกรธคนข้างบ้านจัง ..
5 มีนาคม 2547 23:22 น. - comment id 225776
รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา โลกของเหมียวก็เป็นเช่นนี้แหละ โดนวางยาเบื่อ..เจ้าหง่าวก็เช่นกัน..
6 มีนาคม 2547 02:04 น. - comment id 225846
มาเหมียวเหมียวเคี้ยวกุ้งสะดุ้งสุก มาช่วยปลุกกุ้งไฟใครกันหนอ เหมียวมีรักมิลืมรักมิลืมกอ โอบเคยียคลอขอเพียงรักประจักษ์ทรวง ช่างว่าได้เหมียวไซ้ใกล้แล้วทิ้ง มิกลอกกลิ้งดั่งกมลชนจากสรวง เก็บเดือนดาวร้อยเรียงไว้ดุจใส่ตรวน ใจเรรวนเดี๋ยวเลือกรักเดี๋ยวเลือกลืม ใช่กุ้งอ้วนม้วนตัวกลัวหลีกลบ เกรงจะพบสบตาวางท่าขรึม เฮอะพอรักเมินหลบเราเลยอืมครืม รักเป็นปลื้มครึ้มใจหากใกล้เคียง (ล้อเล่นนะๆๆๆ กุ้งกร๊อบแกร๊บ)
6 มีนาคม 2547 10:44 น. - comment id 225892
.. 555 แมวจะมากินกุ้งได้ กุ้งตัวใหญ่กว่าเหมียวเดี๋ยวก็สวย เหมียวแค่คิดแต่อย่าทำเดี๋ยวจะซวย แล้วเหมียวช่วยไปคิดไกลๆ เลย มาอยู่บ้านเราแล้วมาทำใหญ่ ไปเหมียวไปจับหนูอย่าอยู่เฉย ว่างรือไงคิดกินนายไอ้แมวเชย เดี๋ยวแม่เอ๋ยจับแลกถังมั่งคงดี.. 555...ล้อเล่นเหมือนกันน่ะคุณอาภาภัส... เจ้าขา.. ยินดีที่ได้รู้จักและยินดีต้อนรับค่ะ...
6 มีนาคม 2547 15:07 น. - comment id 225991
แต่งดีนะคะ
6 มีนาคม 2547 21:37 น. - comment id 226208
ขอบคุณค่ะ คุณเสียงเรียกจากสายลม และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..
6 มีนาคม 2547 22:54 น. - comment id 226243
ก.เก่งกาจฉลาดเก่งก้อคุณกุ้ง มอมามุ่งเหมียวไฉไลใช่เชยหนอ ถึงทิ้งถังยังดังเด่นมิมอซอ โอ้ละหนอล้อกุ้งเล่นเช่นกลกลอน จากใจจริงจักแกร่งกล้าเกินกว่ากุ้ง เพชรพรายพุ่งจรุงแสงแห่งภาษา ผิดไปแล้วขออภัยตะวันลา ฝันผวากุ้งยักษ์หักคนกิน. (คุณก้งเก่งจัง พอดีชอบแมวก็เลยแต่งหักมุมกินเจ้านายซะเลย แต่เจอเจ๋งจริงๆ เยี่ยมมาก...ดีใจมากค่ะที่ให้เกียรติ์)
6 มีนาคม 2547 23:06 น. - comment id 226250
ขอแก้ไขเมื่อกี้ค่ะจากวรรคนี้ จากใจจริงจักแกร่งกล้าเกินกว่ากุ้ง เพชรพรายพุ่งจรุงแสงแรงกว่าศร ผิดพลั้งพลาดอภัยขวัญตะวันรอน ฝันอ่อนอ่อนกุงยักษ์หักคนกิน (จะได้..รับกับคำลงท้าย(กลอน)
8 มีนาคม 2547 10:59 น. - comment id 226802
ถึงปลาวาฬสีน้ำเงินจะไม่ค่อยชอบแมว สักเท่าไหร่ ออกไปทางแนวกลัวซะมากกว่า แต่กลอนก็น่ารักมากมายคร่า
9 มีนาคม 2547 11:30 น. - comment id 227545
ขอบคุณคุณอาภาภัส ที่ให้เกียรติมาต่อกลอนด้วยค่ะ...มิตรกลอนน่ะค่ะ อย่าถือสามากถือเป็นการฝึกฝนฝีมือ วันละนิดค่ะ..ขอบคุณอีกครั้งน่ะค่ะ ... คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน ขอบคุณที่แวะมาทักทายน่ะค่ะ ..และขอบคุณสำหรับคำติชมน้อมรับทุกความคิดเห็นค่ะ....
11 มีนาคม 2547 15:47 น. - comment id 229157
กลอนน่ารักจังค่ะ Completely เองก็มีแมวตัวนึงเหมือนกัน จริงๆไม่ใช่แมวเราหรอก เป็นแมวที่อยู่แถวๆนั้น ... มันชอบมาร้องอยู่หลังห้องทุกที ( เราอยู่หอพักนักศึกษาไง ) พอเปิดประตู มันก็จะเดินมาพันแข้งพันขา แล้วก็เดินไปเขี่ยกลองวิสกัสบนพื้นกินเอง คิดดูสิ ... แมวเราก็ไม่ใช่ แต่เรากลับต้องซื้ออาหารมาเลี้ยงมันอ่ะ ก็มันน่ารักนี่เนอะ ... เรารู้ ว่าคุณก็เข้าใจ ^__^
11 มีนาคม 2547 21:59 น. - comment id 229317
เข้าใจดีค่ะ ..เพราะที่เลี้ยงอยู่นี่ก็เป็นแมวจร (ไม่ได้เลี้ยงเขามาตั้งแต่เกิด) แต่ทุกสรรพชีวิตควรได้รับความรับโดยทั่วกันมิใช่หรือ.. *ยินดีที่ได้รู้จักคุณน่ะค่ะ คุณ Completely*