ไหนใครบอกงานเลี้ยงมีลาเลิก ไหงเอิกเกริกไม่กลับซะที โธ่! เที่ยงก็เลี้ยงแล้วยังมาทำตาโต น้องไชโยพี่ไชหู กูตาย กูตาย จากสันทรายมาต่อกันในเวียง พี่นัดเลี้ยงน้องหลานมาทั้งสาย เจ้าต้นขับกระบะพาเที่ยวสบาย เพลินน้ำลายน้องเอ้ตลอดทาง เจ้าด้าปีนี้ขึ้นปีสอง หันไปมองน้องใหม่นั่งข้างๆ ชื่อน้องบุณญี่ปุ่นจีนหล่อสาวคราง มองไปพลางนึกอิจฉามันเหมือนกัน ถึงร้านเด็ดเจ็ดปีก่อนย้อนมาชิม ครานั้นลิ้มอิ่มอร่อยลอยสู่ฝัน มีโอกาสจึงพาน้องมาแบ่งปัน แต่พวกมันถือคติกินแพงๆ ทั้งกุ้งพล่าปลาหมึกต้มยำเผ็ด ปลาเก๋าเด็ดเอ้ทำท่าใครอย่าแย่ง เจ้าต้นซดกระเพาะปลาน้ำแดง เหมือนมันแกล้งสบตาพากันสั่งเบียร์ มื้อนี้หมดไปหกร้อยหน่อยๆ เอ้ยังฝอยยอเราว่าเป็นเสี่ย น้องคนอื่นพยักหน้าพากันเชียร์ บอกอาเฮียช่วยพาไปเลี้ยงไอติม!
เจ้าขาว 5 มี.ค. 2547 21:16 น. - ID 48034 
879
3
0
5 มีนาคม 2547 22:13 น. - comment id 225741
แหมหกร้อยน้อยไปหน่อยนะคุณพี่ ต้องเลี้ยงอีกมื้อนี้ดีหนักหนา เพราะนานนานไปทีมีเฮฮา จึงต้องพาน้องหนาไปเลี้ยงอีกที *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง แต่หมดไปหกร้อย ฉะนั้นสมควรเลี้ยงไอติมแล้วค่ะ อิอิ*-*
5 มีนาคม 2547 23:00 น. - comment id 225768
อืมม เขียนดีจังค่ะ เจ้าขาว
6 มีนาคม 2547 15:57 น. - comment id 226017
นึกถึงบรรยากาศเมืองเหนือค่ะ..นึกถึงภาพได้ชัดเลยค่ะ...เขียนได้ดีมากค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
