..............ย้ำ.................. พร่ำเพียงเพื่อเพียงว่ารักค่าหมด พร่ำรันทดรอยร้าวราวรักร่วง พร่ำไปไยให้ใจเจ็บทั้งแดดวง พร่ำก็เปล่าประโยชน์ปวงรักรวงโรย รักก็เช่นนทีธารที่ผ่านไหล จรรโลงให้แด่ใจผู้หิวโหย รักก็เช่นสายลมอันพัดโชย หอบกอบโกยปรารถนาแห่งฤดี เหลือไว้คือ..กากซากใจให้ไหวหวั่น ให้โศกศัลย์คืนวันอันปนปี้ เหลือทุกทุกข์ปวดอุราบรรดามี ให้ชีวีสั่นสะทกวิตกภัย แผลหัวใจตกสะเก็ดให้เข็ดรัก ให้ห้ามหักหักห้ามตามวิสัย อย่าเสียดายคืนวันอันฝันใฝ่ พึงรู้ไว้หากรักงามมิคร้ามคลาย ................................................ ........ช้ำรัก........... หากรักงามมิคร้ามคลายหน่ายในรัก จะแน่นหนักสลักมั่นมิหวั่นไหว แต่รักเพียงพัดมาแค่ผ่านใจ ป่วยการให้หมดหทัยแห่งภักดี หากรักงามตามคำอันเอื้อนเอ่ย ตามเฉลยแห่งใจในวิถี นิยามรักสลักจิตลิขิตดี บรรดามีชีวีสุขคุคลุ้งทรวง อันรักงามตามนิยามความประสบ ใช่พานพบพบพานสานสุขสรวง ใช่เจริญผลิดอกงอกออกรวง แต่ลาล่วงลวงรักหักสัมพันธ์ อันรักงามตามวิสัยใครกำหนด มาแทนทดรดใจให้สดสัน จะรับไว้ด้วยศรัทธารักคงมั่น รักนิรันดร์รรรรักสมัครงาม ........................................
5 มีนาคม 2547 14:46 น. - comment id 225493
หากความรักเป็นดังเส้นทางสายหนึ่ง ซึ่งอาจจะมีความหมาย แต่ฉันใช้มันมามากมายเต็มที เส้นทางจึงมีนิยาย เส้นทางนี้มันเป็นเส้นทางสายเก่า เก่าๆ แต่มีความหมาย เส้นทางนี้จะเป็นเส้นทางนิยาย ไม่มีวันตายนิรันดร์ * ก็คือฉันนั้นเพียงจะขอเธอ ออกเดินทางไปด้วยกัน เส้นทางนี้ก็คงจะน่าเดิน หากมีเราเดินเคียงกัน ** เส้นทางนี้จะมีเรื่องราวขึ้นใหม่ ยิ่งใหญ่และมีความหมาย หากทางนี้มีเราร่วมเดินกันไป เป็นตัวเอกในนิยาย (*) มันอาจจะเป็นทางไกล ไกลสุดขอบฟ้าสีคราม แต่เป็นทางดีงามสมใจ ถ้าหากมีเราเดินไป ไกลสักเพียงไหนไม่หวั่น จะฝ่าฟันให้สุดเส้นทาง (*,*,**)
5 มีนาคม 2547 14:48 น. - comment id 225494
ยาวจังค่ะ ใช้สัมผัสได้ดีจังเลยอ่ะ *******แวบๆมาทักทาย*/*****
5 มีนาคม 2547 16:02 น. - comment id 225531
เพราะมากค่ะ
5 มีนาคม 2547 18:27 น. - comment id 225627
โอ้กลอนแว่น ช่างเพราะ ขนาด หนิมซึ้งมาก นั่งอ่าน น้ำตาไหล ขืนแต่งต่อ จากแว่น เละ แน่ใจ ไปยังไง พอก่อน กลอนไม่ลง..
5 มีนาคม 2547 19:01 น. - comment id 225638
หากรักงามมิคร้ามคลายหน่ายในรัก จะแน่นหนักปักให้ใจเสมอ แต่รักแล้วทำไมไยเผลอเลอ กลับต้องเจอทุกข์เศร้าเหงาหัวใจ หรือเพียงเพราะรักจริงไม่มีจริง จึงทำให้โดนทิ้งรักหมองไหม้ เกิดเป็นแผลที่ตรงกลางระหว่างใจ หรือเพราะเราไม่สวยใสในทุกวัน เธอก็เลยไม่มีใจให้มาสน ทำให้เราในกมลต้องชอกช้ำ เจ็บเหลือเจ็บเมื่อเก็บความระกำ โดยที่รักไม่จดจำถลำเรา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
5 มีนาคม 2547 19:14 น. - comment id 225647
ถึง..เด็กหญิงสานฝัน ขอบคุณคำชมจากใจที่มีให้ น้อบรับไว้ด้วยใจอันสุขสันต์ ขอบคุณที่มาทักทายกัน คำจำนรรจ์ทุกถ้อยร้อยจากใจ ........................................... ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ ถึง....tiki ด้วยยินดีที่คุณแวะมาเยียม ดวงใจเปี่ยมไมตรีอันมีให้ ขอบคุณคำชมที่เป็นกำลังใจ น้อมรับไว้จากดวงในยินดี ........................................ คำชมของคุณจะเป็นกำลังใจอันดีสำหรับแว่นดอยจ้ะ ถึง....สนิมรัก มาเป็นกลอนชมกลอนสะท้อนจิต แห่งมิ่งมิตรชิดชมขมในรัก ซึ้งหทัยที่คุณมาทายทัก ด้วยยินดีที่รู้จักสลักงาม .............................................. ยินดีมากจ้ะที่มาทักทายกันนะ
5 มีนาคม 2547 19:24 น. - comment id 225653
ถึง....ผู้หญิงไร้เงา ชมกลอนกานท์ผสานขานคำรัก ที่สลักในจิตสถิตมั่น ยากจะเอ่ยด้วยถ้อยร้อยจำนรรจ์ ลานรักอันขืนข่มถมฤดี .............................................. ดีใจที่ผู้หญิงไร้เงามาทายทักและชื่มชมผลงานของแว่นดอย ขอบคุณจากใจจ้ะ
9 มีนาคม 2547 10:19 น. - comment id 227511
น้องสาวพี่เขียนเก่งจังเลยตรับ... ชื่นชมจากใจ....
22 มีนาคม 2547 18:13 น. - comment id 235071
น้องสาวพี่เขียนเก่งจังเลยตรับ... ชื่นชมจากใจ.... จาก : รหัสสมาชิก : 6077 - แทนคุณแทนไท น้อมรับไว้ด้วยใจเช่นกันเจ้าค่ะ ยินดีเสมอที่พี่ชายมาทักทายกันจ้ะ
22 มิถุนายน 2547 15:12 น. - comment id 282878
ในโลกนี้จะมีความรักอันเป็นนิรันดร์อยู่ไหมหนอ..รักเพื่อให้...รักโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน..แม้แต่มาเกื้อความเหงาในเงาใจ
23 มิถุนายน 2547 15:40 น. - comment id 282914
ความงดงามแห่งความปรารนาดีที่มีให้แก่กันไงคะ ข้าพเจ้าเชื่อว่าสักวันหนึ่งกาลนั้นคงมาถึง ตราบได้ที่เรามีความปรารถนาดีที่คงมั่นอย่างสม่ำเสมอ