โอบกอดความรักหวานเศร้า ภาพฝันวันเก่าไม่จางหาย มีเพียงความเงียบงันอันโหดร้าย คอยทำลายหัวใจให้ด้านชา มีชีวิตอยู่เพื่อเขา บัดนี้เหลือเพียงภาพเงากับความเหว่ว้า ความผูกพันจางหาย ... ความรักไร้ค่า ถ้อยคำร่ำราก้องอยู่ในใจ หมื่นคำรักที่เคยฟัง ล้านคำสัญญาที่ให้ไว้ ลวงหลอกกลอกกลับจนสาใจ รู้ตัวเมื่อสาย ... หัวใจไม่เหลือดี โอบกอดความรักหวานเศร้า ท่ามกลางความสุขอันริบหรี่ ... หลั่งโลหิตติดเปลวไฟในคืนนี้ ... ฉันจะมีชีวิตอยู่ไว้เพื่อใคร ...
2 มีนาคม 2547 19:57 น. - comment id 223925
ชอบคำว่าคมตะเกียงในห้องดำจัง
2 มีนาคม 2547 20:20 น. - comment id 223947
หวาย ... ชอบแต่ชื่อกลอนเหรอ .... ไม่เป็นไรค่ะ ... ฝีมือเรายังไม่ดีเท่าไหร่ ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
2 มีนาคม 2547 20:22 น. - comment id 223949
ดีค่ะ
2 มีนาคม 2547 20:54 น. - comment id 223971
ไม่ใช่เจ้าค่ะ......... ข้าน้อยมิบังอาจ..................เพราะทั้งบทกลอนและชื่อกลอนจ้า
2 มีนาคม 2547 20:58 น. - comment id 223975
เหอๆๆเล่นmsnม่ะเป็นเหรอจ๊ะ IcQ เฮียเลิกไปนานแล้วนะนู๋
2 มีนาคม 2547 20:59 น. - comment id 223976
หวาย ... เราไม่ได้ว่าอะไรคุณกระดานโต้คลื่นเลยน้า ... ไม่ได้โกรธเราใช่ป่ะล่ะ ... ขอบคุณค่ะที่ยังเข้ามา ... ยัง online อยู่ล่ะสิเนี่ย ^__^ ขอบคุณ คุณ tiki ด้วน้า ... ที่อ่านกลอนของเรามาหลายบทแล้ว ฮือๆ ซึ้งจริงๆ ... ดีใจค่ะ ที่เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิก แล้วมีคนสนใจเข้ามาอ่านกลอนของเราด้วย ...
3 มีนาคม 2547 02:38 น. - comment id 224150
สวัสดีครับ คุณ completely ...... ชื่อกลอนไพเราะและบทกลอนก็งามด้วยน๊ะครับ ^_^ ปล. ถ้าตอบผม อย่าขึ้นต้นด้วยคำว่า หวายน๊ะครับ ผมกลัว ..อิอิ ( แหย่เล่นๆๆ )
3 มีนาคม 2547 02:59 น. - comment id 224153
หวา... อิอิ สวัสดีค่ะ คุณ กระบี่รับใช้ ยินดีที่ได้รู้จัก ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันนะคะ จะรออ่านงานของคุณค่ะ
3 มีนาคม 2547 10:14 น. - comment id 224194
กลอนเพราะมากค่ะ แต่งนานเป็นเดือนเชียวเหรอ เราก็เคยเหมือนกันนะ แต่งค้างไว้นาน แล้วคิดไม่ออก ก็ดีใจกับบทนี้ที่จบได้สักทีเนอะ
3 มีนาคม 2547 22:59 น. - comment id 224542
แหะแหะ ... ไม่ใช่นานเป็นเดือนหรอกค่ะ ... นานหลายเดือน ... ราวครึ่งปีได้ค่ะถ้าจำไม่ผิด คือ ค้างวรรคสุดท้ายน่ะค่ะ ... มันยังไม่จบ แต่ก็คิดไม่ออก ... เพิ่งจะคิดออกวันที่โพสน่ะค่ะ ... ^__^
4 มีนาคม 2547 10:28 น. - comment id 224694
โอบกอดความรักหวานและเศร้า ในวันเหงานั่งเศร้าเราเหว่ว้า ต้องจมอยู่ในห้องเดี่ยวเปลี่ยวอุรา เกินจะมีใครมาเยี่ยวยาใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆ ชื่อกลอนก็ดี แต่งเก่งจัง*-*
5 มีนาคม 2547 16:22 น. - comment id 225539
ติดตามมาขอบคุณ ที่กรุณาให้ความเห็นและต้อนรับน้องใหม่
8 มีนาคม 2547 03:52 น. - comment id 226713
จิตใจที่เศร้าหมอง ..คงจะมืดมนเกินกว่า ..ที่แสงจากตะเกียงจะส่องถึงได้ ... หนึ่งประโยคที่ขึ้นมาทันทีที่เราอ่านกลอนแกจบ ... กลอนเพราะดี ...แต่เศร้ามากมายเลย ...
19 มีนาคม 2547 19:56 น. - comment id 233514
ฟังแล้วเศร้าวะ แต่ก้อเก๋ดี รักเพื่อนคนนี้จัง แต่งกลอนเก่งที่สุ๊ดด เลยอะ ฝากเพื่อนผมด้วยนะขอรับเจ้านายยยย