มีความทรงจำ คืนค่ำผันผ่าน ย่ำเดินเนิ่นนาน วันคืนวกวน น้ำตาเคยหลั่ง หนทางสับสน วันนั้นสุดทน เลยร้องไห้ไป อาจเพราะอ่อนแอ งอแงหวั่นใหว หันไปพึ่งใคร ใครก็ซ้ำเติม หรือเลวตรงใหน ทำใมทุกข์เพิ่ม เจอเรื่องเดิมเดิม รังควาญหัวใจ จนมาวันนี้ พบความสดใส หมอกควันจางได้ เพราะใจอดทน ย้อนมองไปดู หดหู่เหลือล้น วันนั้นมืดมน วันนี้เห็นทาง รู้สึกเหนื่อยล้า ผ่านมาทุกอย่าง ขอพักริมทาง เพื่อก้าวต่อไป...