...ถึงฟากฟ้าราตรีนี้ขาดดาว เคยแวววาวแสงสีที่ได้เห็น ใช่ถึงคราฟ้าช้ำจนลำเค็ญ คงยังเป็นฟ้างามยามราตรี ไม่เห็นเศร้าเฝ้าหาแสงจ้าพราว ของแสงดาวหลายหลากมากแสงสี ยังเป็นฟ้าคราหนึ่งเคยพึงมี เป็นฟ้าที่งดงามยามขาดดาว เหมือนกับฉันวันนี้ที่ขาดเธอ ที่มาเจอความเจ็บอันเหน็บหนาว เมื่อพาใจไปเปลืองกับเรื่องราว จนปวดร้าวระบมตรมทรวงใน เพราะหลงรักหนักหน่วงเธอลวงหลอก จนตามยอกตามย้อนเกินซ่อนไหว ช่างเยือกเย็นเห็นฉันเช่นบันได ที่เธอใช้เดินข้ามยามต้องการ แล้ววันนี้ที่สุดจากจุดเจ็บ ฉันขอเก็บรักหลงลืมสงสาร จากเธอไปไม่ขอทรมาน สิ้นกรรมผ่านเวรก่อจึงขอลา กลับไปเป็นเช่นฉันในวันเก่า พร้อมกับเงาของใจได้รู้สา ขอเป็นฉันวันนี้ที่เคยมา ยังดีกว่าไปเป็นเดนใจเธอ...
ค้างคาวคืนคอน 28 ก.พ. 2547 00:42 น. - ID 47624 
944
4
0
28 กุมภาพันธ์ 2547 10:29 น. - comment id 222561
นอนดีกจัง :)
28 กุมภาพันธ์ 2547 12:07 น. - comment id 222598
28 ก.พ. 47 - 00:42 Note : เป็นตัวเราที่มีค่า...ดีกว่าเป็นบ้าเพราะใคร... E-Mail : kaeonori@hotmail.com ชอบอันนี้ค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2547 12:16 น. - comment id 222600
หน้าส่วนตัว
พี่พุดรักงานค้างคาวมาก
อ่านแล้วได้อารมณ์แรงอกแรงใจดีจัง
จำได้ไหมพี่พุดได้รับเกียรติ
จากค้างคาวนานมาที่ซึ้งใจมาจนบัดนี้ค่ะ
มาเอาไปเก็บไว้ในใจในหน้าส่วนตัวดีกว่านะคะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_26628.php
* มอบให้แด่...คุณพุดพัดชา...
ค้างคาวคืนคอน
...ด้วยความรักนักฝันวันทำใจ
ลำเนาไพรพลีพร้อมยอมเฉลย
คืนโลกสวยด้วยหัวใจ..ไม่หวั่นเลย
คือรักเอ๋ยที่ไร้กาลเวลา
ระเบียงบนกับวันฝนพรำลานคำหอม
ที่กระท่อมทางมะพร้าวเฝ้าฝันหา
งามดวงใจใครเลยจะรู้สู้ขวัญตา
ด้วยชายคาแห่งรักเฝ้าภักดี
ห่างวกวนโลกมายาน่าจะพอ
มะละกอล้อไกวไปตำส้มแซบอีหลี
พะงันงาม...พะงันงอนซ่อนวจี
มวลมาลีแต้มยิ้มอิ่มแก้มอุ่น
กอดฉันก่อนวันที่จะลาจาก
ก่อนจะพรากพะงันงามยามเคยหนุน
ดวงตาสวรรค์ฝันฝากใจมอบให้คุณ
ก่อนอรุณสวัสดิ์พลัดพรากกัน
มีมุมโปรดหอมดินกลิ่นไอฝน
ปลายฝนต้นหนาวกับทุ่งข้าวแห่งความฝัน
ร่างไร้ใจไม่วอนพรหมภิรมย์ครัน
...ดวงใจรักฉันนั้นขึ้นอยู่กับใจเธอ...
ลอยเรือเมฆเสกมนต์ฝันวันไทยโพเอม
ใช้นิคเนม...พุดพัดชา...มาเสนอ
อยากรู้จักสมัครมาอย่าช้าเออ...
ยังคอยเธอสู่อ้อมใจ...Thaipoem...ฯ *
และกำลังหาบท
เกี่ยวกับก้าวรัก..ของค้างคาว
ที่พี่พุดชอบมาขอไปเก็บ
ไว้จำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ
หาในงานพี่พุดก็ไม่เจอ..
คงซ่อนอยู่งานห้าร้อยห้อยย้วยรัก
ลองช่วยนะ
จะเอามาอ่านอีก
****
รักมาก..จากเนื้อใจหลอมจากดินเดียวกัน
28 กุมภาพันธ์ 2547 18:09 น. - comment id 222713
บทกลอนได้อารมณ์มากค่ะ...แต่ว่าเศร้านะคะ... แวะมาทักทายค่ะ...
28 กุมภาพันธ์ 2547 19:08 น. - comment id 222725
น่าสงสารพ่อค้างคาวที่มาวรัก แต่ต้องหักห้ามจิตคิดไฉน ด้วยว่าเธอมองว่าเป็นเช่นอื่นไกล แค่บันไดใช้เหยียบเล่นเป็นสะพาน โถ .. โถ..น่าสงสารพ่อพรานน้อย ถูกสวมรอยสวมเขาเล่าสนาน เป็นได้แค่คนโง่เง่าเจ้าสะพาน แสนสงสารเหลือเกิน โถ...เพลินใจ * มามะ...จะ(ถีบ)555
28 กุมภาพันธ์ 2547 21:22 น. - comment id 222770
แรงไปกระมัง.ใยไหม ใจเค้า ใจเรา..ทุกเรื่องราวควรกระทำ แค่พอเหมาะ พอควร.. เราไม่ได้ลงชื่อ..แค่เตือนท่าน อย่าทำอะไรตามอารมณ์นัก..ถ้าอยากต่อว่าเรา อย่าเขียนตรงนี้ เบอร์โทร ท่านคงหาได้ไม่อยาก..อ้อ เราไม่ใช่ค้างคาวนะ..
29 กุมภาพันธ์ 2547 15:20 น. - comment id 223031
คุณ... คงเป็นองค์รักษ์พิทักษ์คุณค้างคาวคืนคอนอะดิ หรือว่าเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงกันนอ....หุๆๆๆๆ...
29 กุมภาพันธ์ 2547 16:13 น. - comment id 223069
ฉันขอกลับไปเป็นเช่นวันเก่า ที่ไม่มีเธอคอยเฝ้าห่วงและหวง พอแล้วนะช้ำนักกับรักลวง ฉันขอทวงรักเก่าเอากลับคืน *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีจริง ๆ ยอมรับและนับถือค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
