ผิดทางรัก

ผู้เฒ่า

ในเส้นทาง..ของรัก ต่างก้าวเดินกันไป..ฤาจะโรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอ..
     น้ำใสใสไหลเย็นกระเซ็นซ่าน
  เลาะแนวธารแก่งเกาะเสนาะเสียง
  หมู่วิหคกุ๊กกรูกู่สำเนียง
  บินคลอเคียงเคล้าคู่รู้อารมณ์
  
  มัจฉาว่ายแหวกน้ำสราญจิต
  ผูกชีวิตคู่น้ำกาล.ประสม
  มวลพรรณไม้ให้เงาเข้าภิรมย์
  ร่วมเชยชมมิตรภาพไม่คลาดครา
  
  แบกถุงผ้างกงกเงิ่นแล้วเดินมา
  ร้าวอุราใจสิ้นถวิลหา
  มองดูน้ำปลานกอกระอา
  ปล่อยเวลาผ่านไปใจละลาย
  
 ... มิอาจแข่งแย่งยื้อดื้อความรัก
  ยอมหาญหักไม่งอขอสลาย
  เจ็บนิดเดียวดีกว่าชีวาวาย
  เพราะแค่หมายยังช้ำเพียงคำวอน
  
  ฤาคิดเห็นเป็นแค่ของสะสม
  ที่นิยมผูกรักประภัสสร
  ร้อยเลื่อมรักเรียงรายความหมายกลอน
  ทุกบทตอนสร้างฉากรักเพียงเงา
 
   สายลมแผ่วพริ้วเห็นเหมือนเย็นชื่น
  ความจริงกลืนเก็บรักงามเฉลา
  คำว่ารักเอ่ยต่างระหว่างเรา
  เพราะขลาดเขลาเอ่ยเพียงครั้งยังยากเลือน
  
  เก็บบันทึกการณ์ไว้ในความคิด
  ใครลิขิตมิสู้ฟ้าหาเสมือน
  เป็นบทเรียนย้ำรอยและคอยเตือน
  อย่าลืมเลือนสร้างรักพักเถิด.ใจ...