กลับมาแล้ว...

เจรนัย

วันเวลานาทีที่ล่วงผ่าน
ได้สืบสานตัวฉันเพื่อวันใหม่
หายไปนานหนักหนาระอาใจ
เหมือนจากมิตรชิดใกล้ไปลำพัง
     ที่แห่งนี้ยังมีที่เหลือบ้างไหม
ให้ฉันได้แนบใจให้ปลูกฝัง
เป็นที่พักผ่อนใจเสริมพลัง
ขอแค่พอยืนเท่านั้นไม่มากมาย
     กลับมาแล้วคนดีคนที่รัก
ที่สมัครร่วมหวังเป็นสหาย
โอ้...ดวงจิตเฉกกวีไม่เสื่อมคลาย
แม้เดินสายแต่หัวใจยังคนเดิม...				
comments powered by Disqus
  • พิกุลทอง

    22 กุมภาพันธ์ 2547 18:19 น. - comment id 219807

    อืมมม
    
    เพราะมากครับ
  • รดา

    22 กุมภาพันธ์ 2547 18:34 น. - comment id 219816

    แม้เดินสาย แต่หัวใจคงเดิม!!
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กุมภาพันธ์ 2547 22:39 น. - comment id 219907

    มาต้อนรับนักกวีนี้กลับสู่
    เปิดประตูไทยโพเอ็มไว้รอท่า
    ให้เธอกลับมาเหมือนเดิมในทุกครา
    ด้วยทุกวันเวลาก็รอเธอ
    
    *-*มาต้อนรับค่ะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
  • tiki

    23 กุมภาพันธ์ 2547 05:57 น. - comment id 219999

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน