อย่า มาทำแบบนี้ อย่า มาทำดีกับฉันได้มั๊ย อย่า มาดูแลห่วงใย อย่า ทำให้ใจฉันสั่นคลอน ฉัน อยู่ตรงนี้ดีแล้ว ฉัน เคยแห้วจากเธอมาก่อน ฉัน หัวใจเคยร้าวรอน ฉัน ขอพักผ่อน..คนเดียว กลัว จริงกลัวใจดวงเก่า กลัว เธอเข้ามาข้องเกี่ยว กลัว ต้องผูกพันแป๊บเดียว กลัว จะโดดเดี่ยวหัวใจ แล้ว เมื่อก่อนทำไมทิ้งกัน แล้ว เธอทิ้งฉันไปอยู่ไหน แล้ว กลับมาเห็นค่าฉันทำไม แล้ว คิดหรือว่าใจ ฉันจะกลับคืน เธอ เคยทำฉันน้ำตาร่วง เธอ ไม่เคยห่วง ฉันเศร้าสุดฝืน เธอ ตอนนี้ ยังจะมาขอคืน เธอ รู้จักลูกปืนมั๊ยหล่ะ พ่อตัวดี ไม่ อีกแล้วขอ บ๊าย บาย ไม่ มีทางหลงไหลในวิถี ไม่ มีทางแม้เธอจะทำดี ไม่ มีแล้วที่จะหวนคืน มี ชีวิตลำพังอยู่แบบนี้ มี สิ่งดีดี ที่ไม่ต้องฝืน มี ความสุขที่แสนยั่งยืน มี วันและคืนที่ชื่นใจ แม้ไร้เธอ ทาง ใครก็ทางของมัน ล่ะกัน ทาง ของฉันจ้างให้ ก็ไม่มีวันเผลอ ทาง ที่ไม่ขอกับไปรักเธอ ทาง ที่เจอของฉัน ไม่มีวันมีเธอ ................................................
22 กุมภาพันธ์ 2547 10:51 น. - comment id 219536
น่ะ ใจเด็ดจังคุณยายวอนบิน
22 กุมภาพันธ์ 2547 12:41 น. - comment id 219615
สิ้นเยื่อไม่เหลือใย อยากจะรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก แต่ยากนักแล้วตอนนี้ที่เป็นฉัน เพราะไม่มีหัวใจให้ผูกพัน ตั้งแต่วันเธอจากไปมีใหม่เลย เพราะเคยเจ็บกับสิ่งที่ที่เธอทำ เพราะฉันช้ำเกินกว่าจะเฉลย ไม่มีแล้วคำว่าเราเหมือนก่อนเคย จบแล้วเอยกับสิ่งที่เคยมีมา เพราะตอนนั้นตอนที่เธอตีจาก ฉันเจ็บมากจนยากจะรักษา จนต้องใช้ต้องพึ่งวันเวลา จนอุราฉันหายได้กลับคืน แล้วตอนนี้เธอคิดจะกลับมา ให้ฉันได้โหยหาหรือสะอื้น ทั้งที่ก่อนนั้นฉันอยากยืน เคียงข้างเธอแทนคนอื่นให้ชื่นใจ แต่เธอกลับไม่รักไม่ต้องการ ให้ฉันได้ร้าวรานและหวั่นไหว ซึ่งตอนนี้กลับมาเปลี่ยนเวียนผันไป ให้ฉันเป็นคนในใจที่สำคัญ แต่ตอนนี้ฉันไม่รักเธอแล้วนะ จบแล้วหละตอนนี้ที่เธอฉัน ไม่มีแล้วความรักความผูกพัน สิ้นเยื่อใยเหล่านั้นแล้วคนดี *-*อ่านแล้วโดนใจเลยขอแจมกลอนเก่านะค่ะ ความหมายของเนื้อหาเหมือนกันเลยค่ะ*-*
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:06 น. - comment id 219729
อย่ายึดถือสัญญาคนรักกัน เมื่อเธอบอกว่าเธอทนไม่ได้ แล้วจะหมายให้ใครเขาทนไหว เมื่อเธอเฝ้ามองหาหนทางไป แล้วจะให้ใครยืนอยู่ที่เดิม เมื่อนับวันรักเธอมีแต่ลด แล้วจะหวังความงามงดจากใครเพิ่ม แล้วจะหวังให้ดวงใจใครดั่งเดิม เมื่ออีกใจหนึ่งเริ่มจะเปลี่ยนไป แค่เสียดายคืนฝันวันก่อนเก่า ในความเง้าความงอนความอ่อนหวาน แค่เสียดายสัมพันธภาพอันเนิ่นนาน ที่กว่าก้าวล่วงผ่านกาลเวลา เธอจะไปใจก็รู้อยู่เป็นสิทธิ์ เมื่อชีวิตพบสิ่งดีมีคุณค่า อย่าหวาดหวั่นถึงวันที่ผ่านมา อย่ายึดถือสัญญาคนรักกัน
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:38 น. - comment id 219741
......................................... ไม่เคยบอกว่าทนไม่ได้ แต่เธอหายไปกับใครคนอื่น ตอนนั้น..ไม่มีหนทางแม้จะหยัดยืน กว่าจะฝืน..ลุกยืนได้ก็หลายปี ........................................... ตอนนี้..พบความจริงของชีวิต อยู่ด้วยจิต..ผองใสในวิถี เลิกยึดถือ..สัญญาที่เคยมี อยู่ด้วยดี..ด้วยใจ..ในความจริง ...............................................
22 กุมภาพันธ์ 2547 16:33 น. - comment id 219762
อืมม ใจเด็ดครับ ใจเด็ด แต่งแบบนี้ เขาเรียกวรรณศิลป์แบบไหนครับ เยี่ยมครับ
22 กุมภาพันธ์ 2547 20:37 น. - comment id 219851
ฤา เสื้อมิกินเนื้อก้อนเดิม
23 กุมภาพันธ์ 2547 03:00 น. - comment id 219991
อ่านรอบดึกค่ะ :) งานนี้ไม่มีลมหวน