สนธยายินยลหมู่คนจร หมู่ภมรลาลับกลับสถาน วิหกเหินขอบรุ้งมุ่งวิมาน สู่สวรรค์คืนหนาวเร้าฤดี น้ำค้างพรูบนไม้ให้วังเวง เพลงบรรเลงจั๊กจั่นหิรัญศรี ลมหนาวโชยพริ้วผ่านม่านนที เริงราตรีหมู่ดาวเคล้าจันทรา ริบระยับวับวามความสุกใส อุ่นละใมสุขสันต์สุดหรรษา แมลงเม่าเล่นไฟบินไปมา สุขอุราราตรีคืนมีดาว...
18 กุมภาพันธ์ 2547 19:27 น. - comment id 217991
ตอนค่ำคำนี่พวกแมลงเม่าชอบมาบินขึ้นมาบนนี้ ต้องปิดไปหมดแล้วก็ลืมปิดจอคอมพ์ อิอิ มันก็เลยมาบินหน้าจอคอมพ์กันค่ะ อิอิ .... แบบกลอนบันดาลใจให้ต้องตอบยาวนะคะ อย่าว่ากันนะค กลอนดีมีสาระ .. วาทะน่าอ่าน
18 กุมภาพันธ์ 2547 23:54 น. - comment id 218108
แสงจันทร์ส่องลอดร่องช่องพฤกษา ในอุราสุขสดชื่นเปรมเกษมศานต์ ดนตรีพฤกษ์เสียดสีก้องยามวิกาล มีเธอฉันนั่งคู่สู่เจ้าเคล้าดวงจันทร์ วิกาลนี้เห็นทีใสสุขสมอารมณ์ชื่น เราต่างยื่นชี้มือลองนับดาวสุขสันต์ ดารารายพรายล้อมรอบดวงจันทร์ แสนสุขสันต์ในคืนวันยามราตรี. แก้วประเสริฐ. เก่งมากครับอารมณ์กลอนอ่อนหวาน อ่านดูแล้วอดแจมด้วยมิได้....ไม่ว่ากันนะครับ.
19 กุมภาพันธ์ 2547 02:26 น. - comment id 218164
ริบระยับวับวามความสุกใส แสนสุขใจยามราตรีที่ได้เห็น มีแสงดาวพราวฟ้าให้ช้ำเย็น เมื่อได้เห็นช่างสุขใจในราตรี *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*