ฤทธิ์คนพาล (คนสิ้นคิดภาคจบ)

แก้วประเสริฐ

       ขอขอบคุณแก้วประเสริฐผู้เลิศมิตร
กลั่นจากจิตขอจารขานอักษร
อัลมิตรา..ผู้หนึ่งซึ้งคำกลอน
เที่ยวสัญจรโลกเฟื่องเลื่องมายา
       ณ ที่ใดมีไมตรีก็ปรี่รับ
มาประทับอิงใจให้สุขขา
ณ ที่ใดรุ่มร้อนย้อนบีฑา
ก็อำลาถอยหลังมิรั้งคืน
       เกิดจากเหตุความคิดที่แตกต่าง
กฏครอบร่าง..พลิกหงายกลายขัดขืน
จึงถูกสับกายล่มล้มทั้งยืน
ยากจะฝืนต่อต้านทานกำลัง
       ที่เคยคิดเยี่ยงสหายกลายแปรกลับ
สิ่งเร้นลับ..หวนแสดงแทงข้างหลัง
หลายคนล้อมรุมฆ่ามาประดัง
ช่างน่าชัง..ไร้เกียรติ์เบียดคนจร
       จากเหตุการณ์ดังกล่าวเราประสบ
บทเรียนพบทดสอบมอบสั่งสอน
อันดอกไม้ไมตรีที่นิวรณ์
ยากเกิดตอนกิ่งทาบตราบนิรันดร์
       ณ ถิ่นที่...แห้งแล้งแสยงจิต
จึงลิขิตโองการขับขานนั่น
ขอรับคำ..ข้าขบถ..กฏเขาพลัน
แล้วสร้างฝัน..ณ ถิ่นอื่นมิขื่นทรวง
:) ราตรีสวัสดิ์ค่ะ 
       ณ สองฟากความเห็นเช่นตรรกะ
ยากที่จะวัดผลด้วยกลไหน
ต่างความเชื่อต่างศรัทธาที่เป็นไป
จิตวิสัยก็ผิดแผกจำแยกทาง
       เมื่อเลือดเราต่างสีมินับญาติ
คนประหลาดที่เขามองจึงหมองหมาง
หน้ากากฉาบทาบเห็นเช่นอำพราง
ยกคำอ้างประนามหยามศักดิ์ศรี
       โทษคือผิด..ที่มิคิดเยี่ยงจิตเขา
พวกหูเบาจึงแสดงแสยงวิถี
มารุมล้อมก่นคำทำย่ำยี
ล้วนมากมีทั้งหญิงชายกรายบีฑา
       โอ้มนุษย์..ผู้อยู่ใต้เบื้องพระเนตร
สุดเทวษต่ำต้อยแสนด้อยค่า
เพียงเศษเสี้ยวส่วนหนึ่งซึ้ง ..มิตรา
เขาขว้างปาด้วยก้อนหินดินแข็งปน
       โอ้พระเจ้า..โปรดสดับและรับรู้
ทาสหนึ่งผู้ปราชัยใจสับสน
ถูกข่มสับด้วยคนพาลรานเล่ห์กล
ฤๅเป็นหนทางทดสอบตอบข้าฯที
       โอ้พระเจ้า..พระท่านผู้อภิบาล
โปรดรับกานท์วิงวอนย้อนความที่
ข้าฯคือบ่าวผู้ต่ำต้อยด้อยฤทธี
มิอาจต่อต้านไพรี..จึงลี้ลา
       โอ้ผู้ท่านเสแสร้งแสดง..สหาย
อย่ามาตรหมายโค่นล้มจ่มตัวข้าฯ
อันความจริงที่อิงไว้ในโลกา
ท่านบอดบ้ามิรับรู้..ผู้มาเยือน
:) 
 
 จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา  
 รหัส - วัน เวลา : 220559 - 16 ก.พ. 47 - 10:37  
 

   การมีเพื่อนบัณฑิตกัลยาณมิตรจิตเกษม
ย่อมอิ่มเอมเลอเลิศรสสุขสดชื่น
เพิ่มความรอบรู้อักษราทุกวันคืน
ทำให้ตื่นจากความฝันอันตรอมตรม
        สมแล้วอัลมิตรายอดหญิงมิ่งมิตรแก้ว
เธอเลิศแล้วรู้จักห่างสถานไม่เหมาะสม
ฝูงเต่ากระบือยากจริงๆที่จะช่วยคลายปม
เขาเหมาะสมแล้วที่จะอยู่เคียงคู่ตลอดกาล
         อันคนอันธพาลพบย่อมคบคนพาลได้
ย่อมใส่ร้ายคนพเนจรร่อนความรู้ไพศาล
เหมือนหงส์ขาวพลัดเข้าสู่ฝูงกาย่อมระราน
ต้องถูกกีดกันรานน้ำใจไล่ออกกระเด็น
          บุญเราแล้วยอดนักกลอนจงถอนจิต
อย่าไปคิดติดใจถ้อยคำของพวกเหม็น
นำความรู้สู่มวลชนที่อยากจะได้เป็น
ดุจดั่งกลอนเช่นตลบนกผกผวนคำ
          ยากหนักหนาจะหาคนที่ทำได้
ล้วนต้องใช้สมองหาคำที่เรียนร่ำ
จัดลำดับจำนวนคำที่ต้องกระทำ
แล้วย้อนคำจากท้ายสู่เบื้องบน
         ผมรักชอบกลอนซึ้งมาตั้งแต่เด็ก
ฝึกเรียนเสร็จโคลงกลอนด้วยจิตสน
หัดฝึกตนค้นคว้าตำรากลอนทั้งล่างบน
เมื่อสร้างตนทิ้งร้างไปพึ่งหวนทวนกลับมา
         กลับมาเล่นเห็นกลอนมีแนวแปลก
ดุจจะเขกท่านอาจารย์จึงหันมาหา
คิดทำตามทำนองท่านอาจาย์สอนมา
ให้ฤาชาย้อนหวนกลับกลอนกลับคืน.
                แก้วประเสริฐ.
             

        ยอดเยี่ยมเทียมเมฆินทร์ปิ่นเทเวศน์
อรุณเรศฉายแสงอันแดงฉาน
สงบนิ่งแต่พริ้งเพริศเลิศงาน
คุณสร้างสรรค์วรรณกรรมตรรกะ
        เกิดเป็นคนถูกหมิ่นในเชิงชาติ
เขาตัวประหลาดขลาดเขลาจริงๆนะ
แสดงตนว่ายอดเยียมมีกานท์ตรรกะ
ความตระกละยังไม่วายคลายหางปม
        คนเช่นนี้ตีหน้าได้หลายอย่าง
กระทั่งบุพการีอาจารย์ไม่เหมาะสม
ดั่งตัวเขาเจ้าเล่ห์ทำเกินจนตัวจม
คลุกดอมดมอาจมทั้งหมู่สู่หญิงชาย
        พอกันทีเถอะนะพวกชายหญิง
ยิ่งโลดวิ่งวนเวียนไปจะต้องสาย
กลายเป็นคนเหม็นเน่าหญิงชาย
ครั้นเมื่อตายเขาจะไม่ได้ด่าเอา
         ความผิดพลาดย่อมมีในที่เหตุ
อย่าเป็นเปรตเพราะเที่ยวด่าว่าเขา
ยังมิสายกลับตัวแล้วหันหน้ามาเอา
ความดีเข้าสร้างไว้ให้แก่กาลเวลา
         วางดาบกลับหันแล้วได้พระอรหันต์
คนชื่นบานพากันชมทุกถ้วนหน้า
ความดีชั่วเพราะคุณได้ศึกษามา
ใช้ปัญญาสร้างสรรค์โลกให้เบิกบาน.
                    แก้วประเสริฐ.
น้อมคาระวะมาเพื่อวิงวอน.....เลิกกันเถอะนะ....ต่อไปนี้ผมก็จะเลิกแล้ว.