. . มิตรภาพ..ของเพื่อน..

**พาฝัน**

. . . มิตรภาพของเด็ก . .มอ-สาม..
ที่ต้องข้ามไปตามทางแห่งความฝัน
อนาคตกำหนดให้เราไกลกัน
แต่คำว่า -เพื่อน- ของเธอกับฉัน..จะผูกพันเสมอไป
. . . ทำไงได้..เมื่อเราต้องไปต่อ
วันที่ท้อ..เธอจะมีฉันอยู่รู้ไหม..
เมื่ออนาคต..เรากำหนดเองไม่ได้
ต่างคนต่างแยกไป..มีแค่ใจที่รวมกัน
. . . สามปี..ที่คบกันมา..
ลึกซึ้งกว่า..จะบอกลา..กันอย่างนั้น
พูดเต็มปาก..เพื่อนยาก..เราเพื่อนกัน
และคงไม่มีวัน..ที่ฉันจะลืมเธอลง
. . . มันยากที่จะเข้าใจ
เมื่ออะไร-อะไร..มันไม่เป็นตามประสงค์
ฟ้าทำให้เราห่าง..ช่างทำกันได้ลง
บอกตามตรง..ฉันคงไม่มีทางเข้าใจ..
. . .มีพบย่อมมีพราก..
นั่นแหละที่ฟ้าอยากบอกฉันใช่ไหม
แล้วให้มีพบ..แต่ไม่มีวันจบ..ไม่ได้รึยังไง
เข้าใจบ้างสิว่ามันแย่แค่ไหน..ที่ใครต้องห่างกัน
. . .โวยวายต่อว่าฟ้า..
พร่ำพรรณนา..บ่นว่าฟ้าอย่างนั้น
รู้ทั้งรู้..ถึงอย่างไรต้องไกลกัน
แต่ยังไงฉัน..ก็ไม่อยากที่จะเข้าใจ
. . . บอกกับเธอไว้เลยนะ
รู้ไว้เลยล่ะ..ไม่ว่าวันไหน-ไหน
เราเพื่อนกัน..เพื่อนกัน..ตลอดไป
กายห่างไกล..แต่ใจเราใกล้กัน