สะพรึงกลัวสยองเกล้ามีสองอย่าง หนึ่งไร้ทางใคร่รู้ความเคลื่อนไหว สองแม้รู้แก้มิได้ต้องจนใจ สองสิ่งไซร้ขนพองถ้วนหน้ากัน ด้วยอย่างแรกมิอาจรับมือไหว ไม่รู้ได้ว่าสิ่งใดถูกเสกสรรค์ ก็มิอาจจะต้านและทานกัน ให้ตัวสั่นหนาวเหน็บไปทั่วกาย อย่างที่สองรู้ผลอย่างจะแจ้ง แต่กลับแล้งซึ่งหนที่ตนหมาย แม้อยากหลีกเลี่ยงผลที่แสนร้าย จำยอมวายวอดสิ้นตามแต่กรรม