สารภาพ

แว่นดอย


....สารภาพ.....
สารภาพ...ว่าทำใจยังไม่ได้
บอกใครใครไปอย่างนั้นว่าไม่สน
แต่สุดท้ายก็ต้องยอมด้วยจำนน
หมดเหตุผลปฏิเสธเจตนา
สารภาพ...ว่าทุกครั้งที่พานพบ
ฉันตั้งใจให้บรรจบประสบหา
ใช่ทางผ่านดังเช่นเคยกล่าวมา
หรือประสา..บังเอิญคนคุ้นกัน
จะให้ฉันทำอย่างไรเล่าเธอจ๋า
ความศรัทธาในรักมิเคยผัน
ยังภักดีเพียงเราทุกวานวัน
เฝ้าจำนรรจ์ถวิลถึงเจ้ากลอยใจ
เธอจะทำอะไรหนอค่ำคืนนี้
เธอคนดีคิดถึงกันบ้างไหม
ส่วนตัวฉันคิดถึงเธอแทบขาดใจ
ตัดอาลัยยิ่งทดท้นทวี
ฝากกับดาวดวงหนึ่งที่ปลายฟ้า
ฝากไปว่าห้องหัวใจทุกพื้นที่
มอบแด่เธอหนึ่งเดียวแห่งฤดี
ชื่นชีวีที่มีเธอ.....ไว้ห่วงใย
.........................................
				
comments powered by Disqus
  • ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน

    11 กุมภาพันธ์ 2547 02:56 น. - comment id 214832

    อืมม์หนักหน่อยนะอาการ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กุมภาพันธ์ 2547 17:08 น. - comment id 214988

    จะตัดหักตัดขาดไม่ขาดบาดชีวิต
    ทุกห้วงคิดถึงเธอระเมอหา
    ยังอยากเจอเธอนั้นทุกเวลา
    และอยากจะให้รู้ว่ายังรักเธอ
    
    *-*เป็นกำลังใจให้คุณสมหวังในความรักนะค่ะ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง)*-*
  • แทนคุณแทนไท

    17 กุมภาพันธ์ 2547 20:21 น. - comment id 217616

    ..++**
    อารมณ์ไหนกันครับ น้องสาวคนดี
  • แว่นดอย

    17 กุมภาพันธ์ 2547 21:39 น. - comment id 217665

    ก็ไม่รู้ว่ามาอารมณืไหน
    แต่ตัดใจไม่ได้หากจะคิด
    ก็แบบอารมณ์ของคนไม่มีสิทธ์
    เลยตั้งจิตลิขิตเขียนตามเรื่องราว
    ...............................................
    ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้ะ......
    ขอบคุณ.....tiki
    ขอบคุณ.....ผู้หญิงไร้เงา
    ขอบคุณ....พี่ชายจ้ะ
    
    ขอบคุณจากใจ..........
  • ...!

    22 มิถุนายน 2547 15:25 น. - comment id 282881

    ...พรางรัถยา....
    
    ให้ระทึกให้นึกหวั่นสะพรั่นพรึง
    ให้คำนึงให้วิตกตระหนกไหว
    ให้สะทกให้สะท้านให้อ่อนใจ
    ให้อาลัยให้สับสนกมลมาน
    
    ฤา...รอยหอมรอยเดิมมาเติมซ้ำ
    ฤา...รอยรักรอยกรรมย้อนขับขาน
    ละอองรักคล้ายเลือนหายมลายลาญ
    กลับผสานสอดเกี่ยวเสี้ยวผูกพัน
    
    จะสางสาวก็ถึงคราวให้ยาวยืด
    จะจืดชืดพาลไม่อาจจะห่างหัน
    จะจรจากก็มีอาจจะจากกัน
    ให้งงงันรอยฝันในวันวาน
    
    เป็นกรรมใดอะไรหนอที่ก่อขึ้น
    จะเร้นหลบกลับปลุกฟื้นชื่นเงาหวาน
    จะตัดใยเยื้อสัมพันธ์พันธกาล
    ให้สะท้านให้ใจหายเหมือนวายชนม์ฯ
    
  • แว่นดอย

    23 มิถุนายน 2547 18:49 น. - comment id 282920

    ติดบ่วงห้วงรักอย่างแน่นหนัก
    หลงเสียหลักพรางใจให้ป่นปี้
    เจ็บปวดเกินปรารถนาบรรดาดี
    ช้ำฤดีด้วยเพียรภักดิ์ในรักลวง
    ............................................
    ขอบคุณค่ะ...คุณ...!

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน