หน้าส่วนตัว
วันนี้.......คือวันนี้.....มีที่มา
จากวันวาน...สู่วันหน้า...มีจุดหมาย
เด็กวันนี้.......เป็นคนดี....บวชเรียนกาย
อยู่ภายใต้....ผ้าเหลือง...อันเรืองรอง
นั่นผู้ใหญ่....ใยนั่งราบ....กรานกราบเด็ก..?
เขานั้นเล็ก...ใครเล่าบอก...ไหว้.!..ใจหมอง ?
นี่คำถาม..หรือ?จะได้ตอบ...ให้ชอบทำนอง
เค้าไหว้ธรรม....ผ้าเหลืองส่อง...ละอองตา
แค่บวชเรียน...เหตุไฉน....ใยปรับตำแหน่ง
จากเป็นเด็ก.....กลับมาแซง....แข่งขึ้นหน้า?.....
ขอคำตอบ....หายชอบกล...มนต์มายา ?
สุดจักรวาล.....ห้วงสังสาร์ ...อันเหยียดยาว
พระเดชพระคุณ....เพื่อนเอ๋ย...เราจะไข
ในทำนอง.......แห่งหนใด.......ในห้วงหาว
ที่เวียนเกิด.......เวียนตาย.........ได้เรื่องราว
มันจะเศร้า......ร้าวไฉน.....ไร้คนดี ?
เห็นคนแก่.......เหล่านั้นไหม......ได้เคยไหว้?
แต่ต่อไป......เขาจะไหว้......เราทุกที่!
ช่วยตอบหน่อย......เขาจะไหว้เรา......เรื่องอะไรมี ?
อ้อ...ด้วยเหตุที่........เขาจะต้องตาย.......ไปเกิดกัน
เมื่อมาเกิด........เป็นเด็กใหม่........ได้เป็นลูก
หรือเป็นหลาน......มาพันผูก.......ไม่เหหัน
หรือหากเกิด........มาเป็นศิษย์......คิดดึงดัน
ก็ทุกวัน..........ก็ต้องไหว้......ให้มือเรา
อ้อเข้าใจ.....แล้วตรงนี้........แต่ขออีกที
เหตุใดเรา........ต้องไหว้เด็กนี้......ที่บวชเล่า?.....
เออ...ตรงนี้.......ฉันจะตอบ.....ความชอบเอา
ไหว้ดีใจ......ไหว้ไว้เจ้า......จงดีใจ
ด้วยหากว่า........เขาเรียนธรรม........เสียแต่เด็ก
อาจเป็นเอก.......ในทางธรรม......ให้ใจใส่
หากเราเกิด.......มาชาติหน้า.........เป็นลูกไซร้
ย่อมสบายได้........มีพ่อดี........เป็นศรีแก่ตัว
หรือหากเรา.......เกิดตายไว......ไปเดี่ยวนี้
อาจมาเกิด........เป็นคู่ชีวี........ใช่เรื่องหัวว
มันช่างแปลก.........หากคิดไป.........ให้นึกกลัว
อย่ามามัว........คิดไม่ดี.....ที่บวชเรียน..
กลอนทั้งนั้น......ในวันนี้........เรื่องที่ไหว้
แต่ประเด็น.......ไว้สอนใจ........ให้คิดเขียน
อย่าลำพอง........คะนองไป.......ในวนเวียน
เด็กจะเปลี่ยน......เป็นผู้ใหญ่.....ในไม่ช้า
อย่าเหยียดหยาม..... ผู้อ่อนวัย.....ไม่ดีงาม
ไม่ลุกลาม.....คนเกิดก่อน.....วัยสูงกว่า
ต่างเคารพ.....กันและกัน....ด้วยธรรมา
จึงจะอยู่........ในโลกา........สันต์วิธี
. ในนามของความรัก ระหว่างมนุษย์
ชีวิตล้วน.....ถึงที่สุด........ไม่หน่ายหนี
ขอปัญญา........พีงบังเกิด......ทุกชีวี
จบบทนี้......วัยวรรณะมี....อยู่ที่ธรรม..
ทิกิ_tiki
ด้วยธรรมนำมาให้ประสบ
จึงได้พบผู้คนเคยรักใคร่
ล้วนเป็นญาติเชื้อสายกันมาจากอาลัย
ล้วนมาได้รักใจแต่ละคน
ขอประสบพบแต่ใจใสเป็นสุข
ขอจบผ่านพ้นทุกข์ในทุกหน
ขอเลิศคำล้ำค่าคราใครยล
ขอทุกคนเลิศล้ำค่าอักขราไทย
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
tiki 9 ก.พ. 2547 05:08 น. - ID 46373 
791
12
0
9 กุมภาพันธ์ 2547 05:22 น. - comment id 213752
ด้วยหากว่า........เขาเรียนธรรม........เสียแต่เด็ก อาจเป็นเอก.......ในทางธรรม......ให้ใจใส่ หากเราเกิด.......มาชาติหน้า.........เป็นลูกไซร้ ย่อมสบายได้........มีพ่อดี........เป็นศรีแก่ตัว
9 กุมภาพันธ์ 2547 08:32 น. - comment id 213757
เป็นอีกบทหนึ่ง ที่เป็นสัจธรรม มากๆ ตะก่อนผมก้อหลงนึกว่า คุณ tiki แต่งแบบใสๆ น่ารักๆ เด๋วนี้ต้องมองใหม่ แล้วครับ .....แหะๆ ^_^
9 กุมภาพันธ์ 2547 12:30 น. - comment id 213795
จะพักหัวใจไว้เพียงแค่นี้...อิอิ..
9 กุมภาพันธ์ 2547 13:12 น. - comment id 213803
เป็นอีกบทหนึ่ง ที่เป็นสัจธรรม มากๆ ตะก่อนผมก้อหลงนึกว่า คุณ tiki แต่งแบบใสๆ น่ารักๆ เด๋วนี้ต้องมองใหม่ แล้วครับ .....แหะๆ ^_^
จาก : กระบี่รับใช้
รหัส - วัน เวลา : 217377 - 09 ก.พ. 47 - 08:32
ขอบพระคุณค่ะ กระบี่รับใช้
ทิกิ พอใจกับสภาพการวิ่งไปวิ่งมารับใช้ผู้คนของคุณมาก
ทิกิเองก็สบายใจกับการไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตนของตัวเองเพราะมันผ่านงานกลางแบบนี้
ออกมาได้แบบสบายๆ ด้วยถือเสียว่าตัวเรามันไม่มี มันไม่มีตัวเรา เราผ่านการเห็นของจักรวาลลงมาให้ลงมนุษย์ระลึก ต้องจำเป็นอ้างอิงพุทธปัญญาบ้างก็จริง แต่ด้วยเมตตา กรุณาและมุทิตาที่นำมาปรับใช้เป็นระยะระยะ เป็นขั้นเป็นตอนนี้......ตัวเราในฐานะที่ อยู่ตรงเลข 0 นี้มัน
รับได้ง่ายรอบทิศค่ะ ....และสามารถผ่านงานชนิดนี้ได้สะดวกกว่ามิติอื่นมากนักคะ
ขอขอบพระคุณที่อ่านและเขียนให้กำลังใจมาเสมอมิขาด
9 กุมภาพันธ์ 2547 13:18 น. - comment id 213805
จะพักหัวใจไว้เพียงแค่นี้...อิอิ..
จาก : รหัสสมาชิก : 2353 - ผีขี้เมา
รหัส - วัน เวลา : 217415 - 09 ก.พ. 47 - 12:30
คุณ2353 - ผีขี้เมา
คะ...คุณผีเป็นคนหนึ่งที่ ทิกิ สนิทสนมในใจมากอย่างยิ่งเสมอมา.....จะด้วยทีท่าบุคลิกขี้เล่น เอะอะ เฮฮาที่คุณผีเป็นอยู่..การเย้าหยอก ให้ความเอ็นดู..ฯลฯ นับเป็นสิ่งที่ดีมากสำหรับเพื่อน พี่น้องในบ้านเรือนไทยนี้ค่ะ...
...........ได้สัมผัสความรักเมตตาในจิตใจที่สูงส่งของคุณผีมาตลอดเลย......
ยังหยุดไม่ได้ แล้วก็ยังไม่ให้พักด้วยค่ะ
....ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ว่าตัวเองจะอินจนจะไปบวชน่ะ...อิอิอิ....รู้ทันใจหรอกน่ะ
เอาเป็นว่าที่ซาบซึ้งในวาทะ 0 ของข้าพเจ้า
ทิกิก็อ่านใจออกเป็นอย่างยิ่ง
ขอกราบขอบพระคุณ คุณผีขี้เมา ผู้กรุณา
มาเสมอค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 13:42 น. - comment id 213812
http://www.luangta.com/salawatpa/
http://board.thaimisc.com/dokgaew13
http://www.toursong.com
ฯลฯ
ก็ล้วนแต่ปัญญาที่พบได้ในวาระที่เราเข้ามาท่อง
เว็บไซท์แต่ละแห่ง ปัญญาบารมีนี้ไม่มีสูญหาย
ไปจากตัวตนเบื้องหลัง 0 นั่นหรอก มันจะตรึงอยู่
สติปัญญา ความจำได้หมายรู้ของเราข้ามภพชาติ
จึงหากใครว่าทิกิมันบ้าไปหรืออะไรที่ล้วนเขียนมาทางแปลกๆ ก้ไปแหวกหาธรรมะอ่านกัน
เพราะเข้าไปก้ได้สันติสุขมาฝากพี่ท่านน้องท่าน เพื่อนท่านทั้งหลายในที่นี้เสมอมา
ขอบพระคณที่อ่านเจ้าค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 14:26 น. - comment id 213823
ด้วยธรรมนำมาให้ประสบ จึงได้พบผู้คนเคยรักใคร่ ล้วนเป็นญาติเชื้อสายกันมาจากอาลัย ล้วนมาได้รักใจแต่ละคน ขอประสบพบแต่ใจใสเป็นสุข ขอจบผ่านพ้นทุกข์ในทุกหน ขอเลิศคำล้ำค่าคราใครยล ขอทุกคนเลิศล้ำค่าอักขราไทย
9 กุมภาพันธ์ 2547 19:10 น. - comment id 214030
มือสิบนิ้ว กราบก้ม ประนมไหว้ มารยาท ของไทย สวยงามยิ่ง เป็นผู้น้อย ไหว้ผู้ใหญ่ ด้วยใจจริง เจริญยิ่ง อายุ มั่นยืนนาน
9 กุมภาพันธ์ 2547 19:22 น. - comment id 214036
มือสิบนิ้ว กราบก้ม ประนมไหว้
มารยาท ของไทย สวยงามยิ่ง
เป็นผู้น้อย ไหว้ผู้ใหญ่ ด้วยใจจริง
เจริญยิ่ง อายุ มั่นยืนนาน
จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ
รหัส - วัน เวลา : 217655 - 09 ก.พ. 47 - 19:10
ด้วยเอ็นดู..ผู้เสมือน..เพื่อนผู้กล้า
ปะทะมา....ทุกวาทะ...ชนะหาญ
ไม่ลดรา...วาศอก...หอกดาบราน
จะพุ่งผ่าน...ด้วยวิญญาน...อันเกรียงไกร
ชัยชนะเป็นคนที่เข้มกล้าทุกวาทะเสมอมา
แต่เล่นฟุตบอลแล้วล้ำหน้าไม่ฟังเสียงโค้ดกับกรรมการ...อิอิ ทิกิสรุปอย่าโกรธกันนะคะ
ขอบพระคุณที่มาชม มาเขียน มาเข้าใจ
มาไต่ถามสม่ำเสมอมิได้ขาด...แม้นบางครั้งจะ
เงียบหายไปบ่นกับใครๆว่าจะไม่เข้ามาหาแล้ว
จะไม่มาคุยด้วยแล้วพี่ทิกิดุจัง
......เอาเถอะ..อย่าไปคิดอะไรค่ะ ...พี่บอกได้ว่า
รักทุกคนในบ้านเรือนไทยนี้จริงๆ..ด้วยความ
หวังดี มีเมตตา สม่ำเสมอทั่วหน้ากัน..
พรที่ให้ให้กลับคืนไปหมื่นเท่าพันเท่านคะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:16 น. - comment id 214274
เป็นสัจธรรทที่ดีมากๆค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:38 น. - comment id 214295
เป็นสัจธรรทที่ดีมากๆค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 5822 - มัทนา รหัส - วัน เวลา : 217900 - 10 ก.พ. 47 - 00:16 ขอบคุณ คุณมัทนา มากนะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:02 น. - comment id 214327
เคารพพ่อ...เราต่อบุญ...การุณท่าน รักให้นาน...ไม่พลันเลือน...หรือเลื่อนหาย รักวันนี้...รักพรุ่งนี้...รักเรื่อยไป รักด้วยใจ...ของลุกยา...ที่อาทร... รักพ่อเหมือนกัน...จะได้บุญไม่ได้บุญ...ก็รักมาก ๆ ครับ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:06 น. - comment id 214413
เป็นอะไรที่ดีมาก กับผลงานที่ฝากหน้านี้ อ่านแล้วชอบทุกอักษราที่มี เพราะเนื้อหาแสนดีเหลือเกิน *-*เห็นด้วยกับบทกลอนที่กล่าวมาทั้งหมดค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 13:38 น. - comment id 214439
พ่อ....เมื่อแก่..ลับล่วงไป...อาจเกิดใหม่...มาเป็นลูก-หลาน ของเราอีกก็ได้ ลูก...เมื่อแก่วัยขึ้นเป็นหนุ่มใหญ่มีคู่ อาจกลายเป็น พ่อ ของคนที่เคยเป็นพ่อของเรามาก่อนก็ได้ การมีเมตตาต่อกันไม่จำกัด เพศ ชั้น วรรณะ ด้วยไม่มีใครบอกได้ว่า เราจะไปเกิดกับใครที่ เคยโหดร้ายกับเรามาเท่าใด หรือเราเคยโหด มาไฉนในภพก่อนกับเขา มันเยือกใจที่ตอบตรงนี้ ขอค้อปี้ข้อความลงใหม่วันนี้ในอีกบทกระทู้มาที่นี่ค่ะ การที่เราจะโอบอุ้มจิตใจใครสักคน เพื่อให้จิตใจที่อ้างว้าง ..เดียวดายนั้น ได้รับความอบอุ่น...จากความรัก..และเอาใจใส่ ของเรา...ประดุจการรดน้ำพรวนดินต้นไม้เล็กๆ ในใจของเรานั้น ไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่ผู้ให้..ซึ่งจะต้องให้...ไม่ว่า เมื่อใดก็ตาม....ควรจะทำให้เป็น.... สามัญลักษณะนิสัย...โดยไร้ขีดขั้น วรรณะ เมตตาใจ...ย่อมขยายวงไป... ให้การุณย์นั้น...ช่วยใจเขาอบอุ่นได้รับความรัก และความยินดี...ในชีวิต...ซึ่งเปล่าเปลี่ยวนั้น..! . ในนามของความรัก ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
10 กุมภาพันธ์ 2547 14:09 น. - comment id 214454
พ่อ....เมื่อแก่..ลับล่วงไป...อาจเกิดใหม่...มาเป็นลูก-หลาน ของเราอีกก็ได้ ลูก...เมื่อแก่วัยขึ้นเป็นหนุ่มใหญ่มีคู่ อาจกลายเป็น พ่อ ของคนที่เคยเป็นพ่อของเรามาก่อนก็ได้ การมีเมตตาต่อกันไม่จำกัด เพศ ชั้น วรรณะ ด้วยไม่มีใครบอกได้ว่า เราจะไปเกิดกับใครที่ เคยโหดร้ายกับเรามาเท่าใด หรือเราเคยโหด มาไฉนในภพก่อนกับเขา มันเยือกใจที่ตอบตรงนี้ ขอค้อปี้ข้อความลงใหม่วันนี้ในอีกบทกระทู้มาที่นี่ค่ะ ในความโดดเดี่ยว.....ย่อมเข้าใจความโดดเดี่ยว ในความชอกช้ำ.......ย่อมเข้าใจความชอกช้ำ ในความปวดร้าว......ย่อมเข้าใจความปวดร้าว ในความอาดูร...........ย่อมเข้าใจความอาดูร ในความขมขื่น.............ย่อมเข้าใจความขมขื่น..... ในความอ้างว้าง..............ย่อมเข้าใจความอ้างว้าง ในความเจ็บปวด................ย่อมเข้าใจความเจ็บปวด ท่านจะเรียกความเข้าใจ......ว่าความสะเทือนใจ หรือความรู้สึกอันใดก็แล้วแต่....... ผัสสะวรรณะของท่านนั้น........ย่อมสะท้อนใจ.. อันแผ่ขยายไพศาลจาก...ความปราถนาให้เขาพ้นสภาพ.....ทุกข์อันบรรยายมิได้นั้นให้หมดไป คือ การที่เราจะโอบอุ้มจิตใจใครสักคน เพื่อให้จิตใจที่อ้างว้าง ..เดียวดายนั้น ได้รับความอบอุ่น...จากความรัก..และเอาใจใส่ ของเรา...ประดุจการรดน้ำพรวนดินต้นไม้เล็กๆ ในใจของเรานั้น ไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่ผู้ให้..ซึ่งจะต้องให้...ไม่ว่า เมื่อใดก็ตาม....ควรจะทำให้เป็น.... สามัญลักษณะนิสัย...โดยไร้ขีดขั้น วรรณะ เมตตาใจ...ย่อมขยายวงไป... ให้การุณย์นั้น...ช่วยใจเขาอบอุ่นได้รับความรัก และความยินดี...ในชีวิต...ซึ่งเปล่าเปลี่ยวนั้น..! . ในนามของความรัก หากแม้นประตูนรกจะเปิดด้วยข้าฯได้ปฏิบัติเช่นนั้นให้ผัสสะแปดเปื้อนไปอยู่กับ โลกียธรรมสักเท่าใด หากแม้นจะพันธนาการก่ายเกี่ยวข้าฯไว้ในนรกนั้น.....ข้าฯหาได้หวั่นใดไม่กระไรเลย....... ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
10 กุมภาพันธ์ 2547 14:13 น. - comment id 214455
เป็นอะไรที่ดีมาก กับผลงานที่ฝากหน้านี้ อ่านแล้วชอบทุกอักษราที่มี เพราะเนื้อหาแสนดีเหลือเกิน *-*เห็นด้วยกับบทกลอนที่กล่าวมาทั้งหมดค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 218042 - 10 ก.พ. 47 - 11:06 พ่อ....เมื่อแก่..ลับล่วงไป...อาจเกิดใหม่...มาเป็นลูก-หลาน ของเราอีกก็ได้ ลูก...เมื่อแก่วัยขึ้นเป็นหนุ่มใหญ่มีคู่ อาจกลายเป็น พ่อ ของคนที่เคยเป็นพ่อของเรามาก่อนก็ได้ การมีเมตตาต่อกันไม่จำกัด เพศ ชั้น วรรณะ ด้วยไม่มีใครบอกได้ว่า เราจะไปเกิดกับใครที่ เคยโหดร้ายกับเรามาเท่าใด หรือเราเคยโหด มาไฉนในภพก่อนกับเขา มันเยือกใจที่ตอบตรงนี้ ขอค้อปี้ข้อความลงใหม่วันนี้ในอีกบทกระทู้มาที่นี่ค่ะ ในความโดดเดี่ยว.....ย่อมเข้าใจความโดดเดี่ยว ในความชอกช้ำ.......ย่อมเข้าใจความชอกช้ำ ในความปวดร้าว......ย่อมเข้าใจความปวดร้าว ในความอาดูร...........ย่อมเข้าใจความอาดูร ในความขมขื่น.............ย่อมเข้าใจความขมขื่น..... ในความอ้างว้าง..............ย่อมเข้าใจความอ้างว้าง ในความเจ็บปวด................ย่อมเข้าใจความเจ็บปวด ท่านจะเรียกความเข้าใจ......ว่าความสะเทือนใจ หรือความรู้สึกอันใดก็แล้วแต่....... ผัสสะวรรณะของท่านนั้น........ย่อมสะท้อนใจ.. อันแผ่ขยายไพศาลจาก...ความปราถนาให้เขาพ้นสภาพ.....ทุกข์อันบรรยายมิได้นั้นให้หมดไป คือ การที่เราจะโอบอุ้มจิตใจใครสักคน เพื่อให้จิตใจที่อ้างว้าง ..เดียวดายนั้น ได้รับความอบอุ่น...จากความรัก..และเอาใจใส่ ของเรา...ประดุจการรดน้ำพรวนดินต้นไม้เล็กๆ ในใจของเรานั้น ไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่ผู้ให้..ซึ่งจะต้องให้...ไม่ว่า เมื่อใดก็ตาม....ควรจะทำให้เป็น.... สามัญลักษณะนิสัย...โดยไร้ขีดขั้น วรรณะ เมตตาใจ...ย่อมขยายวงไป... ให้การุณย์นั้น...ช่วยใจเขาอบอุ่นได้รับความรัก และความยินดี...ในชีวิต...ซึ่งเปล่าเปลี่ยวนั้น..! . ในนามของความรัก หากแม้นประตูนรกจะเปิดด้วยข้าฯได้ปฏิบัติเช่นนั้นให้ผัสสะแปดเปื้อนไปอยู่กับ โลกียธรรมสักเท่าใด หากแม้นจะพันธนาการก่ายเกี่ยวข้าฯไว้ในนรกนั้น.....ข้าฯหาได้หวั่นใดไม่กระไรเลย....... ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:54 น. - comment id 214793
พ่อ.. ในความรู้สึก..ของเรน..
เป็น ..ยิ่งกว่า..ชีวิต..
ยิ่งใหญ่ ..ยิ่งกว่ามิตร..
พ่อ..ใกล้ชิด ..เรน..
..พ่อเป็น ..ฮีโร่....
พ่อ ..ตัวโต ..คุ้มครองภัย..
..พ่อให้ ...เรน.. ทุกอย่าง..
พ่อ สะอาด ..
สมาร์ทเท่ .. ยิ่งกว่าใคร..
เรน..รัก พ่อ..ที่สุด..
เรน.. ขออนุญาต เขียน..ถึงพ่อนะคะ..
ก็ พี่บอกเรน..
อยากเขียน ..ก็ เขียน .(อย่าว่า เรนร่า อิอิอิ)..
เรน..ขอบคุณ ..พี่ทิกิ..นะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
