ยังเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าใจโลก ยังมีความคิดที่ไม่มีคนถูกโฉลกอยู่แบบนี้ เข้าใจในเหตุผลคนอื่น แต่เชื่อตัวเองก่อนทุกที เพื่อนพากันขนานฉายาว่าself เต็มที่เอกฉันท์ทุกราย ฉันไม่เหมาะที่จะอยู่คนเดียวแต่ก็ไม่เหมาะจะอยู่กับคนอื่น โลกยังมีที่ให้ฉันยืน--แต่ตัวฉันกลับไร้ความหมาย ยังพยายามปรับตัวหมุนให้ทัน แม้ชีวิตจะหมุนไป แต่อดเหงาไม่ได้เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนไป--ของสิ่งที่คุ้นเคยมา เหมือนรู้จักโลกน้อยลงไป เมื่อผ่านชีวิตมากขึ้น ทั้งที่ ที่เคยผ่าน จุดที่เคยยืน ล้วนแปลกหน้า เสียสมดุลทางใจไปแล้ว ตั้งแต่ตัดขาดชีวิตจากเธอมา สิ่งหนึ่งที่ค้นพบคือการรักทั้งน้ำตา กับ การอยู่อย่างหัวใจด้านชา มันไม่ต่างกัน
6 กุมภาพันธ์ 2547 19:10 น. - comment id 212813
อืมมม์ คนเรารุ้จักตัวเองนี่ดีที่สุดแล้วนะคะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 19:18 น. - comment id 212817
คล้ายๆกันนะ เว้นแต่บทล่างๆ สำหรับเรา...บางอย่าง ก็ทำให้รู้ว่าที่เป็นอยู่นั้น ... ดีแค่ไหน
6 กุมภาพันธ์ 2547 20:36 น. - comment id 212838
ฉันไม่เหมาะที่จะอยู่คนเดียวแต่ก็ไม่เหมาะจะอยู่กับคนอื่น แสบมาก
6 กุมภาพันธ์ 2547 21:08 น. - comment id 212853
ฉันเป็นคนไม่เข้าใจโลก ว่าทำไมโลกถึงเวียนวนอยู่ตรงนี้ ฉันไม่เคยเข้าใจตัวเองสักที ทำไมต้องอยู่แบบนี้ กับคราบน้ำตากับความด้านชาของเธอ
6 กุมภาพันธ์ 2547 21:08 น. - comment id 212854
พี่วาคนสวย หวัดดีค่ะ คิดถึงมากมาย...
6 กุมภาพันธ์ 2547 22:19 น. - comment id 212883
อ่านแล้วอึ้ง.... อ่านแล้วทึ่ง.... สรุป...อ่านแล้วชอบน่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 22:29 น. - comment id 212891
สู้ต่อไป ทาเคชิ ... อิอิ แล้วจะรู้ว่า โลกนี้ยังไม่พอให้คนรู้หรอกจ้า คิดถึงน้า..~^_^~
6 กุมภาพันธ์ 2547 22:54 น. - comment id 212907
...เพราะโลกมันไร้ความจีรัง และแม้แต่รักยังยั่งยืนไม่ได้ น่าจะทำให้ดีที่สุด คือหยุดความปวดร้าวในใจ อย่าปล่อยด้านชาร้างไร้ ยามเมื่อใครอีกคนจากลา... ** สวัสดีค่ะ =^____^= **
8 กุมภาพันธ์ 2547 23:20 น. - comment id 213671
อิอิ น้ำตายังไม่แห้งอีกรึ นึกว่าไหลปนน้ำฝนไปหมดแล้ว อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2547 20:22 น. - comment id 214071
ยังเป็นคนที่ไม่เข้าใจโลก และอยู่กับความโศกความหลัง ปิดกั้นตัวเองไว้โดยลำพัง ไม่ยอมให้ใครมาฉุดรั้งสักที *-*กลอนบทนี้โดนความรู้สึกอย่างจังเลยค่ะ ชอบมากเลย*-*