โลกใบนี้สุดกว้างไกลในความคิด อย่าได้ติดริดรอนหทัยใจของเขา วิสัยทัศน์ความเจริญขึ้นไม่บางเบา เรื่องเราเขาควรจำแนกแยกจากกัน การศึกษาเล่าเรียนหาความรู้ ยุคนี้ครูสร้างบทเรียนเพียรขยัน หาสิ่งใหม่ให้ทันโลกอย่างเขากัน เพื่อสร้างสรรค์เด็กนั้นให้ทันคน เขาปล่อยแล้วให้เด็กคิดสร้างสรรค์ เพื่อในวันข้างหน้าจะได้ไม่สับสน ทันยุคโลกทันสมัยจะได้ให้ทันคน เกิดเป็นตนคนละยุคอย่าฉุดไป เราแก่เฒ่าเขายังหนุ่มและวัยสาว เหมือนต้นข้าวแรกแย้มสุดผ่องใส ผลิตใยผลย่อมงอกงามปล่อยเขาไป เพียงแต่ได้คอยดูแลและตักเตือน เด็กนั้นผิดมิใช่ว่าให้เขาชอกช้ำ คอยเตือนร่ำพร่ำหาทางดุจเสมือน ลูกของเราหลานเหลนย่อมเสทือน ไม่ตักเตือนเหมือนฉุดเขาเข้าสู่คลอง เด็กเอ๋ยเด็กจงมีความคิดประดิษฐ์สร้าง และหาทางสร้างสรรค์ประเทศให้สนอง เกิดเป็นคนควรจะได้ปฏิบัติตามคัลลอง เพื่อสนองบุญคุณชาติให้งามศิวิลัยส์ ทำไปเถิดคิดว่าดีแล้วจงทำไปเถิด จะประเสริฐในความแรกคิดจิตแจ่มใส ใจของเจ้าควรประกอบกรรมดีให้ไฉไล สร้างสิ่งใหม่ๆไว้ให้โลกเราเฝ้าจดจำ. แก้วประเสริฐ.
6 กุมภาพันธ์ 2547 18:04 น. - comment id 212790
กลอนคุณไพเราะมากๆครับ ฝีมือจริงๆ
6 กุมภาพันธ์ 2547 20:11 น. - comment id 212832
:) ประกันสิทธิเสรีภาพด้วย ยุนิเซฟ
6 กุมภาพันธ์ 2547 20:12 น. - comment id 212833
:) ประกันสิทธิเสรีภาพด้วย ยุนิเซฟ
7 กุมภาพันธ์ 2547 19:59 น. - comment id 213234
..สวัสดีค่ะ.. ..บันทึกไว้มาเยี่ยมค่ะ.. ...~-~...
9 กุมภาพันธ์ 2547 20:17 น. - comment id 214066
การสร้างสรรค์อย่าปิดกั้นในโอกาส ควรจะให้ได้สามารถมาวาดฝัน และจินตนาการตามที่เด็กจำนรร แล้วจะรู้เด็กนั้นก็คิดสร้างสรรค์ได้ไม่แท้ใคร *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*