จำใจลาจากกันในวันนี้ เธอคนดีอย่าร้องอย่าโศกศัลย์ แม้เวลาล่วงเลยผ่านนานวัน ที่ตัวฉันจะไม่อยู่ดูแลใจ ขอเธอจงเข้มแข็งเหนือขุนเขา เรื่องของเราเก็บไว้ไม่เลือนหาย จากกันไปไม่ได้ใกล้ไกลแต่กาย แต่ดวงใจยังเคียงข้างไม่ห่างเธอ ความคิดถึงมีให้ไม่เคยหวง มีแต่ห่วงยิ่งเพิ่มขึ้นเสมอ แม้ภาพฉันในใจเธอมันพร่าเบลอ เรื่องของเธอสิทธิ์ของใจใครห้ามกัน ไม่เป็นไรจะลืมฉันก็ไม่ว่า แม้เวลาหลับไปไม่เคยฝัน จะเข้าใจคนมันไม่เคยสำคัญ คงไม่หันไปร้องเรียกเอาจากเธอ
3 กุมภาพันธ์ 2547 16:35 น. - comment id 211425
...สวัสดีค่ะ.... ...ลืมได้งัยยย.. ก็หัวใจอยู่ที่นี่.. มีความรู้สึกผูกพันที่ดี มีน้ำใจไมตรี...มากมาย.. ....ทักทายค่ะ..~-~..
3 กุมภาพันธ์ 2547 18:00 น. - comment id 211465
ไม่ลืมครับ ไม่ลืม... แต่วันนี้ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนครับ...พร่งนี้สอบแล้ว.... มาเยี่ยมครับบบบ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2547 18:32 น. - comment id 211481
จากกีนไป จากไกล มิไปลับ หวนคืนกลับ มาหา ยอดยาหยี ใฝ่คนึง ซี่งสัมพันธ์ หวานคนดี ดวงจิตนี้ ไม่ลืมกัน จวบวันตาย
4 กุมภาพันธ์ 2547 21:37 น. - comment id 211876
จะลืมกันได้อย่างไร ก็หัวใจรักใคร่เธอเสมอ แม้ว่าเราจะไม่พบประสบเจอ ก็ไม่เคยลืมเธอนะคนดี *-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ*-*