คนหนึ่ง... คนหนึ่งเดินผ่านเข้ามา พารักมาให้ใสสว่าง โลกเคยเปลี่ยวมืดชืดคว้าง งามทางกระจ่างพร่างพราย คนหนึ่งเดินจากพรากไกล หัวใจไม่รู้หล่นหาย เดือนดาวพราวฟ้ามลาย ทางสุดท้ายกลายมืดมน ยังมีอะไรคงอยู่ คนรู้ใจไม่เห็นหน เยือกเย็นเร้นในไฟลน ร้อนรนจนยากฝาก...ลา เป็นอย่างที่เป็นเช่นนี้ วิถีมิให้ใครว่า ใครเห็นเป็นอยู่ธรรมดา น้ำตาตก..ช่าง...พร่างใน คนหนึ่งเคยเอ่ยคำย้ำจริงรัก ตราบดินฟ้าประจักษ์หนักแน่นไฉน หวานรู้สึกดึกดื่นชื่นหัวใจ ไม่ทันพ้นวันใหม่ใครลืมคำ ? เห็นอยู่เป็นผู้แพ้แต่หนแรก ไม่เคยแปลกใจถ้าจะเจ็บกระหน่ำ ลูกผู้ชายได้เสมอให้เธอกระทำ ยอมรับช้ำคำยอกไม่หลอกตน ยังยิ้มนะ....ถ้าจะอ่อนแอก่อนนี้ ลาด้วยดีที่ใจไม่สับสน ฉันคนจรหมอนหมิ่นต้องดิ้นรน ขาดอีกคนไม่จนยาก...ไม่อยากรัก. อาจดูหยิ่งแต่จริงใจ..ไม่ทะเลาะ ใจบางเปราะคำเยาะหยันบีบคั้นหนัก เป็นคนดีที่ไม่มีใครรัก ไม่รู้จักกันเลย.....ไม่เคยรู้ ๑๑๑๑๑๑๑๑๑
toneliu 3 ก.พ. 2547 02:34 น. - ID 45992 
685
4
0
3 กุมภาพันธ์ 2547 02:54 น. - comment id 211220
รู้มาตลอดแหละว่าใคร
3 กุมภาพันธ์ 2547 03:36 น. - comment id 211246
คนหนึ่งเดินผ่านเข้ามา แล้วก็พารักจากลาจากใจฉัน แล้วอีกคนก็ผ่านมาให้พบกัน นำความรักสุขสันต์ให้ฉันมา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ ชื่นชมเสมอค่ะ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2547 09:07 น. - comment id 211273
จูบแก้มหอมถนอมเศร้าในเหว่ว้า ได้เกิดมาดูดอกไม้ร่ายมมต์ฝัน มหัศจรรย์เกินสิ่งไหนแล้วเจ้าจอมจันทร์ นอกเหนือนั้นคือชะตาฟ้าดินกำกับเรา.. ********** ยังมีคนหนึ่งคนนี้ที่รักห่วงใยเสมอมา และทราบถึงดายเดียวเหว่ว้าเสมอใจ รักด้วยใจ
3 กุมภาพันธ์ 2547 16:08 น. - comment id 211408
..สวัสดีค่ะ.... ..เกิดอะไรขึ้นหนอ... หรือแค่พ้อ....ในวันเหงา อารมณ์คงหวั่นไหว..ไม่เบา อย่าเศร้าเลย...คนดี.... ..เป็นเพื่อนเสมอ.. มาพบเธอ..ณ..ที่นี่.. แต่เริ่มไม่เข้าใจเธอมากขึ้นทุกๆที เธอไม่เคยแต่งแบบนี้...หรือมีอะไรในหัวใจ ..เข้มแข็งนะคะ.. ไม่นาน..คงจะพบกับวันใหม่ ความรักของเธอ..คงสวย..สดใส เป็นกำลังใจ....ละกัน..............นะคะ ...~-~...
3 กุมภาพันธ์ 2547 17:33 น. - comment id 211448
เศร้าจังนะ ^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
