ทุกครั้งที่เศร้าโศกขมขื่นจิต หมดความคิดสิ้นเหตุและหมดผล เสมือนหนึ่งร่างกายคล้ายสุดทน แล้วร่างตนคล้ายแยกออกแตกไป จิตกับร่างมันเหมือนออกห่างเหิน ครั้นตนเดินก็เห็นตนในพิสัย คนนานาสารพัดไม่เข้าใจ กายและใจเหมือนแยกออกห่างกัน เมื่อตนทำพลาดพลั้งสิ่งใดไว้ ก็คล้ายได้ย้อนมองดูร่างฉัน ที่กระทำความผิดทัณฑ์โทษนั้น มันเหมือนฉันดูเป็นคนอื่นไป
นักเลงกลอน 20 ต.ค. 2544 05:56 น. - ID 4591 
650
0
0
20 ตุลาคม 2544 08:55 น. - comment id 15488
อ่านเอวานด้วยหรอ......เคยเป็นอย่างที่นายเขียนไว้นะ....กลอนเพราะดีจัง
20 ตุลาคม 2544 10:09 น. - comment id 15500
กลอนเพราะดีจัง บางครั้งเราก็เคยเป็นเหมือนกัน แต่ส่วนมากจะปากกะใจไม่ตรงกันมากกว่า
20 ตุลาคม 2544 11:06 น. - comment id 15515
กลอนเพราะดีครับ // เคยเป็นนะครับ แต่มันเรื่องหัวใจน่ะสิ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
