หน้าส่วนตัว
.......คำลา
.....ลาเจ้าแม่ไทรทองของถิ่นที่
ลาคนดี...พี่น้องผองสหาย
หมดเวลามาเยือนเพื่อนหญิงชาย
แอบมาขายขี้เท่อ....เจ๊ง...เจอตอ
.....กลับไปบ้านทำงานเก่านั่งเจ่าจุก
หน้าอมทุกข์สุขนั่งระวังต่อ
หนี้เก่านิ่งยิ่งทับใหม่หนี้ใครรอ
ไม่อยากง้อก็ต้องง้อขอยืมคน
.....มองไม่เห็นใครเป็นทุนเจือจุนให้
รัฐบอกได้เลยทุเรศไร้เหตุผล
หลักประกันไม่มีค้ำ...ที่...คน
ให้กันปล้นตนเอง...วังเวงนะ
.....ต้องเอ่ยลาวาทีกวีวากย์
จำไกลจากฝากใจร้อยด้อยทักษะ
สุขคืนวันพันธนาคมวาทะ
มีภารกิจใหญ่....จำใจยุติ
.......คงนาน...ผ่านมาเล่นเร้นรู้สึก
ตกผลึกดึกคิดจิตพิสุทธิ์
ตามประสาอารมณ์ไหวอ่อนไกลพุทธิ
ถึงที่สุดเพียงจุดไฟไร้นิวรณ์
.....ดึกสุดท้ายเสียดายที่ยังมีห่วง
จำใจล่วงลาที...มิลาก่อน
หัวใจคนชื่อต้นหลิวพลิ้วรอนๆ
ฝากคำอ่อนแอให้...ไม่เคยลืม
...........
toneliu 30 ม.ค. 2547 05:34 น. - ID 45677 
733
1
0
30 มกราคม 2547 07:30 น. - comment id 209486
พุดพัดชา.. ตื่นมารับอุษาสางเฉกเช่นทุกทุกวันค่ะ เอื้อมมือเปิดคอม แบบออโตเมติก สงสัยว่าละเมอมารึปล่าว ต้มน้ำ ชงกาแฟซูซูกิ ชื่อเดียวกับยี่ห่อรถยี่ห้อรถ เด็ดดอกไม้มาสองสามช่อเสียบแจกันดินเผา เปิดเพลงจากเรื่องรัก*รังรักในจินตนาการ* กับ..ในฝัน*ที่ชัยชนะมาฝากไว้ เพลง*คุณทูล ทองใจ *ต้องฟังตอนย่ำรุ่งค่ะ บรรเจิดใจมากได้อารมณ์พริ้งเพริศใจ ราวนกไพรที่กำลังร้องระงม หลากเสียงเถียงกันลั่นเรื่องหวัดนก อยู่บนต้นไม้รายรอบบ้านพุด นก..(ที่ยังไม่เป็นหวัด) คงงงว่าข้าจะติดแบบโรคซาส์ ที่มนุษย์เคยกลัวแทบบ้ากันทั้งเมืองมั้ย มีนกกาเหว่าตัวนึงเจ้าอารมร์มากค่ะ พุดสังเกตจะร้อง..ตู้วู้ๆๆๆๆๆๆๆ แบบแรงขึ้นๆๆและกระชากเสียง ตลกมาก..ลองทำดูนะคะ แบบร้องเร็วๆแรงๆ ทุกบ่าย.. แล้วพุด.. ก็มาอ่านงานไปวิ่งอุ่นอาหารกับเตาไมโครเวฟไป บางวันก็ทำอาหารง่ายๆ บางทีต้มน้ำไว้กาไหม้เลยก็ปาไปหลายลูกแล้วค่ะ แบบดำปี๋ ต้องทิ้ง เพราะต้มจนน้ำแห้ง ก่อนจะจะกวาดใบไม้และรดน้ำต้นไม้เป็นชั่วโมงค่ะ ***** แล้วกาแฟแทบหกรดมือนะคะนี่ มาเจอคนดีที่เพิ่งจะรักได้ไม่ทันไร *มาลา*เพื่อนพ้องน้องพี่ร่มรักเรือนไทย ยังคิดว่าต้นหลิวเขียนงานดีมีคุณภาพมาก พุดชอบและตามติดมากเลยนะคะ ไม่อยากให้พรากไป ทำไมต้องชอบลากันนักนะ เคยเขียนไว้นานมา *จากกันอย่าลาเพื่อเป็นลางว่าเราต้องพบกันใหม่*เพราะพุดฟังเพลงนี้แล้วประทับใจคำมาก ฝากถึงทุกดวงใจผู้ไหวอ่อนอ้อนอ่อนแอตามประสาศิลปินศิลเปรอะนะคะ คิดดีดี อย่าลาเลย ค้างไว้งี้ดีกว่า จะกลับก็กลับมา เพราะยังๆไงๆทุกท่านก็ยังมีห้องรักส่วนตัวในร่มรักเรือนไทยไว้รอรับนะคะ ใครกลับมาพุดจะเด็ดดอกไม้หวานรอรับวางไว้ให้ริมหมอน(พุดผู้ขอบอาวรณ์ทุกดวงใจและเฝ้ารอท่าเสมอมาค่ะ) คิดใหม่นะคะ อย่าให้พุดเสียกำลังใจที่รักและขอให้รจนาต่อนะคะ(หากจบภาระกิจสายลับสำคัญ..ที่รัฐบาลสั่งให้ทำแล้วสิ้น..ล้อเล่นนะคะนี่) จากใจดวงดีที่รักทุกดวงใจนะคะ
30 มกราคม 2547 07:37 น. - comment id 209488
กลับมาบอกอีกทีนะคะเรื่องเวลา นาฬิกาในร่มรักเรือนไทยเวลานี้7.30 ทำให้พุดตกใจหลายเลย.. อะไรเวลาจะลาล่วงเร็วปานนี้ บางทีตะก่อนน่งๆแทบตกเก้าอี้ ดูนาฬิกาที่นี่แล้วรีบแจวไปตามนัดด้วยตกใจตกรีบไปหน่อยนะ.. ฤาว่าที่ร่มรักเรือนไทยเป็นทวิภพสยบรักสยบโลก..รอแม่มณีจันทร์พรรณรายพรายแพรวให้กลับมาคะ
30 มกราคม 2547 07:43 น. - comment id 209489
แล้วกลับมาอีกครั้ง.. สงสัยจังใครเป็นเจ้าแม่ไทรทอง..ที่นี่ มีด้วยเหรอ.. ไปก่อนนะคะ ผักกาดมารอ.. สุนัขเพื่อนบ้าน(แต่ให้พุดให้อาหารแทน) แต่พุดราวเจ้าของมันรักพุดมากเป็นองครักษ์พิทักษ์พุด.. พุดสงสารมัน(คุณผักกาดมากค่าที่ช่างจงรักภักดีและฟังพุดพุดรุ้เรื่องนะคะมารยาทงามเชียว ค่อยๆหัด..ว่างๆจะรจนาสักเรื่อง..ชื่อผักกาดดาวใจพุด) ด้วยรักรอ
30 มกราคม 2547 10:20 น. - comment id 209493
ต้นหลิว..เอ่ยคำลา..เหมือนอาวรณ์
อย่าย้อนยอกหลอกหลอนให้ใจหาย
มีเวลาคราใดให้ทักทาย
และส่งเมล์ให้ชื่นใจนะคนดี
รักคนดี
30 มกราคม 2547 10:33 น. - comment id 209500
ให้นึกถึงคำครู..ปากกามีอำนาจยิ่งกว่าดาบ โดยเฉพาะผู้ใช้ซึ่งใจพิสุทธิ์ ดังกระบี่อยู่ที่ใจอะนะ... ู^_^..........ู จาก : toneliu รหัส - วัน เวลา : 213044 - 30 ม.ค. 47 - 06:18 ดีใจมากที่ต้นหลิวมาเขียนกะเรานะต้นหลิว มาได้ทุกเมื่อเชื่อใจเราเหอะ อย่าไปสนใจ เรื่องทรัพย์สินเงินทองให้มากแหละนะ ร้านข้างถนนก็มีเน็ทให้เล่น ชั่วโมงละ สิบห้าบาท ก็มี ยี่สิบบาทก็มีนะ ต้นหลิว เราก็เป็นบ่อย เวลาค่าโทรฯ มันมาที สามเครื่องสี่เครื่อง มือถือ อีก สี่เครื่อง เราก็ชักตาตั้งเหมือนกันแหละนะต้นหลิวมาที่ไรมาเขียนให้เราชื่นใจนะ
31 มกราคม 2547 00:16 น. - comment id 209748
...สวัสดีค่ะ.. ...แล้วคงได้พบกัน จะรอวันนั้น...วันที่เธอผันกลับคืน ..~-~...
31 มกราคม 2547 03:26 น. - comment id 209788
ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน โปรดรู้ไว้เรายังเป็นเพื่อนกันเสมอ ถึงไม่เคยพบหรือเห็นกับตัวเธอ แต่เราก็เป็นเพื่อนกันเสมอในไทยโพเอ็ม *-*กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ ซึ่งพอคุณจากไปผู้หญิงไร้เงาก็ใจหายเหมือกัน แต่คิดว่าสักวันคุณคงจะกลับมาตรงนี้ มาสร้างสีสรรให้ที่นี้อีกค่ะ ยังไงก็จะรอการกลับมาของคุณค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
