กวีบ้านนอก โคลงกลอนที่แต่งแต้ม ตามวจี กำลังใจพอมี มาให้ มิอาจเรียกว่ากวี เทียวดอก หากจะเรียกแล้วไซร้ อาจได้ เฉียดกวี ฯ การศึกษาเปรียบข้าง หางเต่า มิบังอาจเผยอเอา อวดอ้าง เหตุว่าปัญญาเขลา เกลาแต่ง เพียงคิดขี้ตามช้าง โปรดให้อภัยเทอญ ฯ ooooo หน้าไม่ให้ แต่ใจรัก..
25 มกราคม 2547 11:58 น. - comment id 207421
สวัสดีค่ะ มาทักทายคนแต่งกลอนเก่งค่ะ
25 มกราคม 2547 12:25 น. - comment id 207433
สวัสดีค่ะ มาทักทายด้วยคนค่ะ ************************************
25 มกราคม 2547 12:35 น. - comment id 207439
ยังไงก็ยังเป็นกวี ภูมิภักดิ์ในศักดิ์แห่งกวี
25 มกราคม 2547 12:48 น. - comment id 207454
จ๊ะเอ๋!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
25 มกราคม 2547 12:52 น. - comment id 207460
ให้อภัยอยู่แล้วค่ะ มาทักทายคุณกวีบ้านนอกนะค่ะ กลัวเหงา อิอิ *________*
25 มกราคม 2547 14:32 น. - comment id 207528
คนที่มีความสามารถมักจะถ่อมตนเสมอ ยังไงผู้หญิงไร้เงาก็มองว่าคุณคือกวีค่ะ เพราะผลงานเท่าที่ผ่านสายตามา บอกได้คำเดียวว่าแต่งได้ดีทุกบทค่ะ
25 มกราคม 2547 14:49 น. - comment id 207537
ถ้าอย่างนี้เรียกเฉียดกวี ข้าพเจ้าก้อเป็นหาง ๆ กวีล่ะเจ้าค่ะ แบบอย่างนี้เขียนไม่ได้เลย ^-^
25 มกราคม 2547 18:22 น. - comment id 207628
โห......แต่งโคลงได้ก็เยี่ยมแล้วค่ะ
25 มกราคม 2547 20:33 น. - comment id 207679
ขนาดนี้ไม่เรียกว่าเป็นกวีแล้วจะเรียกว่าอะไรล่ะคะ ^^
26 มกราคม 2547 05:51 น. - comment id 207776
เอาใจช่วยแก่นแกล้ว การกวี อยู่ที่ความเพียรมี เก่งกล้า เขียนไปเถอะคนดี แกร่งเกิด อย่าหมดแรงอ่อนล้า ก่อก้าวเกรียงไกร