....บันทึกก่อนเขียน.... เริ่มป่วยมาตั้งแต่วันที่ 4 ม.ค.47 แต่ไม่ยอมไปหาหมอ (กลัวเข็มมาก) จนไม่ไหว....เจอฉีดยาจนได้วันที่ 6 ม.ค.47 วันที่ 7 ม.ค. 47 ก็เลย................... 7 ม.ค. 2547 ....................... อีกแล้วครับท่าน....วันนี้เจอดีอีกเข็ม เจอเต็ม ๆ ข้างขวาหน้าสงสาร พึ่งโดนที่ข้างซ้าย....ไปเมื่อวาน คงอีกนาน....ไม่กล้าป่วย ด้วยความกลัว.... ....................... 7 ม.ค. 2547 (ดึกมากแล้ว) ....................... นอนไม่หลับ นั่งไอ ใจจะขาด หวัดพิฆาต คอระบม ขมเหลือหลาย เจอทั้งเข็ม กินทั้งยา จะบ้าตาย อยากหายหาย ซะที พอมีแรง คงต้องปล่อย เชื้อหวัด ให้ชาวบ้าน คำโบราณ บอกไว้ คงได้ผล ให้คนอื่น ติดหวัดไป หลายหลายคน จะได้พ้น หายเป็นหวัด อึดอัดกาย ........................ 7 ม.ค. 2547 (อาการป่วยติดมัน) ........................ เกิดอาการ ฮัดเช่ย! เคยบ้างไหม น้ำมูกไหล ย้อยออกมา น่าฉงน มีทั้งใส มีทั้งข้น แล้วแต่คน ช่างทุกข์ทน น้ำมูกเรา เจ้าช่างเค็ม..... (แฮ่ะ ๆ ๆ) ........................ 7 ม.ค. 2547 (ก่อนนอน กลอนเลยเพี้ยน) ........................ ง่วงมากแล้ว คงต้องนอน กันเสียที เดี๋ยวโดนตี ตอนแก่แก่ แย่หนักหนา หลับไม่หลับ ก็ต้องนอน พักผ่อนกายา ก่อนที่แม่ จะมา เขกกบาล ........................^_^
18 มกราคม 2547 15:44 น. - comment id 204625
รักษาตัวหน่อยคอยหาหมอ เช็คให้พอ อย่าเป็น ซารส์ น่าสงสาร เดี๋ยวจะถุก กักตัว..ไม่สำราญ อาจรำคาญ ต้องเขียนกลอน ผ่อนความเซ็ง
19 มกราคม 2547 17:25 น. - comment id 204968
รักษาสุขภาพหน่อยแล้วกัน ถ้าไม่สบายครับท่านต้องไปหาหมอ อย่ามัวให้อาการมันพะเนาพะหนอ เดี๋ยวถึงหมอเราจะไม่ไหวนะคนดี *-*คนโรคเดี๋ยวกันเลยมั้งค่ะ เพราะผู้หญิงไร้เงาก็ไม่ชอบไปหาหมอเหมือนกัน ซึ่งสาเหตุก็เหมือนคุณอีกนั่นหละค่ะ คือกลัวเข็มฉีดยา อิอิ*-*