คานทอง ดั่งคำครู......ว่าไว้.........ให้ธำรง เกิดเป็นหงส์......ว่าเป็นหงส์....พงศ์สยาม อย่าท้อถอย..ลอยถาด..ให้ชาติทราม คว่ำวงศ์งาม....เผ่าพันธุ์...ถึงบรรลัย..... รักษาเกียรติ...รักษาวงศ์....พงค์ตระกูล อย่าให้สูญ....หมิ่นปัญญา......คราไหนไหน ชูชาติเชื้อ..ปราชญ์ตระกูล....พูนเผ่าไทย จรรโลงไว้.....ซึ่งพงศ์พันธุ์....สรรค์ปัญญา จึงเตือนตน...เตือนตา....อย่าเตลิด อย่าหลงเพริด........กับคำคน.......มันไร้ค่า อย่าไปคิด........ควานคัด....ภัสดา สิ้นโลกา..........เทียบไม่ได้........ค่าไม่มี ที่เจาะจง....รัตนวงศ์......ไม่สิ้นสูญ ในโลกนี้......ปราชญ์ประยูร.......ก็ใช่ที่ ให้ประมูล.........ไปติดฝา.......อย่างปรานี ให้ชั้นดี.........ขึ้นพิพิธภัณฑ์......ก็ชั้นครู อย่าปรารมภ์..........ว้าเหว่.....ระเหหัน อย่าเศร้าซึม..........คาดค้น..........ให้อดสู ต่อควานหา......เรือนล้ำค่า.......เทียบพธู ให้กอบกู้.........วาสนา..........ยากหาพบ คานธรรมะ อย่าน้อยอก......น้อยใจ........ในโลกมนุษย์ คู่เหมาะสม.......ยังไม่ผุด.......เกิดประสบ แผ่นดินสิ้น.........ไร้ชาย.........ไม่ควรคบ เจ้ายังพบ........โลกธรรมะ........สละใจ จะสอนสั่ง......อบรม.....ว่างมโง่ จะฉาวโฉ่.....กระฉ่อนเมือง....จะเรื่องใหญ่ จะค้นหา...ภพเทวดา........ก็เกินไป จะป่าวประกาศ ...โลกพรหมไซร้....ก็เกินควร จึงกล่าวความ....ห้ามใจ...ไว้จอมขวัญ ถนอมเนื้อ..........หักกระสัน......อันปั่นป่วน หากฤทธิ์กาม......ห้ามไม่ได้.......ให้รัญจวน ก็ปั่นป่วน..........แต่ในใจ.........ไร้สามี ถึงค้นข้าม.....สามภพ.....ไม่สบรัก ก็หยุดพัก.....ผ่อนใจ........ในวิถี ค้นธรรมะ.........ประผ่องพักตร์.......รักชีวี เป็นนารี......รัตนชาติ........ปราชญ์คู่เมือง สยบกรรม สยบกาย ในสังสาร วัฎฎะผ่าน ธรรมะกลาย ให้ลือเลื่อง เรียนวิชา........ธรรมคู่ใจ.........ให้ประเทือง รู้ภพชาติ .........ปราชญ์ปราดเปรื่อง......เลื่องลือธรรม จารเมื่อ ๑๑-๑๒ มกราคม ๒๕๔๗ งานต้นแบบเมื่อ ตุลาคม ๒๕๔๖ จะเน้นการเฟ้นธรรมตัดภพชาติ ตัดสังสารวัฎฎ โดยจะ ต่อ สองบท จาก บทที่ว่า ดูไม่ทัน......ใจไปรื้อ...สัญญารัก ซึ่งสลัก........ปักแน่น.........อสงไขย จึงร้อนรุ่น.......นอนกระเส่า......เร้าฤทัย ด้วยมิได้.........วอนครู.........ตามดูกลอน นี้จะต่อด้วย อีกสองบทต่อไปนี้และจบความ ครู สอนว่า ตามองเห็น เป็น สัจจะ นาม..... ใจ รุ้ตาม คือเป็น นาม ตามอักษร อักขระ........กวีกาพย์..........ร่ายโคลงวอน คือบทกลอน มายาหลอน ก่อนอ่านตาม ประสมสระ....พยัญชนะ........มาสร้างอำนาจ เล่นบทบาท.....มายาวิปลาส.....ประกาศถาม ลื่นไปตาม..........อักขระ.....อำนาจกาม ตกบทเรียน..........ไม่เพียรพยายาม เดินข้ามครู. ตุลาคม ๒๕๔๗
17 มกราคม 2547 03:31 น. - comment id 203896
โอ้..มาก็อด....++!!!!!++++ เยี่ยมยอดมากพี่ท่าน.... ผู้น้อยขอคาระวะ... มีหนังสือแนะนำ..หนังสือน่าอ่าน.. **โสดสนุก...สุขบนคาสน**** ของสำนักพิมพ์ใยไหม... ***อ่านแล้วคนโสด..จะภูมฺใจ...ฯ ------------->0kdxitTko=,i,8ow,j,uca แปลว่า...จากประธานชมรมคนไม่มีแฟน รหัส - วัน เวลา : 207390 - 17 ม.ค. 47 - 02:47
17 มกราคม 2547 11:56 น. - comment id 203974
อ่านแล้วดูท่าจริงจังจังเลยนะ..คงไม่ใช่ตัวตนที่แท้........ จะเป็น..ไม่มีคู่เสียเลยจะดีกว่า.ก็.คงไม่ใช่กระมัง ูู^_^..............ูู รหัส - วัน เวลา : 207420 - 17 ม.ค. 47 - 09:20
17 มกราคม 2547 11:59 น. - comment id 203977
อะนะ ประธานเมื่อคืนโยกมาไว้อันนี้เพราะระบบ(โทษอีกแล้ว) ทำให้ป่วน เนื่องด้วยตัวอักษรสีมันทำให้ ช้า........มาก เลยเวลาเครื่องเค้ากำหนด ก็เลยไม่มีข้อมูลในหน้าส่วนตัว ทีนี้ ก็ง่วงจัดลืมค้อปี้งานไว้ใน เว็บเราก็อะนะ ต้องทำใหม่หมด (ไม่เหมือนเดิม) ก็ย้ายมาเนี่ย ประธานนะ ยินดีที่รู้จัก อยากบอกรักคนโสดทุกคนด้วยใจ เห็นใจที่จะบอกว่า ถ้าชาตินี้ไม่มีที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า อะไรทำนองนั้น อยากจะบรรลุอยู่แล้วเหมือนกันน่ะ
17 มกราคม 2547 12:10 น. - comment id 203982
อ่านแล้วดูท่าจริงจังจังเลยนะ..คงไม่ใช่ตัวตนที่แท้........ จะเป็น..ไม่มีคู่เสียเลยจะดีกว่า.ก็.คงไม่ใช่กระมัง ูู^_^..............ูู รหัส - วัน เวลา : 207420 - 17 ม.ค. 47 - 09:20 จาก : จาก : ต้นหลิว รหัส - วัน เวลา : 207473 - 17 ม.ค. 47 - 11:56 ต้นหลิว........... ถูกกล่าวหามานานเต็มทีแล้ว....... ว่า......หลายใจ..........เลยพยายามเต็มที..... จะไม่บอกว่า...........จุดจุดจุ ด........อะไรอีก ก็น่าผันมาอยู่ชมรมคนใจโสดได้เหมือนกันนะ....อิอิ... ขอบคุณในน้ำใจ........อะไรน้า......ของต้นหลิวนี่.. ทำไม.มันสัมผัส...แปลกๆเนอะ
17 มกราคม 2547 12:11 น. - comment id 203983
จ้า.. จาก : รหัสสมาชิก : 2353 - ผีขี้เมา รหัส - วัน เวลา : 207422 - 17 ม.ค. 47 - 10:14
17 มกราคม 2547 12:11 น. - comment id 203985
กลอนมีสาระดีครับ ช้อบชอบ จาก : รหัสสมาชิก : 6363 - ต๋องแต๋ง รหัส - วัน เวลา : 207435 - 17 ม.ค. 47 - 10:59
17 มกราคม 2547 12:16 น. - comment id 203988
จ้า.. จาก : รหัสสมาชิก : 2353 - ผีขี้เมา รหัส - วัน เวลา : 207422 - 17 ม.ค. 47 - 10:14 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 207482 - 17 ม.ค. 47 - 12:11 คุณผีขา...ย้ายมาตรงนี้นะคะ ไม่ว่ากัน ขอบคุณที่มาอ่าน...ธรรมะอยู่ในใจสิท่า
17 มกราคม 2547 12:25 น. - comment id 203996
กลอนมีสาระดีครับ ช้อบชอบ จาก : รหัสสมาชิก : 6363 - ต๋องแต๋ง รหัส - วัน เวลา : 207435 - 17 ม.ค. 47 - 10:59 ขอบใจน้องต๋องแต๋ง..แย่งมาเขียน พี่ลอกเลียนคำเธอมาเพ้อที่นี่ สาระนั้นอยู่ในกายหาให้ดี กำหนดใจได้ทันทีที่รูป-นาม ฝากพี่แก้วเก็บเข้าCollection คนเก่งวัยเยาว์หน่อยเพี้ยง!!!!!!!!!!!!!!!
17 มกราคม 2547 12:55 น. - comment id 204008
จะอยู่เป็นฅนธรรมดา ถึงแม้ว่าจะไร้ฅนเคียง จะอยู่ไปกว่าสิ้นศัพท์เสียง และมีเพียงลมหายใจ ผ่านโลกมาแสนสาหัส พายุพัดแผ่นดินไหว หัวใจมีใครใคร แต่ทำไมถึงต้องเดียวดาย
17 มกราคม 2547 12:58 น. - comment id 204009
พันธนาการหัวใจในคำมั่น ที่เธอนั้นบอกกับฉันในวันเก่า จะรักเธอหลงเธอเสมอเรา แต่แล้วเขากลับเปลี่ยนไปให้ช้ำตรม จึงต้องตัดเยื่อใยไม่ใกล้ชิด เพื่อดวงจิตปลดปล่อยความขื่นขม พอกันทีกับรักลวงทรวงระทม ไม่ขอจมกับรักพักหทัย จะขอจากขอจบไม่พบเห็น ความลำเข็ญที่ใจเห็นหวั่นไหว พอเสียทีกับพันธการแค่หัวใจ ขอตัดไปให้จบไม่พบพาล *-*กลอนไพเราะและความหมายดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะคุณแว่นดอย แต่งเก่งจังเลยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 207260 - 16 ม.ค. 47 - 23:13 อิอิ เพราะดีเลยค้อปี้มาไว้ในชมรม ซะหน่อย อิอิ
17 มกราคม 2547 13:00 น. - comment id 204012
จะอยู่เป็นฅนธรรมดา ถึงแม้ว่าจะไร้ฅนเคียง จะอยู่ไปกว่าสิ้นศัพท์เสียง และมีเพียงลมหายใจ ผ่านโลกมาแสนสาหัส พายุพัดแผ่นดินไหว หัวใจมีใครใคร แต่ทำไมถึงต้องเดียวดาย จาก : dinsor รหัส - วัน เวลา : 207507 - 17 ม.ค. 47 - 12:55 ที่แล้วมาอย่าประสมเป็นคมฝัน นึกว่าใจมันดื้อรั้นกบฎข้า หากพลาดพลั้งรั้งไม่อยู่ดูระอา ถอดใจมาฝากไว้ให้มันกลวง
17 มกราคม 2547 17:13 น. - comment id 204160
ด้วยมงกุฎ ฉุดใจ ไว้ไม่อยู่ หามองดู คานทอง ของต้องห้าม อย่าขั้นเลย สูงเกินไป ขอห้ามปราม จะหามลง คานทอง น้องตกลง
17 มกราคม 2547 17:47 น. - comment id 204171
ด้วยมงกุฎ ฉุดใจ ไว้ไม่อยู่ หามองดู คานทอง ของต้องห้าม อย่าขั้นเลย สูงเกินไป ขอห้ามปราม จะหามลง คานทอง น้องตกลง จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 207661 - 17 ม.ค. 47 - 17:13 เจ้าหมายใจเพียงมงกุฎรุดเข้าหา ไม่รอช้าลืมเปิดตาดูหน้าหลัง จึงตกล่วงในวังวนซนเสียจัง คานทองพลั้งหล่นหายนะชัยชนะ
17 มกราคม 2547 19:21 น. - comment id 204222
ตามมาอ่านอีกรอบตอนเย็นๆ นะคะ
17 มกราคม 2547 19:46 น. - comment id 204233
ตามมาอ่านอีกรอบตอนเย็นๆ นะคะ จาก : วาพราว รหัส - วัน เวลา : 207724 - 17 ม.ค. 47 - 19:21 :)
17 มกราคม 2547 19:55 น. - comment id 204241
รักษาเกียรติรักษาวงศ์พงค์ตระกูล อย่าให้สูญเพิ่มพูนศักดิ์ศรีไว้ อย่าให้ใครมาหมิ่นหรือทำลาย อย่าทำร้ายทำลายศักดิ์ศรีตนเอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ความหมายก็ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยคะ แต่งเก่งจัง ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 207573 - 17 ม.ค. 47 - 15:27
17 มกราคม 2547 20:41 น. - comment id 204276
^^
17 มกราคม 2547 21:11 น. - comment id 204307
super!!!!!!!!!!!
17 มกราคม 2547 21:22 น. - comment id 204313
^^ จาก : รหัสสมาชิก : 6183 - ^^LittlE_PenguiN^^ รหัส - วัน เวลา : 207778 - 17 ม.ค. 47 - 20:41 :)
18 มกราคม 2547 23:35 น. - comment id 204788
แต่งเยอะมากเลย แต่งเก่งด้วยอะ
19 มกราคม 2547 14:16 น. - comment id 204869
แต่งเยอะมากเลย แต่งเก่งด้วยอะ จาก : เศษทรายแก้ว รหัส - วัน เวลา : 208296 - 18 ม.ค. 47 - 23:35 พันธนาการ........มงกุฎคานทอง ขออภัยมิได้เห็นว่ามาตอบไว้นะคะ เศษทรายแก้ว................ขอบคุณในคำชื่นชมค่ะ