ก่อนจากมา ฉันถามตัวเองว่า...อยากอยู่ตรงไหน ตรงที่มีแต่เรื่องคนอื่น...แล้วไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ใด หรือปล่อยบางเรื่องให้ว่างไว้...แล้วยืนตรงที่ตอบคำถามใครใคร ...ได้ว่าเป็นเรา... อะไรต่อมิอะไรกลายเป็นแตกต่าง หันกลับไปมองตัวเอง...เรื่องราวระหว่างทาง...ฉันก้าวย่างอยู่กับความเขลา เมื่อได้เดินด้วยตัวเองมาตั้งไกล...แล้วทำไม...ไปใส่ใจอยู่แค่...เงา... ซึ่งสรรค์ให้ก็แค่เรื่องงี่เง่า...จนเหมือนจะตกต่ำเข้า...ทุกครั้งทุกครา หลายเรื่อง...ดีหรือไม่ดี...บางทีก็บอกไม่ได้ แค่ไม่ทำใครเดือดร้อนวุ่นวาย...ก็ไม่ต้องหาเหตุผลมากมายอะไรนักหนา แต่บางเรื่อง...แม้ไม่เข้าใจ...หากรู้ว่าดีถ้าทำไป...ก็ไม่ต้องห่วงใครนินทา แต่การต้องพยายามหาเหตุผลมาบังหน้า...บางที...คนฟังก็จับได้ว่า ...แก้ตัว...
15 มกราคม 2547 14:02 น. - comment id 202974
ชั่วและดีมีบ้างเหมือนอย่างเขา แต่ความเมามีมากไม่อยากเผย เรื่องเดือดร้อนจะไม่ถึงใครเลย คนรักเคยมีบ้างก็ร้างลา แหะๆ..กลอนพาไปจ้า....
15 มกราคม 2547 14:29 น. - comment id 202988
มาให้กำลังใจครับ เพราะครับเพราะ
15 มกราคม 2547 16:26 น. - comment id 203050
อืมๆๆ นั่นสิเนอะ ไปเมากันเหอะ อิอิ
15 มกราคม 2547 18:09 น. - comment id 203115
เมื่อมีสิ่งที่ผิดพลาด ก็อย่าขาดหวาดพะวัง แก้ไขเถอะปัญหา อย่าอ่อนล้าและหมดแรง *-*ความหมายดีนะค่ะ*-*
15 มกราคม 2547 18:40 น. - comment id 203141
มาทักทายด้วยคนค่ะ เป็นการแก้ตัวจริง ๆ ด้วยค่ะ ไม่งั้น จะมีตั้ง 100 เหตุผลเหรอค่ะ *___________*
16 มกราคม 2547 21:21 น. - comment id 203679
555
31 มกราคม 2547 19:28 น. - comment id 210131
เขียนดีจังครับ อันนี้ชอบจัง