๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามยามลมดึก หนาวระทึกพฤกษ์เปลี่ยวแลเหลียวหา ริมแม่น้ำยามนี้มีน้ำตา คนไร้คอนซ่อนหน้า.ไกล.ใครร้างเลือน ๑ บอกหัวใจ..ดั่งใบหลิวปลิวโรยร่อน ไร้คนมาอาวรณ์แต่ก่อนเหมือน มืดหนทางคว้างที่ไปไหวกระเทือน กระแสกรากถากเถื่อนโยนเลื่อนลอย ๑ ไม่รู้ทิศสงบนิ่งกลบฝั่ง หลิวเซซัง..คนยังซวนหวนละห้อย ปลายแม่น้ำหวังพบที่หลบคอย ก่อนปลดปล่อยลอยตามครามทะเล. ๑ กลางกระแสแลเชี่ยวกรากเลี้ยวลด ใบสวยสดล่องคดตามสายน้ำเห ไฉนคนหม่นชีวิตคิดรวนเร ไยกลัวเล่ห์เสน่หามิกล้าลอง ๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามริมน้ำไหว เจ้าพระยา..ลาไกล...คนใจหมอง เคยความหลังยังเจ็บจำน้ำตานอง วันนี้ก้องทำนองรักหวน....หนักคืน ? ๑ เพลงใบไม้ไหวตามความห่วงหา จรดขอบฟ้าทะเลไกลไม่เป็นอื่น มืดเดือนดาวหนาวลมล่มวันคืน กรรโชก..สะอื้นคลื่นซ้อนซอนหาใจ. ๑ ต้นหลิวพริ้วลมห่มน้ำ รื่นลำนำไหวใบไผ่ บึงรามงามร่มลมไล้ วูบไผ่ใบหลิวปลิวราย ......
14 มกราคม 2547 07:45 น. - comment id 202475
:)
14 มกราคม 2547 17:01 น. - comment id 202616
สวัสดีครับคุณทิกิ...ยินดีที่แวะเยี่ยม...
14 มกราคม 2547 18:04 น. - comment id 202663
กลอนไพเราะดีค่ะ แต่งเก่งจัง อยากจะแจมกลอนกับคุณนะค่ะ แต่ความสามารถไม่ถึงขออ่านอย่างเดียวแล้วกันค่ะ
14 มกราคม 2547 20:07 น. - comment id 202720
สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา. ยินดีที่แวะมาและมีคำชม.. มือใหม่หัดเขียนน่ะ... ร่วมกันทำให้ภาษามีภาษีก็ดีนะครับ ยินดีมากหากร่วมรังสรรค์และบันเทิงกันมาก ๆ .......
15 มกราคม 2547 01:21 น. - comment id 202829
..สวัสดีค่ะ... ..เพลงไผ่ผิวปลิวไหวที่ไหนหนอ คนที่รอ..อยู่ไหน..ไยเป็นอื่น อยากส่งใจมาปลอบขวัญ..ทุกวันคืน เกรงสดชื่น..สิ้นหาย..มลายไป...........อิอิ .....^-^.......
15 มกราคม 2547 23:37 น. - comment id 203273
สวัสดีครับคุณ..เราเองแระ. ^_^..............แซวได้.