พายุไหว....ใจมิหวาม


         ......พายุไหว   ใจมิหวาม..... 
......ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง 
ทุกยามคลั่ง...กลับวังเวงกับเพลงเหงา 
ไกลเกินฝันวันที่เรามี....เรา 
หัวใจเจ้ากรรมสะอื้น.....ไยฝืนคิด. 
......สวยสายหมอกหอมดอกไม้ใกล้มือคว้า 
ปรารถนารื่นละไมได้มีสิทธิ์ 
หนาวสายลม...ขมดอกไม้...ไร้ชีวิต 
เจ็บ...เพราะจิดผิด...คิดหวังลำพัง....ไกล 
......ฟ้าแกล้งช้ำซ้ำคนหม่นตลอด 
ทะเลทอดยาวยอดคลื่นครืนครวญไห้ 
พายุพ้นคนมิผ่านหวานละไม 
เพียงลอบใกล้ใจเก็บจำ...เจ็บยอม. 
                  .................

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

toneliu 14 ม.ค. 2547 04:17 น. - ID 44571

626

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/44571 ที่มา: - , toneliu

comments powered by Disqus

tiki

14 มกราคม 2547 08:46 น. - comment id 202480

ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง 

มัวรอคังค..............ตอ่ไมได้แต่อ่านได้ความค่ะ

ผู้หญิงไร้เงา

14 มกราคม 2547 18:02 น. - comment id 202658
```
แต่งเก่งจังเลยค่ะ ชื่นชมนะค่ะ
```

ซอมพลอ

15 มกราคม 2547 01:43 น. - comment id 202835

...หวัดดีหลายรอบแระ...


..ใครหนอทำให้คนหม่นตลอด
แม่วัง..ทอด..ถึงดินถิ่นอิสาน
แวะ กทม....ดูดาวตั้งยาวนาน
ครวญสะท้าน..ฝากให้..ถึงใครกันนนน.....อิอิ

...ล้อเล่นน๊าาาา.....^-^....

+ comment แสดงความคิดเห็น