......พายุไหว ใจมิหวาม..... ......ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง ทุกยามคลั่ง...กลับวังเวงกับเพลงเหงา ไกลเกินฝันวันที่เรามี....เรา หัวใจเจ้ากรรมสะอื้น.....ไยฝืนคิด. ......สวยสายหมอกหอมดอกไม้ใกล้มือคว้า ปรารถนารื่นละไมได้มีสิทธิ์ หนาวสายลม...ขมดอกไม้...ไร้ชีวิต เจ็บ...เพราะจิดผิด...คิดหวังลำพัง....ไกล ......ฟ้าแกล้งช้ำซ้ำคนหม่นตลอด ทะเลทอดยาวยอดคลื่นครืนครวญไห้ พายุพ้นคนมิผ่านหวานละไม เพียงลอบใกล้ใจเก็บจำ...เจ็บยอม. .................
14 มกราคม 2547 08:46 น. - comment id 202480
ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง มัวรอคังค..............ตอ่ไมได้แต่อ่านได้ความค่ะ
14 มกราคม 2547 18:02 น. - comment id 202658
แต่งเก่งจังเลยค่ะ ชื่นชมนะค่ะ
15 มกราคม 2547 01:43 น. - comment id 202835
...หวัดดีหลายรอบแระ... ..ใครหนอทำให้คนหม่นตลอด แม่วัง..ทอด..ถึงดินถิ่นอิสาน แวะ กทม....ดูดาวตั้งยาวนาน ครวญสะท้าน..ฝากให้..ถึงใครกันนนน.....อิอิ ...ล้อเล่นน๊าาาา.....^-^....