๑ ทิ้งแผ่นดินกินน้ำตาดิ้นมาสู้ ไม่เคยรู้..อยู่-ตาย...ง่าย-ยากเห็น เต็มหัวใจให้ลูก.ถึงฝั่งพึงเป็น ทุกข์ท่วมหน้าน้ำตากระเด็น.ฝ่าท้า ๑ ฝากหัวใจไกลบ้านสานความฝัน สิ่งผูกพันวันนี้มี...เบื้องหน้า สุขผอง..คนจนยากจากบ้านมา คุณบิดรมารดา...โพ้นทะเล ๑ รักหวังศรัทธาพลังเก่งกล้า วาสนาชะตาพันผูกหันเห สุจริต..อิสระ..ท้าทุ่มเท คนไร้เล่ห์เพทุบาย..ไม่ได้ดี ๑ ก้มหน้าทำย้ำสู้รู้พันธะ เหนื่อยเพียงไรไร้สิทธิ์จะคิดผละหนี ปลูกดอกไม้หวังให้งามทุกยามมี ทุกข์ทวีมิเคยพ้อขอลูกพึง...
๑ ไม่มีพ่อล้อหยอกบอกความรัก ไม่มีพ่อพ้อตระหนักศักดิ์คนหนึ่ง ไม่มีพ่อพอในใจได้คำนึง ไม่มี..ถึงวันตาย...ลูกร้ายเลว ๑ รำลึกท่านวันที่ไม่มีท่าน จิตวิญญาณสานสร้างลูกห่างเหว ไร้ตำหนิชีพพิสุทธิ์รุดดั่งเปลว คนเหลวแหลก..เลวสำนึก..กรรมตน ๑๑๑๑๑
13 มกราคม 2547 21:16 น. - comment id 202237
แต่งได่เพราะมาก ๆ นะครับ ขอชม ชอบท่อนเนี่ย ....ก้มหน้าทำย้ำสู้รู้พันธะ เหนื่อยเพียงไรไร้สิทธิ์จะคิดผละหนี ปลูกดอกไม้หวังให้งามทุกยามมี ทุกข์ทวีมิเคยพ้อขอลูกพึง...
13 มกราคม 2547 23:38 น. - comment id 202290
สวัสดีครับคุรแม่จิตร... ขอบคุณที่แวะและคำชม..
14 มกราคม 2547 07:32 น. - comment id 202469
บทนี้ทำให้นึกถึงพ่อผู้หยิ่งทะนงองอาจของเราเป้นที่ยิ่งค่ะ
14 มกราคม 2547 16:49 น. - comment id 202602
อ่านแล้วชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ทั้งความไพเราะและเนื้อหาเข้ากันได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ
14 มกราคม 2547 21:53 น. - comment id 202769
สวัสดีครับคุณทิกิ...คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจและชื่นชม ที่มาของกลอน....เขียนถึงเตี่ยที่ลูกไม่เคยหลั่งรินน้ำตาให้ คุณทิกิว่าตรงใจ....จริงครับ
14 มกราคม 2547 21:54 น. - comment id 202772
สวัสดีครับคุณทิกิ...คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจและชื่นชม ที่มาของกลอน....เขียนถึงเตี่ยที่ลูกไม่เคยหลั่งรินน้ำตาให้ คุณทิกิว่าตรงใจ....จริงครับ