Think not of the good deeds youve done for others, but only of what others have done for you. อย่าจดจำบุญคุณของเราที่ทำกับผู้อื่น แต่จงจำบุญคุณที่คนอื่นทำให้กับเรา - ปรัชญาการทำงานของ ดร.เทียม โชควัฒนา - ๏ มนุษย์เราเท่านี้ที่มีอยู่ เกิดมาสู้แล้วตายดับหายสูญ คงความดีที่เหลือเคยเกื้อกูล เรืองจำรูญเอาไว้ให้จดจำ บางชีวิตจิตมืดใจจืดเหลือ ไม่เคยเผื่อแผ่ใครให้น่าขำ ได้แต่รอขอเขาเพียรเฝ้าทำ หน้าจะง้ำเมื่อไม่ได้ดังปอง แล้วยังเลือนเชือนไปในคุณท่าน คอยประจานผลร้ายด้วยใจหมอง ลืมบุญคุณหนุนไว้ไม่เคยมอง แถมกล่าวร้องบอกไปว่าใจดำ เหมือนอดอยากปากแห้งยังแล้งจิต ข้าวเพียงนิดได้ลิ้มจนอิ่มหนำ เขาเจือจุนอุ่นให้กลับไม่จำ ผลตามซ้ำกลับมาก อดอยากตาย เป็นผู้ให้ไม่อาจจะวาดหวัง ผลในครั้งนั้นหากจะมากหลาย เพื่อมนุษย์...จุดนี้ที่สบาย ใช่จะหมายหวังคุณนั้นหนุนคืน จึงควรจำคำนี้...หนี้บุญคุณ แม้นต้นทุนคือให้ไม่ขัดขืน ควรจำเขาเอาไว้ให้ยั่งยืน ผู้ที่ยื่นน้ำใจให้เรามา ๚
12 มกราคม 2547 08:59 น. - comment id 201460
:)
12 มกราคม 2547 17:25 น. - comment id 201621
หายไปนาน คิดถึงกลอนดีๆครับ
12 มกราคม 2547 18:27 น. - comment id 201666
การให้แบบนี้ดีมากมาย ชอบเลยมากมายในกลอนสาน ให้โดยไม่หวังสิ่งใดมาเจือจาน แถมแต่งกลอนมาให้อ่านได้ทุกวัน *-*ผู้หญิงไร้เงาแต่งกลอนมั่ว ๆ อีกแล้ว แต่ที่ไม่มั่วคืออยากจะบอกว่าชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*