ดั่งเทน้ำรดลงไปบนผืนทราย ไม่มีความหมาย ไม่มีค่าอะไรทั้งนั้น หัวใจเธอปิดผนึก ในส่วนลึกๆไม่มีใครมองเห็นมัน กับคำตอบที่เธอให้ฉัน ไม่เข้าใจเธอทำอย่างนั้นเพื่ออะไร จมอยู่กับความเศร้า เหงาเดียวดาย ไม่ยอมรับน้ำใจจากคนรอบกาย มันดีใช่ไหม ทุกวันที่ผ่าน แกล้งมีรอยยิ้มปกปิดความจริงข้างใน หรือเหตุผลเพียงเพราะความเสียใจ กับอดีตที่ผ่านมา คำตอบที่ฉันรู้จากความรู้สึก ข้างในส่วนลึกลึก กลัวความจริงครั้งนั้นจะย้อนกลับมาหา จิตใจจึงเยือกเย็นดั่งน้ำแข็ง ไม่รู้สึกรู้แสงเพียงเพราะว่า เธอปิดกลั้นตัวเองเสมอมา .................คิดไปเองทั้งนั้นว่า โลกนี้ไม่มีใครรักเธอจริง... บางทีการเปิดใจยอมรับมนก็ดีกว่าการปิดกั้นนะขอรับ หุหุ มีสาระวุ้ยวันนี้ ........ ช่วงนี้ขอแต่ง... แต่กลอนเปล่านะคร๊าบบ อิอิ 555 สุดหล่อไปแหละ แวบบบบบ
9 มกราคม 2547 02:37 น. - comment id 199972
ทำเป็นคนแสนรู้ไปเหอะพ่อตัวดี ความเป็นจริงที่มีนั้นมันไม่ใช่ เธอเข้าใจว่าฉันปิดกั้นตัวเองได้อย่างไร ก็เมื่อในทุกวัน...ฉันยังมีใครต่อใครเดินผ่านเข้ามา อดีตครั้งก่อนที่ทำให้เจ็บปวด จับเก็บใส่ขวด..ลอยเท้งเต้ง..ตามธารา ตอนนี้..ฉันมีความสุขมากกว่าที่ผ่านมา เพราะมีเธอห่วงหา..เอาใจฉัน..ตลอดเลย อุแหวะ...ไหงเจ้าซ่า..มันดันชมได้ฟะเนี่ยยย น่าอนาถจายตัวเองเจงเจ้งงงง @^_^@ ล้อเล่นเจ้าค่ะ อย่าถือสาตัวยุ่งเลยน๊า
9 มกราคม 2547 02:42 น. - comment id 199973
อิอิ ... ต่อกลอนได้เก่งเจงนะ ฮี่ๆๆ
9 มกราคม 2547 06:14 น. - comment id 199982
เจ้าคงมี ความหลัง ครั้งอดีต จึงได้ปิด ดวงใจ ใส่ดาลลั่น คิดว่าชาย ใฝ่หา มาเหมือนกัน ยากบอกผ่าน ชายคนดี มีมากมาย
9 มกราคม 2547 10:01 น. - comment id 199996
ปิดเปลือกตาทว่าหัวใจเปิด ยังบรรเจิดดื่มด่ำกับคำหวาน ยังนึกถึงรอยอดีตอันซีดจาง ยังอ้างว้างท่ามกลาง...ความมืดดำ ปิดตาแล้วไม่รู้ไม่เห็น เห็นแต่ความมือ แต่หัวใจยังไม่ปิด ก็อาจจะไม่มีประโยชน์อะไรนะครับ แซวเล่นนะครับ
9 มกราคม 2547 12:07 น. - comment id 200033
เธอจะถามฉันใช่ไหม ว่าเหตุใดหัวใจใยต้องปิดผนึก งั้นฉันขอตอบตามคำถามที่เธอนึก ให้เธอไปอ่านใน หัวใจใยต้องปิดผนึกแล้วกัน *-*ติดตามอ่านให้ได้นะค่ะ เดี๋ยวจะออนไลน์แล้วจ๊ะ อิ อิ กลอนบทนี้รู้ว่าเหมือนชีวิตตัวเอง เลยตอบให้แบบเต็ม ๆ เลยจ๊ะ อิ อิ (กลอนแต่งได้ดีมากเลยนะค่ะ โดนความรู้สึกจัง ๆ เลยค่ะ*-*
9 มกราคม 2547 13:12 น. - comment id 200055
ที่ปิดตังเองนั้นเป็นเพราะว่า.. ไม่อยากให้ใครมาเป็นทุกข์ร้อนกับฉัน แค่ขอหายใจต่อไปเพียงวันๆ ไม่อยากเป็นคนที่เพ้อฝันอีกแล้วใจ...
9 มกราคม 2547 15:46 น. - comment id 200143
กลอนเพราะเหมือนเคยเลยนะ ^-^
9 มกราคม 2547 18:27 น. - comment id 200223
?
9 มกราคม 2547 19:25 น. - comment id 200263
รักมีขาวและดำ คงจะไม่คล้ำแลหมองหม่น คงจะไม่สวยงามตามใจทุกคน คงจะไม่ดิ้นรนเพื่อรักที่ทุกข์ทนไร้ราคา -- บางทีนะพี่ รักมันอาจะหน้ากลัวก็เป็นได้ --