ผิดใจกับเพื่อนไหม่ไม่นาน ก็รู้สึกเงียบงัน เมื่อไม่มีใครใกล้ อ้าว...แล้วเพื่อนที่เคยเล่นกันหายไปที่ใด ทำไม่-ทำไม ไม่มาพูดกันเหมือนเดิม รู้สึกตัวอีกทีก็สายไป บัดนี้ไม่มีใคร มาคอยส่งเสริม รอยยิ้ม และความสุข ไม่มีใครมาแต่งเติม อยากเป็นอย่างเดิมที่เคย ที่ผ่านมา ไหนล่ะเพื่อนใหม่ของฉัน ทำไมไม่มาหากัน ฉันเริ่มห่วงหา ไหนล่ะคนที่จะมาเล่นเกมส์กับฉัน...ทุกวันเวลา ยังคอยมองหาว่าอพื่อนไปไหนกับใคร และฉันก็เริ่มคิดถึงเพื่อนที่ห่างเหิน คิดถึงเส้นทางที่เดินไปไหนต่อไหน คิดถึงท่าทีขบขัน...ที่เคยเล่นกันมากมาย คิดถึงรอยสัมผัสที่อุ่นไอ...ยามใกล้กัน คิดโรงหนัง คิดถึงทุกอย่างที่เคยนั่งฝัน คิดถึงยามเพื่อนมาหากัน คิดถึงแหนมมัน-มัน ที่เคยแบ่งกันกิน มีบางครั้งฉันเต็มใจ แบ่งปันให้สำหรับทรัพย์สิน ตัวเราเองก็พอใช้ พอกิน จึงมอบให้อย่างใจยินดี ปรีดา แต่ฉันไม่รู้นี่ ว่าไม่พอ เพื่อนฉันก็เริ่มขอ เริ่มเข้าหา แล้วเมื่อไรจะใช้...ฉันถามคำถามนี้ในใจตลอดมา แต่ก็ไม่เคยกล่าวหา ให้ใคร ต่อใครฟัง ผ่านไปแล้วกับช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต เป็นเรื่องที่น่าคิดเกี่ยวกับความคาดหวัง เพื่อนแท้ แพ้ใกล้ชิดเสียจริง ดูสิ คนข้าง -ข้าง กลับไม่ใช่ฉันเลยทุกอย่าง...น่าเสียใจจริง-จริง รู้ว่าเพื่อนใหม่ของฉัน ตอนนี้สนุกสนาน...กับเพื่อนอีกคนอย่างยิ่ง กับเพื่อนคนอื่น...ที่กำลังยืนพิง รู้ว่าเพื่อนใหม่กำลังลืมบางสิ่ง...ที่ไม่อาจสำคัญ ฉันเองก็รู้สึกผิด จึงคิดเข้าไปหาในแบบของฉัน เคล้าคลอจนเพื่อนรำคาญกัน จึงรู้ว่าฉัน...คงไม่ใช่เพื่อนสำคัญ...อีกต่อไป
พู่กันของหูกวาง 4 ม.ค. 2547 16:38 น. - ID 43945 
560
5
0
4 มกราคม 2547 20:15 น. - comment id 197755
ไว้เค้าหายเครียด เค้าก็คงกลับมาทักเรา ตอนนี้เล่นเน็ทร้าน แม่-พ่อเค้าอาจบ่นก้ได้ค่ะ
4 มกราคม 2547 21:10 น. - comment id 197792
เพื่อนกินหาง่ายครับ เพื่อนตายไปงานศพ ถ้าคุณคิดว่าเขาเป็นเพื่อนตายก็ง้องอนก็แล้วกันนะครับ
4 มกราคม 2547 21:50 น. - comment id 197831
100 เหตุผลจะเป็นเพื่อนให้เอง ได้มั้ย 100 เหตุผล จิงใจนะ ทักทายจ้าาาาาาาาาา
4 มกราคม 2547 22:54 น. - comment id 197903
..สวัสดีรอบสอง... ...อ่านจบแระ... ก้อแปะไว้เหมือนเดิม มีเราเป็นเพื่อนใหม่มาเพิ่ม คงไม่ได้เสริม....ปัญญา.......เนอะ....... ....มาเยี่ยมค่ะ.......^-^.....
4 มกราคม 2547 23:21 น. - comment id 197938
เมื่อมาอ่านในรอบสอง ก็ต้องติดตามตามทำนองในรอบหน้า ที่ทำให้ฉันเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวที่ผ่านมา ระหว่างเพื่อนกับตัวคุณหนาคนดี *-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ แล้วจะติดตามตอนต่อไปนะค่ะ*-*
4 มกราคม 2547 23:44 น. - comment id 197959
ถึงคุณtiki... ตอนนี้เหมือนเดิมแล้วครับ...แค่ตอนนั้น ไม่เข้าใจอะไรบางอย่างน่ะครับ...ขอบคุณมากนะครับที่เป็นห่วง(เอ๊ รึเปล่า พู่กันเด๋ออีกละ)...แต่ไงก็ยินดีมากนะครับที่มาเยี่ยมกันนะ ถึงคุณแม่จิตร เพื่อนคนนี้มักจะเก็บอารมณ์ไปสักหน่อย แต่ก็เข้าใจกันแล้วครับ...ขอบคุณมากนะครับ ถึงคุณ100เหตุผล ขอบคุณในความจริงใจ...และตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม และไมตรี *-* นะครับ... ถึงคุณซอมพลอ แค่เธอมาก็สุขล้น เป็นหนึ่งคนที่คิดถึง คุณค่ายังตราตรึง ซาบซึ้งที่มีเธอ...นะคับ ขอบคุณมากครับ ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา ได้เลยครับ...เดี๋ยวจัดให้นะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
