เมื่อหนุนหมอนอ่อนเปลี้ยแล้วเพลียหลับ อาจกระสับกระส่ายตะกาย ฝัน เห็นเป็นเรื่องเปลืองเปล่าเล่าเป็นวัน ใครหนอสรรค์เสกสร้างกลางนิทรา ถ้าความฝันนั้นเกิดกำเนิดมี ยามตื่นที่มีเราเฝ้าคิดหา เขาเรียกกัน ฝันกลางวัน เราสรรค์มา แต่ทว่าหาจริงสิ่งแต่งเอา หากคิดไกลไปมากยากหวนคืน ทั้งที่ตื่นยืนเดินกลับเพลินเล่า เรียก ฝันเพื่อง เปลืองสมองโปรดตรองเอา อย่าได้เขลาเล่าไปให้ใครฟัง แล้วถ้าฝันนั้นเลิศเกิดหลังนอน ใส่สุขซ้อนซ่อนอยู่ดูสมหวัง คือ ฝันเปียก เรียกหาล้าพลัง เพราะมั่วหลั่งพรั่งพรูอยู่นั่นเอง