ฟองสบู่ หยดน้ำ และร่างน้อง

นกตะวัน


หล่อนหยิบสบู่ถูไถลูบไล้ร่าง			
อล่างฉ่างผิวบางขาวสกาวใส
ยามเรียวนิ้วสยิวนวดแสนปวดใจ		
อยากฝันใฝ่ใคร่เป็นเช่นนิ้วเธอ
ครั้นน้ำราดสาดหยดรดร่างนุ่ม		
ผิวเนื้อชุ่มอุ้มละอองจนจ้องเผลอ
ฟองสบู่เคยอยู่ไล้ผิวใสเธอ			
คงเศร้าเซ่อเจอน้ำชอกช้ำลา
ร่างเนียนนวลยวนยีที่แลเห็น		
ช่างงามเด่นเน้นโค้งเว้าเข้ากับหน้า
อิ่มอกอวบน่ารวบรัดถนัดตา			
ชวนไขว่คว้าพาพลอดเคียงกอดเกย
โอ้นวลนางช่างกระไรเจ้าใจดำ		
แกล้งลวงซ้ำช้ำจริงกลับนิ่งเฉย
ล่อให้งงหลงมองจ้องลืมเงย			
ใยไม่เอ่ยเผยคำขอร่ำลา				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    24 ธันวาคม 2546 09:11 น. - comment id 193951

    จับได้แล้วโจรโรคจิต...
             แค่เดินผ่านเท่านั้นคิดไปได้
    พ่อไก่แจ้คิดไกลไปไหนนั้น
    เห็นผู้หญิงเดินผ่านแหมไหวหวั่น
    คิดได้ไงฉันอาบน้ำต่อหน้าเธอ
    
           อิอิ  แวะมาทักทายค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 ธันวาคม 2546 11:38 น. - comment id 194003

    ดูสาวสาวแทนนกแล้วหรือไร
    ถึงเปลี่ยนใหม่กลอนแต่งแข่งสีสรร
    แต่ก็น่ารักเหมือนแต่งนกทุกทุกวัน
    เพราะคุณนั้นแต่งได้เก่งเสมอ
    
    *-*กลอนน่ารักจังเลยค่ะ  อ่านแล้วอมยิ้มเลย*-*
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน