หลบสายตาคนเกลียดคอยเหยียดเย้ย ที่ไม่เคยจะมีไมตรีให้ พ้นเส้นทางคนที่ไม่มีใจ หนีให้ไกลสุดกู่อย่างผู้แพ้ ช่องสัมพันธ์นั้นอ้างว้างยิ่งนัก มิอาจจักเคียงใกล้สมใจแน่ นับจากนี้มีแต่ห่างร้างดวงแด ไร้เหลียวแลต่อกันยามขวัญวาย ให้โชคดีมีหวังดังหมายมั่น ส่วนตัวฉันอย่าห่วงยามล่วงหาย จะผิดหวังอีกครั้งชั่งประไร อย่าใส่ใจเสียเวลามารู้เลย เอาอะไรกับชีวิตอันนิดน้อย ที่ต่ำต้อยน้อยค่ากว่าเฉลย เดินบนทางคนพ่ายไปอย่างเคย ความลงเอยคือช้ำยามรักลวง
23 ธันวาคม 2546 12:07 น. - comment id 193733
.....อย่าเสร้าเสียใจไปเลยครับ..คุณผี ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกนี้ สักวันคุณอาจ จะเจอผู้หญิงที่ดีกว่าคนนี้ก็ได้... .....ขอโทษสำหรับเรื่องราวที่ผ่านไป...คุณคือลูก ผู้ชาย...ขอโทษจริง ๆ .
23 ธันวาคม 2546 12:16 น. - comment id 193734
แหมมมม น่าเห็นใจ หัวอก ลูกผู้ชายด้วยกันเชียวครับ ช้ำแสนชำระกำดวงจิต มาเป็นกำลังใจให้ครับผม
23 ธันวาคม 2546 12:28 น. - comment id 193741
เมื่อมีรักแล้วช้ำระกำจิต เหมือนชีวิตหมดค่าไร้ความหมาย มอบความรักให้เธอไปมากมาย ไม่เคยได้รักตอบสักนิดเดียว ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ขอให้มีใจที่เข้มแข็งก็จะผ่านวันโหดร้ายได้อย่างแน่นอนค่ะ เอาใจช่วยละกันนะ
23 ธันวาคม 2546 13:27 น. - comment id 193764
โรคประจำ ช้ำรัก นักแต่งกลอน อย่าอาทร มีไม่นาน อาการหาย ด้วยมีหญิง จริงชอบ ปลอบใจกาย อย่าเศร้าใจ เดี๋ยวไมนาน อาการดี หายหน้าไปหลายวันนะครับพี่ มีอะไรติดไม้ติดมือมาฝากหรือเปล่า
23 ธันวาคม 2546 15:27 น. - comment id 193786
เห็นคุณผีขี้เมาเอาแต่ช้ำ มีประจำกับน้ำเมาเฝ้าเฉลย จึงเห็นใจด้วยเคยคุ้นเคยคุ้นเคย กับอกหกที่คุณเฉลยเอ่ยมา ฉะนั้นจะขอเยี่ยวยารักษาให้ กับแผลใจให้หายได้ไหมหนา รับประกันจะดีแลแค่พียา ให้หายเหมือนหนาคนดี *-*กลอนไพเราะอีกแล้วซิค่ะ เก่งจัง ชื่นชมเสมอค่ะ*-*
23 ธันวาคม 2546 15:56 น. - comment id 193800
คุณ samee...ขอบคุณครับที่เข้าใจ..ดีใจมากครับ ยินดีเป็นเพื่อนด้วยคนว่างๆ จะมากินเหล้านะ..อิอิอิ คุณพิกุลทอง...ขอบคุณครับ คุณกระหนุงกระหนิง...ขอบคุณครับ น้องชาย....เหลือแต่น้ำใจมาฝากนะ....อิอิ....เดินสาย 7 วัน เมา 10 วันเลย คุณผู้หญิงไร้เงา......แหะ ๆ
23 ธันวาคม 2546 16:58 น. - comment id 193822
กลายเป็นโดนัลดักซ์ เสียแล้ว .. ต้องระวัง ช่วงตรุษจีนนะ เพ่นพ่านไป อาจจะถูกพะโล้ ได้นา..น้าสิบ
23 ธันวาคม 2546 19:36 น. - comment id 193853
....จะสุดช้ำ เหน็ดเหนื่อย เมื่อยชีวิต แต่ดวงจิต ยังหวน นึกถึงเขา คนอะไร ชั่งแสนโง่ จริงนะเรา สุดจะเขลา ไปคิด ให้เจ็บทรวง.... *****บางครั้งอยากลืมแต่กลับจำ...แย่จริง ๆ ตัวเรา****
23 ธันวาคม 2546 22:55 น. - comment id 193904
อย่ามัวช้ำระกำจิตให้คิดถึง อดีตซึ่งร้าวรานนานหนักหนา เปิดใจรับกับสิ่งใหม่ให้เข้ามา เพื่ออุราสดชื่นทุกคืนวัน.....ฯ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ...
24 ธันวาคม 2546 00:11 น. - comment id 193919
เพราะว่ารักจึงคิดถึง จึงรักและห่วงหา จึงรักและคอยเมตา จึงเว่หว้าและอาธร แต่งได้เพราะๆนะครับ นาน ๆ จะได้ของคุณผีขี้เมาซะที
24 ธันวาคม 2546 10:53 น. - comment id 193971
...เพราะจังเลยค่ะ...ทักทายค่ะ..
24 ธันวาคม 2546 13:04 น. - comment id 194025
ขอให้หัวใจแข็งแรงเร็วๆนะคะ
24 ธันวาคม 2546 19:08 น. - comment id 194090
หลานสาว.....เป็ดแก่ๆ หนังเหนียวไม่กลัว.. คุณศิลป์สรา..คุณราชิกา..คุณแม่จิตร..คุณทะเลหวั่น คุณละอองน้ำ......ขอบคุณมากขอรับ
27 ธันวาคม 2546 16:08 น. - comment id 195120
ก็แค่ช้ำไม่ถึงกับเป็นแผล ขอให้รอยช้ำจางหายไปจากใจเร็ว ๆ นะค่ะ