๏ ครานั้นกัญชาธิดาเจ้า จำเล่าพี่ยาพร้อมม้าเหลือง หลบซุกบุกป่าลาจากเมือง มุ่งเบื้องทิศารัฐยาดอง ด้วยสาส์นท่านป้าโซดาจืด จดกล่าวยาวยืดว่ามืดหมอง หมดท่ามายั้งมังกรทอง ที่จ้องกบฏไม่ลดรา รับสาส์นหลานป้ารีบมาเถิด ถิ่นเกิดหลานรักร้อนหนักหนา หนึ่งนั้นขวัญใจในหลานยา แย่กว่าใครใครอีกหลายคน ครั้งนี้หนีหลบไม่พบหน้า หนึ่งว่าตายลับอย่างสับสน แสนแค้นแน่นใจดั่งไฟรน ร้อนจนใจขาดด้วยหวาดกลัว กลุ่มร้ายหมายจิตคิดกบฏ บุกปลดปล้นฉุดบ้างกุดหัว หากรั้นมันฆ่ากว่าตั้งตัว ตายทั่วรอบวังบัลลังก์ลุง ล่วงวันพลันคืนป้าขื่นขม เข็ญข่มใครหนาจะมาหุง หาข้าวคาวปลามาพยุง ยามยุ่งจึงมาอาศัยกัน ๚ะ
21 ธันวาคม 2546 12:31 น. - comment id 193253
ยังไงก็ไม่มีพที่พึ่งก็ต้องพึ่งทางญาติหน่ะ ถูก.......ต้องนะครับ ***มาทักทายนะครับ***
21 ธันวาคม 2546 23:09 น. - comment id 193435
ชื่นชมและชื่นชอบค่ะ แต่แบบนี้ตอบไม่ถูกอ่านอย่างเดียวแล้วกันนะค่ะ
22 ธันวาคม 2546 06:26 น. - comment id 193474
ตัวหนังสือพิมพ์ยาวเขียนต่อกันเป็นพรืด อ่านแล้วค่อนข้างลายตา ตาลายครับ ถ้ามีการแบ่งวรรคระหว่างบท หรือใส่สีสรรเข้าบ้าง จะช่วยให้อ่านง่าย เนื้อเรื่องน่าติดตามดี และตัวละครก็สรรหาชื่อเรียกได้สนุกนสนานครับ