ขยันหมั่นเพียรค่อนชีวิต คิดถูกผิดซึบซาบตำราสอน วิชาความรู้ยังร้อนร้อน ไฉนจรออกจากเพิงล้มลง เคยสูงเด่นใครใครต่างก้มรับ เคยประดับแนวหน้าราวเหิรหงส์ เคยคิดว่าชีวิตข้ายืนยง เส้นทางตรงอาจคดเคี้ยวหักมุมมอง วิถีใครวิถีมันข้าไม่เกี่ยว แต่ข้าเหลียวแลเห็นชนบางผอง หากำไรทุกด้านเพื่อครอบครอง จักอาจอองยืนหยัดสู้อีกครา เพราะครั้งหนึ่งถูกขับออกจากที่ ดั้นด้นรี่เร่งเท้าใฝ่งานหา ในที่สุดจึงพบสบอุรา แม้กายาจะร้อนหากใจเย็น มีงานหนึ่งไม่ต้องก้มหัวให้ใครเขา อิสระเป็นเงาจักแลเห็น แม้น้ำหยดกระเซาะกระเซ็น อีกจันทร์เพ็ญเป็นแรงขับให้พบทาง - -
16 ธันวาคม 2546 21:20 น. - comment id 191886
อืม
16 ธันวาคม 2546 21:34 น. - comment id 191892
มาเมนท์ เป็นเกียรติ อิอิ
16 ธันวาคม 2546 23:04 น. - comment id 191926
เส้นทางยังอีกยาวไกล ต้องฝ่าฟันไปให้ถึงซึ่งที่หวัง เส้นทางข้างหน้าแม้มีอุปสรรคผ่านมาต้องพะวัง เราก็ยังต้องฝ่าฟันให้ถึงจุดหวังอยู่ดี *-*กลอนแนวนี้พี่ไม่ค่อยถนัด ถ้าแต่งผิดพลาดไปอภัยให้ด้วยแล้วค่ะ*-*
17 ธันวาคม 2546 00:33 น. - comment id 191957
อ่านแล้วรู้สึกดีดีค่ะ