สรรพสิ่งก่อเกิดที่บนโลก กำเนิดโชคชะตาคร่าชีวิต สัจธรรมรัตนตรัยไม่เคยผิด ให้ฅนคิดทำดีละเว้นกรรม แต่ไฉนมนุษย์เราหาเรียนรู้ สิ่งเลิศหรูชูเชิดทุกเช้าค่ำ มัวแต่แย่งชิงดีเด่นกันระส่ำ ค่าของชีพจึงลดต่ำแต่ก่อนกาล นิทานปรัมปราสอนความสัตย์ มัธยัสถ์เป็นที่ตั้งกอปรพื้นฐาน ตะวันตกเข้ามาครองตำนาน จึงพบพาลแต่หัวทองอยู่ร่ำไป ฮ่าฮ่าฮ่า มนุษย์โลกประสบเคราะห์ ควรเหมาะเจาะเมืองหลวงถล่มไหม้ ชนบทธรรมชาตินิเวศน์ไพร อารยไซร้มืดหม่นกมลเศร้า สร้างศรัทธาให้เกิดแก่ในจิต จงสถิตในกายเถิดนานเนาว์ จักกู้ภาพแต่หนก่อนที่โง่เขลา ท่านบรรเทาบรรเจิดแจ่มแก่ราตรี - -
13 ธันวาคม 2546 15:51 น. - comment id 190490
สาธุๆ อิอิ แวะมาทักทายเจ้าค่ะ
13 ธันวาคม 2546 17:21 น. - comment id 190545
มาร่วมสร้างศรัทธา..ให้เกิดขึ้นในใจของตนค่ะ...สาธุ...สาธุ..สาธุ... บทกลอนให้ความหมายที่ดีค่ะ...มาทักทายนะคะ..
13 ธันวาคม 2546 21:15 น. - comment id 190678
:)
13 ธันวาคม 2546 21:17 น. - comment id 190680
กลอนบทนี้ความหมายดี จึงอยากที่พี่จะเขียนได้ เอาเป็นว่ามาชื่นชมคนไกล ว่าแต่งได้แสนดี *-*ความหมายดีมากเลยค่ะ แต่งได้ดีจริง ๆ*-*