ระทดท้อใจจาก...ยากเรียกกลับ เฝ้านั่งนับ วันวาน ที่ผ่านพ้น จากอดีตจวบวันนี้ เกินที่...ทน ประคองตนเซซังพลั้งหัวใจ แล้วท้ายสุดก็จากพรากไปสิ้น ร่ำถวิลเพรียกหาน้ำตาไหล ระรินหยาดท่วมนอง ทั้งสองนัยน์ ท้อหัวใจปวดแปลบ...แทบล้มลง ไม่อยากท้อไม่อยากคิด...แต่จิตดื้อ หัวใจหรือก็พาน....ประสานส่ง อยากจะตั้งหัวใจให้มั่นคง ไม่อยากหลง..หรือเป็น..เช่นวันวาน แต่ทุกวันเหมือนไม่ได้สำนึก เหมือนเดินลึก...เข้าไปในสุสาน ทั้งเจ็บปวด...ระทดท้อ..ทรมาน ที่ต้องจารลงบน..หนทางเดิน.....
10 ธันวาคม 2546 11:06 น. - comment id 189315
เข้าใจมาให้กำลังใจค่ะคนดี อ่านงานพุดสุดปลายสายรุ้ง.. ฝันในใจให้สวยงาม นะคะและเดินตามฝันไป..ใจจะดีเองและมอบ ตะวันเดือนธันวา..พระจันทร์เดือนธันวา แทนความรักห่วงใยจากใจจริง
10 ธันวาคม 2546 11:16 น. - comment id 189322
เหนื่อยจนท้อ ใจจดจ่ออยู่ที่เธอไม่ไปไหน เหนี่อยหัวใจ รักใครไม่เคยได้รักตอบแทน *ไม่ค่อยเกี่ยวหรอกครับ แต่ผมก็ท้อ ๆ อยู่เหมือนกัน*
10 ธันวาคม 2546 11:16 น. - comment id 189324
มาเป็นกำลังใจจ้ะ
10 ธันวาคม 2546 12:22 น. - comment id 189340
ท้อได้แต่อย่าถอยน่ะครับ
10 ธันวาคม 2546 16:17 น. - comment id 189388
มาเปงกำลังใจค่ะ
10 ธันวาคม 2546 16:38 น. - comment id 189405
แวะมาทักทายค่ะ *** เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ** @^_^@
10 ธันวาคม 2546 19:38 น. - comment id 189534
อ่อนล้าไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ สู้นะลุกขึ้นเถอะ ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา เธอรู้ไหมอุปสรรคนานา เธอไม่เคยต้องฟันฝ่าลำพัง เธอยังมีฉันอยู่ และพร้อมจะต่อสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง ขอเพียงเรามีกัน อุปสรรคไม่สำคัญเชื่อฉันเธอ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
11 ธันวาคม 2546 02:08 น. - comment id 189670
งานดีค่ะ
11 ธันวาคม 2546 16:14 น. - comment id 189773
อ่านกลอนเขาเขาพ้อท้อในจิต รักเคยคิดคิดไว้ไม่สมหวัง............ จนเบื่อหน่ายหน่ายชีวิตเสียจริงจัง เพราะความหวังหวังไว้กลายเป็นลม เมื่อได้ล้มล้มแล้วลุกอีกสักหน เกิดเป็นคนคนสู้ดูเหมาะสม.......... ความพ่ายแพ้แพ้พ่ายอย่าเศร้าตรม สร้างอารมณ์รักรักเราอย่าเศร้าใจ ก่อกำเนิดงามงามพริ้งจริงนะเจ้า ด้วยจิตเราเราควรก่อให้ผ่องใส........ ความทุกข์ยากยากเข็ญไม่เป็นไร...... หากใส่ใจใจไม่ช้ำระกำทรวง....... อันความรักรักแรกเห็นเป็นเช่นนี้ สุดหลีกหนีหนีไปยังแมนสรวง....... ยังต้องกลับกลับมาเศร้าแลอาดูร เพราะเธอสูญสูญรักเขาจึงเศร้าใจ. .......แก้วประเสริฐ.......
11 ธันวาคม 2546 20:53 น. - comment id 189860
....ไม่อยากท้อไม่อยากคิด...แต่จิตดื้อ หัวใจหรือก็พาน...ประสานส่ง ....... เพราะจัง....ขอยืมไปใช้หน่อยนะจ๊ะ
15 ธันวาคม 2546 01:30 น. - comment id 191323
.....สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน ...ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะคะ..... .........^-^..........